پارس ناز پورتال

آموزش جنسی نباید در جامعه تابو باشد

مجموعه : حذف شده است
آموزش جنسی نباید در جامعه تابو باشد

آموزش جنسی نباید در جامعه تابو باشد 

همه جا حتی در دانشگاه ها اگر حرف از آموزش جنسی زده شود با تعجب همگان همراه خواهد بود چون صحبت درباره این مسائل هیچ جا مجاز شمرده نمی شود. مردی میانسال با موهای جوگندمی و صورتی تکیده وقتی پس از آنکه قصه زندگی پردردش را برایم تعریف می‌کند، کمی روی صندلی جابه‌جا می‌شود و از پزشک می‌شنود که مشکل وی می‌توانست با دارو درمانی کوتاه‌مدت و چند تکنیک رفتاری ساده،

 

بهبود یابد؛ گویی در صندلی فرو می‌رود و همه چیز در پشت اشک‌هایش محو می‌شود. مرد که وقتی اولین زندگی مشترکش به علت اختلال جنسی وی از هم پاشید، برای نجات دومین تجربه زندگی زناشویی روی به ترامادول و پس از آن تریاک، شیره و … آورده بود، حالا همه چیز را از دست داده بود.

 

این تراژدی تلخی است که هر روز و هر روز در جای جای این سرزمین، در پس ابرهای سیاه وضخیم ناآگاهی و فقر دانش جنسی مردمان این کشور و از سوی دیگر فرهنگ تابو شماری موضوعات مرتبط با جنسیت و منع فراگیر کانال‌های اطلاع‌رسانی رسمی فرهنگی کشور و البته دامن برکشیدن متولیان سلامت از این حیطه پردردسر، اتفاق می‌افتد.

 

در حالی که آمارهای رسمی و غیررسمی حکایت از سونامی آسیب‌های اجتماعی و تهدیدهای سلامت خانواده ایرانی از جمله در حیطه سلامت جنسی دارد در حالی که امپراتوری عظیم رسانه‌های چندملیتی خانواده ایرانی را آماج الگوسازی، جهت دهی و بمباران اطلاعاتی و گاه اطلاعات مسموم می‌نماید، اغلب شاهد آن هستیم که مسوولان مربوطه یا درمقام انکار بر می‌آیند

 

یا نسخه‌های مندرس و ناکارآمد می‌پیچند تا صرفا رفع تکلیف کرده باشند. نمونه آن ممنوعیت اعلام آمار طلاق در دولت قبل بود که با اعتراض مراجع عظام شکسته شد.در شرایطی که آمارها حاکی از پیشی گرفتن طلاق از ازدواج در ایران دارند و با وجود تمام موانع هر ساعت 19 طلاق در کشور ثبت می‌شود و از این میان مشکلات جنسی حداقل 70 درصد علل طلاق‌ها را به خود اختصاص می‌دهد

 

به جای سرمایه‌گذاری در آموزش پیش از ازدواج جوانان به بخیه‌کاری روی آورده و شرایط ازدواج توافقی را سخت‌تر می‌کنیم. آمارها افزایش تجربه ارتباط جنسی کامل پیش از ازدواج را در کشور نشان می‌دهند.افزایش دو برابری سهم ارتباط جنسی در مبتلایان به ایدز درحالی که در بسیاری از کشورهای دنیا این موضوع کنترل شده است،

 

افزایش تبعات عفونی و غیرعفونی مقاربت‌های کنترل نشده و آسیب‌های جبران‌ناپذیری که به روان دختران و پسران این کشور حتی پس از ازدواج می‌زند، همه و همه در حالی است که هیچ برنامه آموزش پیشگیری مدون و مشخصی در آموزش و پرورش نداریم.

