آیا رابطه ای بین استرس و سرطان وجود دارد؟ 

دنیای امروز طوری جلو می رود که دوری از استرس در محیط آن غیرممکن است.استرس مضراتی برای ما دارد.اما سوال اینجاست که استرس با بیماری سرطان چه ارتباطی دارد؟ ارتباط بین تفکر منفی، استرس و سرطان موضوعی است که به طور مداوم در رسانه ها و در شبکه های اجتماعی مطرح می شود.

اما هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد افکار منفی و یا استرس به خودی خود می تواند خطر ابتلای افراد به سرطان را بالا ببرد. تا به امروز مطالعات زیادی در مورد سطوح مختلف استرس و احتمال منجر شدن آن به سرطان انجام شده است و به این نتیجه حاصل شده که داشتن استرس به این معنا نیست که شما در معرض خطر ابتلا به سرطان قرار دارید.

اما این یک موضوع پیچیده است. عوامل بسیاری وجود دارد که می تواند خطر ابتلا به سرطان را تحت تاثیر قرار دهد، و مطالعه هر یک از آن ها کار بسیار دشوار و زمان بری است، بنابراین تفسیر این گونه پژوهش ها که به نام پروژهش های جمعیت یا اپیدمیولوژی نیز شناخته می شوند، می توانند برای دانشمندان مشکل باشد. حتی برای افرادی که فکر می کنند داشتن استرس آن ها را در معرض ابتلا قرار می دهد.

به عنوان مثال انجام کارهایی مانند سیگار کشیدن یا نوشیدن مشروبات الکلی و غذاهایی که مردم می خورند می تواند ابتلا به سرطان را تحت تاثیر قرار دهد. بهترین مطالعات در این زمینه از نشان دادن یک رابطه بین استرس عاطفی و افزایش خطر ابتلا به سرطان شکست خورده است.

درمان الکترومغناطیسی چیست

پس درمان با استفاده از میدان های الکترومغناطیسی چطور؟ مفهوم استفاده از میدان های الکترومغناطیسی برای درمان سرطان ایده جدیدی نیست. در سال ۱۹۲۰، یک دانشمند آمریکایی به نام رویال ریموند رایف اولین دستگاه شناخته شده را که سعی کرد برای کشتن سلول های سرطانی از پالس های الکترومغناطیسی استفاده کند، ساخت.

اما در تمام این سال ها شواهد محکمی از این که این دستگاه یا هر نوع دستگاه مشابهی توانسته باشد کمکی به بیماران سرطانی کرده باشد، ثبت نشده است، و در اغلب آن ها اثرات جانبی وجود دارد. به گونه ای که مردم در برخی موارد شوک الکتریکی و جوش و تاول را به خاطر استفاده از این دستگاه ها گزارش کرده اند، و همیشه خطرات بیشتری در پی استفاده از روش های درمانی که ثابت نشده اند وجود دارد.

بدن ما از جریان های کوچک الکتریکی برای واکنش استفاده می کند، برای مثال قلب با استفاده از جریان های الکتریکی می تپد. هیچ گونه هشداری از مضرات بلند مدت استفاده از درمان الکترومغناطیسی که ممکن است وجود داشته باشد، موجود نیست، به خصوص برای افرادی که بدنشان در حال کنار آمدن با درمان های دیگر سرطان، مانند شیمی درمانی است، در نتیجه این کار می تواند خطرناک باشد.

به هر حال علم پزشکی روبه روز در حال پیشرفت است و همواره راه حل های جدیدی برای درمان بیماری ها کشف می شود. تا زمان کشف درمان بیماری هایی مانند ایدز و سرطان بهتر است تا آن جا که می شود خود را در معرض خطر ابتلا به آن ها قرار ندهیم.

نابراین با وجود ادعاهای مختلف که ممکن است شما در زندگی خود با آن برخورد کرده باشید، هیچ مدرک محکمی وجود ندارد که استرس باعث بروز سرطان شود. همان گونه که هیچ مدرکی وجود ندارد که ماشین آلات تولیدکننده فرکانس های پایین پالس های الکترومغناطیسی می تواند در کشتن سلولهای سرطانی به بیماران مبتلا به این بیماری کمک کنند.