استفاده از گوشی هوشمند و مراقبت خانواده ها 

گوشی های هوشمند با این که در انجام کارهای روزمره بسیار مفید هستند اما از طرفی هم می توانند مضر واقع شوند. اخیرا یک برنامه تلویزیونی دیدم که هم مرا جذب خود کرد و هم به نوعی ترساند. در این برنامه والدین بابت این که کودکان نوپای شان ساعت های زیادی را با گوشی های موبایل و تبلت می گذرانند

نگرانی خود را ابراز کردند. و مهمتر از همه این که قدرت انجام هیچ کاری برای حل این مشکل نداشتند. هنگامی که سعی در محدود کردن کودکان در دسترسی به موبایل ها و یا قطع کردن ارتباطشان با گوشی های هوشمند را دارند علائم ترک مثل گریه، خشم و افت های ناگهانی در کودکان بروز می دهد.

چرا بچه ها و کودکان نو پا در وهله اول از این ابزارهای دیجیتال استفاده می کنند؟ درک می کنم که گاهی برای پرت کردن حواس کودک بازی های موبایل را در اختیارش قرار می دهید اما باید بدانید که بچه های جوان تر ذاتا کنجکاو هستند. آن ها دهانه توجه کوتاهی دارند. معقولانه نیست که از کودک

انتظار داشته باشیم مدت زمان زیادی یک جا بی حرکت بنشیند. در واقع کودکانمان نیاز دارند که دنیا را از طریق فعالیت های جسمی و بدنی جستجو کنند. آن ها نیازمند ارتباط، وابستگی، روابط احساسی و مثبت هستند تا بتوانند در روحیات و تحریک احساسات خود تغییراتی ایجاد کنند. استفاده از ابزارهای دیجیتال در واقع انزوا و کم تحرکی است و در تضاد با آن چیزی است که کودکان برای موفقیت و پیشرفت نیاز دارند.

رسانه ها می گویند ۳۸% کودکان زیر ۲ سال از تبلت و گوشی های هوشمند به عنوان سرگرمی استفاده می کنند.آکادمی طب اطفال آمریکا مرتبا تاکید می کند که کودکان زیر ۲ سال هرگز نباید جلوی تلویزیون یا موبایل و تبلت وقت بگذرانند. در حالی که در برخی از تحقیقات نشان داده شده است

که ۷۰% والدین به کودکانشان اجازه می دهند از گوشی های هوشمند استفاده کنند. محققان دانشگاه برنارد دریافته اند کودکان پیش دبستانی که با دقت روی موبایل زوم می کنند وقتی آن ها را با نامشان صدا می زنند متوجه نمی شوند. با این حال وقتی موبایل از دست آن ها گرفته می شود فعال تر و اجتماعی تر می شوند

و می توانند خلاقانه تر با محیط اطراف ارتباط برقرار کنند. در برخی تحقیقات هم مشخص شده است که وقتی والدین برای آرام کردن کودک ازگوشی موبایل استفاده می کنند این کودکان کمتر یاد می گیرند که خودشان را آرام کنند و نمی توانند رفتارهایشان را کنترل کنند.

کودکانی که از همان اوان کودکی گوشی های هوشمند استفاده کرده اند دایره لغات کمتر، توانایی تفکر کمتر، مهارت های اجتماعی و احساسی ضعیف تری نسبت به کودکانی دارند که موبایل استفاده نمی کنند. آیا می دانستید زمانی را که کودکان در یک روز عادی در مقابل تلویزیون می گذرانند ۲ برابر زمانی است که مطالعه می کنند.

به اعتقاد من مسئله حواس پرتی کودکا نیست بلکه مشغول کردن آن است. والدین خوب می دانند که عواقب اعتیاد کودکان به گوشی های هوشمند چیست و تنها زمانی که گوشی در دستشان هست می توانند آرام باشند و نمی توانند دور بودن از گوشی را تحمل کنند.