ناگفته پیداست که درشخصیت دونالد ترامپ رفتارهای غیرعادی دیدن می شود و این امر از نظر روان شناسی قابل بررسی هست. از همان روزی که نام دونالد ترامپ بهعنوان نامزد ریاستجمهوری ایالات امریکا مطرح شد، تعداد زیادی از روانشناسان و روانپزشکان تلاش کردند درمورد ابتلای او به اختلالات شخصیت به رایدهندگان هشدار بدهند
و رسانههاي اصلی کشور آمریکا نیز تقریبا تمام تلاششان را برای به عکس کشیدن چهره او به کار گرفتند؛ چنانکه بعضی بررسیهاي انجامشده نشان می دهد 91 درصد از حجم اخبار و گزارشهاي منعکسشده از ترامپ در این رسانهها منفی بوده هست، اما برخلاف تصور، ترامپ موفق شد و پیروزی او در انتخابات ریاستجمهوری کشور آمریکا بعنوان چهل و پنجمین رئیسجمهور این کشور یک زلزله تمامعیار بود که پسلرزههاي آن هر از گاه جهان را به لرزه درمیآورد.
بر زمینه قانون گلدواتر که انجمن روانپزشکی ایالات امریکا وضع کرده، متخصصان سلامت روان حق ندارند درمورد یک شخصیت عمومی تشخیص گذاری انجام دهند اما از طرفی مسوولان سلامت روانی جامعه، وظیفه خود می دانند با وجود این قانون، از عموم مردم حمایت کنند، بهخصوص که ترامپ در سخنرانیهاي خود هر روز اثبات میکند
که یک «خطر جدی و همگانی» هست و در حال حاضر حتی نیازی نیست با او گفت و گو تشخیصی انجام شود زیرا اطلاعات کافی بر زمینه دیدن رفتار او به دست آمده هست.اظهارات غلوآمیز او درمورد خودش، تمرکز افراطیاش بر دریافت تایید، آشفتگی غیرمعمول در برابر انتقادهای جزیی، رفتارهای قلدرمآبانه و فحاشی علنی به رقیبان، فریبکاری علنی،
پرخاشگری و فقدان ندامت از رفتارهای نادرست، بحث عدم سلامت روان وی را قویا مطرح می کند. 2 اختلال شخصیتی که بیش از همه ي رفتارهاي ترامپ را توجیه می کنند، اختلال شخصیت خودشیفته و اختلال شخصیت ضداجتماعی میباشند.
ترامپ و معیارهای اختلال شخصیت خودشیفته
این اختلال، چنانکه از نامش پیداست، به الگوهای اثبات رفتاری و شخصیتی افرادی اشاره دارد که خود را بیش از اندازه بزرگ و بااهمیت میپندارند و تصویری مبالغهآمیز از دستاورد ها و استعدادهای خود دارند. ترامپ بارها ادعا کرده که ازهمه اکثر درمورد ISIS اطلاع دارد.
مبتلایان به این اختلال شخصیت، توهم موفقیتهاي فوقالعاده دارند و به صورت غیرقابلکنترلی نیازمند تحسین دیگران میباشند. زمانی که او به Nationa- Parks Service دستور میدهد عکسهایي راکه نشاندهنده خالی بودن مراسم سخنرانی هست منتشر نکند، این فرمان او به نیاز مفرطش به تاییدشدگی تعبیر می شود. از طرفی، خودشیفتهها توانایی
یا تمایلی به همدلی با دیگران ندارند. غلو در میزان اهمیت خود، داشتن رفتارها و نگرشهاي پرنخوت و تکبرآمیز، نشان دادن رفتارهای استثمارگرانه در روابط بینفردی، داشتن مشغولیتهاي ذهنی افراطی درمورد هوش، موفقیت، زیبایی و محبوبیت نامحدود، مشکل در همدلی با دیگران، نشان دادن حسادت به دیگران و نیاز افراطی به تحسین دیگران،
ملاکهاي تشخیصی اختلال شخصیت خودشیفته را تشکیل میدهند. گرچه، تشخیص این اختلال شخصیت، منوط به این هست که اکثر این ویژگیها به صورت فراگیر و در موقعیتهاي گوناگون حاضر باشند و به صورت یک الگوی رفتاری در طول زمان اثبات بمانند.
مخالفان این نظریه که از طرفداران ترامپ محسوب می شوند، رفتار وی را ناشی از اعتماد بهنفس بالایش میدانند، در حالیکه این 2 امر با هم تفاوتهاي بسیاری دارند و زیادترین تفاوت در این هست که زیربنای عزت نفس را حس ارزشمندی بر زمینه دستاورد ها، توانمندیها و ارزشهاي قبلی تشکیل می دهد، در حالیکه بر زمینه نمود
بیرونی رفتارهای ترامپ در ماههاي جدید، به نظر نمیرسد بتوان گفت رفتارهای او انعکاسی از ادراکش از دستاورد ها و موفقیتهاي حقیقیاش باشد، ضمن این که خودشیفتگی، حتی اگر در ظاهر امر معلوم نباشد، اغلب ریشه در احساس ترس از شکست یا ضعف و نوعی حس عدم امنیت دارد و روکش متکبر بیرونی، در واقع نقابی ساختگی (به صورت ناخودآگاه) برای فرار از روبرو شدن با حقارتهایي هست که از درون منشاء میگیرد.