 

نبود مراکز تخصصی و بین رشته‌ای برای مراجعه زوج‌های مبتلا به اختلال جنسی، فقدان بزرگی است که حتی بسیاری از مراکز استان‌ها و شهرهای بزرگ نیز از آن رنج می‌برند. با وجود ارایه برنامه کلینیک‌های سلامت جنسی در دو دوره وزارت قبلی بهداشت و درمان و حتی تصویب آن در نهاد ریاست‌جمهوری در دولت فعلی، هنوز حتی همان 9 شهر بزرگ و دانشگاهی نیز نتوانسته‌اند

 

نسبت به ایجاد چنین کلینیک‌هایی مبادرت بورزند و گاه صرفا مرکزی با این نام و بدون پیش‌بینی‌های لازم ایجاد شده است.ضعف آموزشی در موضوع سلامت جنسی در بدنه آموزش پزشکی کشور موضوعی انکارناپذیر است. حتی در اغلب دانشگاه‌های مادر و گاه در دوره‌های تخصصی پزشکان هیچ نوع آموزشی به صورت حرفه‌ای در این حیطه وجود ندارد و فارغ‌التحصیلان آمادگی لازم برای کار در این حیطه را ندارند.

 

سانسور کور و غیرهوشمند مبادی اطلاعاتی از جمله اینترنت، حتی با جست‌وجوی واژه‌های علمی مرتبط با حوزه سلامت جنسی و عدم دسترسی به علوم روز دنیا چنان است که حتی اگر محقق یا پزشک معالجی بخواهد حداقل اطلاعاتی را از منابع و ماخذ معتبر دنیا به دست آورد، ناچار به استفاده از ابزار غیرقانونی فیلتر شکن خواهد بود.

 

این غفلت از سلامت جنسی در حالی است که با مراجعه به فرهنگ دینی خود انبوهی از احادیث، روایات و آموزه‌های ارزشمندی را می‌یابیم که در هر مقطعی از زندگی انسان مورد تاکید قرار گرفته است و چه جایگاهی بالاتر از آنکه خداوند آفرینش انسان و رابطه زناشویی برای آرامش انسان را نشانه عظمت خود عنوان کرده

 

یا کلام امام معصوم که حتی رنگ پای افزار را در کاهش نیروی جنسی همپای کاهش ایمان خطاب می‌کنند.حتی برخی کشورهای همجوار با احساس نیاز به سرمایه‌گذاری در امر سلامت جنسی شهروندان خود، شروع به تربیت نیروهای متخصص یا برگزاری کنگره‌ها و سمینارهای آموزشی می‌کنند

 

و کشورهایی که حتی منابع مالی کمتری نسبت به کشورمان دارند، سرمایه‌گذاری‌های زیادی در امر آموزش جنسی نوجوانان انجام داده و برنامه‌هایشان را با جدیت دنبال می‌کنند و دستاوردهای قابل توجهی هم در این امر داشته‌اند. اما دریغ وافسوس که با وجود حس کردن موج ویرانگر تهدیدهای حیطه سلامت جنسی و لمس کردن تاوان سنگینی که خانواده و نسل ایرانی از این معضل متحمل می‌شود،

 

باز هم برخی تریبون‌داران حوزه فرهنگ و سلامت و متولیان امر، دیوار حاشا و مثبت‌انگاری را در برابر دیدگانشان بلندتر می‌کنند یا آنکه سلامت جامعه و خانواده ایرانی را با چند مصاحبه و سمینار به بایگانی می‌سپارند. و کلام آخر اینکه بیان مشکلات سیاه نمایی نیست.

 

نکته‌ای که متاسفانه دیدگاه اغلب مسوولان است. بلکه نشان دادن یا تذکر دادن روزنه‌ها و شکاف‌های موجود در بدنه سیل بندی است که اگر بشکند نه تو مانی و نه من.شاید کلام مقام معظم رهبری در سخنرانی اخیر که اهتمام به موضوع سلامت جنسی جوانان را خیر دنیا و آخرت نامیدند، حجت را برهمگان تمام کرده باشد.