احادیثی درباره رحمت و غضب خداوند در قیامت

مجموعه : مذهبی

احادیثی درباره رحمت و غضب خداوند در قیامت

روز قیامت زمانی هست که دیگر عمر دنیای مادی ما به اتمام می رسد و وقت حسابرسی به اعمال تمام بشر که در جهان زندگی کرده اند فرا می رسد.

حدیث (1) پيامبر صلى الله عليه و آله :
یُؤتى بِاَحَدٍ یَومَ القيامَةِ يوقَفُ بَينَ یَدَىِ اللّه‏ِ وَ یُدفَعُ إِلَيهِ كِتابُهُ فَلايَرى حَسَناتِهِ فَیَقولُ: اِلهى لَيسَ هذا كِتابى فَاِنّى لا اَرى فيها طاعَتى! فَیُقالُ لَهُ: اِنَّ رَبَّكَ لا یَضِلُّ وَ لايَنسى ذَهَبَ عَمَلُكَ بِاغتيابِ النّاسِ ثُمَّ یُؤتى بِآخَرَ وَ یُدفَعُ اِلَيهِ كِتابُهُ فَیَرى فيهِ طاعاتٍ كَثيرَةً فَیَقولُ: اِلهى ما هذا كِتابى فَاِنّى ما عَمِلتُ هذِهِ الطّاعاتِ فَیُقالُ: لاَنَّ فُلانا اغتابَكَ فَدُفِعَت حَسَناتُهُ اِلَيكَ؛

روز قيامت فردى را مى‏ آورند و وی را در پيشگاه خداوند نگه مى‏ دارند و كارنامه‏اش را به او مى‏ دهند، اما حسنات خود را در آن نمى ‏بيند. عرض مى‏كند: الهى! اين كارنامه من نيست! زيرا من در آن طاعات خود را نمى‏ بينم! به او گفته مى ‏شود: پروردگار تو نه خطا مى‏كند و نه فراموش. عمل تو به سبب غيبت كردن از مردم بر باد رفت.

سپس مرد ديگرى را مى‏ آورند و كارنامه ‏اش را به او مى ‏دهند. در آن طاعت بسيارى را دیدن مى‏ كند. عرض مى‏ كند: الهى! اين كارنامه من نيست! زيرا من اين طاعات را بجا نياورده‏ام! گفته مى‏ شود: فلانى از تو غيبت كرد، حسنات او به تو داده شد.

جامع الاخبار(شعیری) ص 147

حدیث (2) امام باقر عليه ‏السلام:
إِنَّمَا یُدَاقُّ اللَّهُ الْعِبَادَ فِی الْحِسَابِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ عَلَى قَدْرِ مَا آتَاهُمْ مِنَ الْعُقُولِ فِی الدُّنْیَا

خدا در روز قیامت نسبت به حساب بندگانش به اندازه عقلی که در جهان به انها داده هست باریک بینی می‌ کند.

محاسن ج1 ، ص195 – کافی(ط-الاسلامیه) ج1 ، ص195

حدیث (3) پيامبر صلى الله عليه و آله :
وَ مَن شَهِدَ شَهادَةَ حَقٍّ لِیُحيِىَ بِها حَقَّ امرِى‏ءٍ مُسلِمٍ اَتى یَومَ القيامَةِ وَ لِوَجهِهِ نورٌ مَدَّ البَصَرِ تَعرِفُهُ الخَلايِقُ بِاسمِهِ وَ نَسَبِهِ ؛

كسى كه براى زنده كردن حق يك مسلمان، شهادت حقّ بدهد، روز قيامت در حالى آورده مى ‏شود كه پرتو نور چهره ‏اش، تا چشم كار مى ‏كند ديده مى‏ شود و خلايق وی را به نام و نسب مى ‏شناسند.

كافى(ط-الاسلامیه) ج 7، ص 381

حدیث (4) امام رضا علیه السلام:
مَـن فـرّج عن مـومـن فـرّج الله عَن قَلبه یـَوم القیامة؛

هر کس اندوه و مشکلى را از مومنى بر طرف نماید خداوند در روز قیامت انـدوه را از قلبش بر طرف سازد.

کافی(ط-الاسلامیه) ج2 ، ص200

حدیث (5) پيامبر صلى الله عليه و آله :
فانّ احدكم اذا مات فقد قامت قيامته يرى ما له من خير و شر

هرگاه يكى از شما بميرد، قيامتش برپا مى شود و خوبى‏ ها و بدى‏ هاى خود را مى ‏بيند.

ارشادالقلوب(ترجمه ی سلگی) ج1 ، ص64

حدیث (6) امام حسین علیه السلام:
لا یأمَن یومَ القیامَةِ إلاّ مَن خافَ الله فِی الدُّنیا؛

کسی در قیامت در امان نیست مگر کسی که در جهان ترس از خدا در دل داشت.

مناقب آل أبي طالب عليهم السلام(ابن شهرآشوب) ج‏ 4، ص 69

حدیث (7) پيامبر صلى الله عليه و آله :

اَوَّلُ ما يوضَعُ فى ميزانِ العَبدِ یَومَ القيامَةِ حُسنُ خُلقِهِ؛