بر این زمینه، رفتار فرد خودشیفته نیز با فردی که اعتماد بهنفس بالا دارد، متفاوت هست. حسادت و رقابتهاي خصمانه از خودشیفتگی ناشی میشود که به وضوح در رفتار ترامپ دیدن میشود، در حالیکه همکاری و تعامل محصول احساس عزتنفس هست. فرد خودشیفته، مثل ترامپ، فقط به دنبال سلطهگری هست، در حالیکه فرد دارای عزتنفس خواهان
روابط برابر و همتراز هست. بعنوان مثال، ترامپ به محض ورود به کاخ سفید، از ورود تمامی مسلمانها به خاک ایالات امریکا پیش گیری کرد و این رفتاری آکنده از تکبر هست، در حالیکه فرد دارای عزتنفس تواضع نیز از خود نشان می دهد.انتقاد، ترامپ خودشیفته را حسابی به هم میریزد، در حالیکه فرد دارای عزتنفس از بازخورد رفتارهایش استقبال می کند.
در نقطه مقابل، ترامپ در برابر انتقاد یکی از خبرنگاران که گفت طرفداران او یک «اسپانیاییتبار» را کتک زدهاند، گفت که طرفداران من آدمهایي غیرتی میباشند که این کشور را دوست دارند و می خواهند این کشور بار دیگر بزرگ شود. خودشیفتگی، مستلزم تحقیر دیگران به قصد بزرگ جلوه دادن خود هست، در حالیکه با عزتنفس، به هر فردی، بهعنوان یک همنوع ارزشمند نگریسته میشود.
ترامپ و معیارهای اختلال شخصیت ضداجتماعی
این اختلال شخصیت، نوع مزمنی از اختلالات روانی هست که باعث میشود افکار، شناخت از موقعیت و تعاملات فرد با دیگران غیرعادی و نامعمول شود. فرد ضداجتماعی معمولا حقوق دیگران را نادیده می گیرد و انها را نقض میکند. او ممکن هست دروغ بگوید، رفتار تجاوزکارانه داشته باشد و به الکل و موادمخدر روی بیاورد.
افراد با شخصیت ضداجتماعی، افرادی میباشند که به اصطلاح شدیدا نسبت به دیگران بیوجدان میباشند. درواقع، کسی که 3 مورد (یا اکثر) از خصوصیات زیر را داشته باشد، برایش تشخیص اختلال ضداجتماعی گذاشته می شود:
• ناسازگاری با موازین اجتماعی
• فریبکاری
• رفتار تکانشی
• تحریکپذیری و پرخاشگری
• بیاحتیاطی نسبت به ایمنی خود یا دیگران
• نداشتن احساس مسوولیت
• فقدان پشیمانی
همانطور که ملاحظه میکنید، اکثر این خصوصیات در دونالد ترامپ وجود دارد. ماهیت ضداجتماعی ترامپ که در رفتارهایی مثل تکانشگری، تقلب بهره گیری او از اسم مستعار مثل جان باروون و ضبط کردن صدایش که از ویژهخواریها حمایت میکند و پیروی نکردن از قانونها و هنجارها (مثل امتناع از نشان دادن اوضاع پرداخت مالیاتی) خود را نشان میدهد.
بعضی مطالعات جدید، دونالد ترامپ را جامعهستیزتر از تعداد زیادی از تبهکاران مشهور تاریخ معرفی کردهاند! ویژگیهاي جامعهستیزانه در شخصیت او با آدولف هیتلر مقایسه شده هست. او در فوریه سال 2016 میلادی گفت: به من نگویید که شکنجه کارگر واقع نمی شود، چون اثر دارد. درست هست؟! نصف این آدمها می گویند شکنجه اثری ندارد اما باور کنید اثرگذار هست!
به اعتقاد روانشناسان آمریکایی، دونالد ترامپ در طول زندگی خود به گونهای رفتار کرده که از یک رئیسجمهور انتظار نمیرود رفتاری سرشار از برونگرایی و بسیار ناسازگارانه.بر زمینه تحقیقات انجام گرفته، ریچارد نیکسون ناسازگارترین رئیسجمهور ایالات متحده بوده، اما در مقایسه با ترامپ، او مردی بسیار مطبوع و معقول بوده هست.
به گزارش پارس ناز بارها گزارشهاي متعددی از بدزبانی و سخنان توهینآمیز ترامپ علیه مخالفانش منتشر شده هست. گفته شده هست که ترامپ در گردهماییهای خود مخالفانش را با بدترین و رکیکترین الفاظ مورد حمله قرار داده و از حامیانش خواسته هست که انها را از مراسم بیرون بیندازند.
او خبرنگاران و روزنامهنگارانی راکه علیه او مقاله می نویسند نفرتانگیز و بازنده لقب داده هست. به اعتقاد روانشناسان افراد ضداجتماعی در به بازی گرفتن دیگران مهارت دارند و به راحتی میتوانند دیگران را برای شرکت در طرحهایي که برای بهدست آوردن پول و شهرت نزدیکترین راه هست، راغب کنند؛ همانطور که ترامپ، توده مردم ایالات امریکا را متقاعد کرد که به او رای بدهند.