در اینبخش مجموعه اي از زیباترین اشعار ولادت امام سجاد (ع) را مرور میکنیم. روز 5 از ماه مبارک شعبان ولادت امام چهارم شیعیان، سید الساجدین، امام سجاد (ع) میباشد، بهمین مناسبت امروز مجموعه اي از متن هاي مولودی و شعرهای مدح این امام عزیز و گرانقدر رابه همراه هم میخوانیم. در ادامه ضمن تبریک ولادت امام زین العابدین، این اشعار زیبا را مرور میکنیم. با مجله پارس ناز همراه باشید.
متن و اشعار زیبا برای ولادت امام سجاد
سپهر عشق ووفا جلوۀ دگردارد
میان آن هـمه انجم یکی قمر دارد
نسیم شهر مدینه نوید داده بـه مـا
کـه باغ سبزولایت گلی دگردارد
بیا بـه سوی مدینه رویم کزره شوق
نسیم عشق بـه هر کوچه اش گذردارد
خبر دهید بـه زهرا کـه امشب ازجنت
بیا مدینه حسینت کنون پسر دارد
رسید سید سجاد و بهر خدمت او
لباس بندگیش را فلک ببر دارد
خدا بـه او لقب زین العابدین بخشید
زِسجدههاي طویلی کـه درسحر دارد
بـه خاک پاک مدینه بجای جشن عزاست
شب ولادت او شیعه چشم تردارد
بیا ودامن اورا بـه التجا گیریم
کـه حق همیشه وهرجا براو نظر دارد
کجا رود زِ در او بـه درگهی دیگر
هر آن کـه شمه اي از جود او خبر دارد
بـه جان فاطمه اورا دهم سوگند کـه دعا
بـه این سوگند بخود اوقسم اثر دارد
بـه هرکه می نگرم درشب ولادت او
هوای روضۀ پاک ورا بـه سردارد
بگو بـه خلق وفایی محب او ازمهر
بـه بحر سینۀ خود بهترین گهر دارد
سبوی خراباتیـا شد ز می لبالب
امیر مناجاتیا اومد از ره امشب
باده نایاب اومد جلوه مهتاب اومد
کـه دومین حیدر خونه اربـاب اومد
نغمه داوودی اون دل از هـمه برده
آخه سر سفره مرتضی نمک خورده
مسافر عرش خـدا سجاده نشینه
پادشاه مـا سینـه زنـا زین العـابدینه
صحیفه سجادیش راه و رسم عشقه
هم نفس نیمه شب بانـوی دمشقـه
بال و پـر زیـنبـه دور و بـر زیـنبه
بـا جـبـروت عـلی همسفـر زیـنبه
توی رگای غیرتش خون خـدا داره
رو شونه هاش پـرچـم سرخ کربلا داره
می دونی کـه زهرا ز کی مـا ها رو خریده
از روزی کـه شهربانو رو تا حرم کشیده
با اومدن اونـه کـه شاه عالمینـیم
اهالی این سرزمین نوکر حسیـنـیـم
تـو خون مـا ها وفاست خاک مـا از کربلاست
فخر مـا اینه حسین «ع» فـامیل ایرانیاست
تـو قلبِ دیوونه ي مـا یه عمری غوغاست
مهریـه ي عـروس فـاطمه خون ماهاست
اعتقـاد مـا نوکرا ختم یک کلومه
مناجات ماه رمضون بی شـما حرومـه
صاحب نفس مسجد ارک از تـو جون میـگیره
با ابـوحمـزت هر سحر اون زبون میـگـیـره
شیـر پرستش توئی مـرد اسـارت توئی
کربلا هر کی میخواد باب زیارت توئی
یا علی ابن الحسین «ع»
چشامون امشب غزل بارونه
زدم زانو باز در میخونه، بارون شرابه امشب
حالم خرابه امشب، اشکام زلاله امشب
ذکر لبم پیوسته
وقتی حسین سرمسته
مستی حلاله امشب
جونم فدای تـو گل ارباب گل ارباب
آقا منو دریاب منو دریاب منو دریاب
آقا منو دریاب منو دریاب منو دریاب
دلامون امشب ز غم آزاده
بازم افتادم سر سجاده
وقتی لیاقت دارم وقتی سعادت دارم
میشم گرفتار تـو
خیلی بـه تـو وابسته ام
تا بـه قیامت هستم آقا بدهکار تـو
خاکت شده امشب دل بی تاب دل بی تاب
نشستم آقا، لب بام تـو
نجف می ریم باز، مـا با نام تـو
هستیم خمار اسمت
دل بیقرار امست
با تـو دلو میبازیم
مثل نجف ایشالا
واست شبیه مولا
ایوون طلا می سازیم
با تـو مجسم شد رخ مهتاب رخ مهتاب
اومده اومده اومده بدنیا
اومده اومده زینت آل طاها
امام عالمینه، ضیاء نشعتینه
اونکه نور دو عینه، علی بن حسینه
شده دل اسیره دامش
هـمه جونمه بـه نامش
دُرّ و گوهر کلامش داره فدایی مرامش
زیبا، دلبره، شاه و رهبره
هـمه میدونن از نسل حیدره
مولا، سروره، از عالم سره
عشق زهرا و عشق پیغمبره
دل عاشقا هـمه ، داره می کوبه ودر تبه
آخه شب حاجت و ، شب مرادمون امشبه
میگم شصت و هشت مرتبه
آقای منه، لیلای منه
امام سجاد هـمه دنیای منه
خوش اومدی یا زین العابدین
میریزه میریزه زیر پاش ستاره
نوۀ فاطمه رگه ایرانی داره
امیر زاهدینه، عزیزه شاهدینه
امام ساجدینه، و زین العابدینه
بیرقش همیشه بالاست
روزی ده سینه زن هاست
علت این شور و غوغاست
طپش هاي دل شیداست
رافع غمه، عشق عالمه
دریاس و هردو عالم پیشش نمه
دم و بازدمه، نبض قلبمه
هر چی از خوبی هاش بگم باز کمه
دل عاشقا هـمه ، داره می کوبه ودر تبه
آخه شب حاجت و ، شب مرادمون امشبه
میگم شصت و هشت مرتبه
ماه دلرباس، محبوب خداس
حرمش تـو قلب بچه شیعه هاس
نور عرش امشب ، تنزل کرده اسـت
در کویر خاکیان ، گل کرده اسـت
قدسیان عرض ارادت میکنند
در مدینه نور قسمت میکنند
با طلوع نور ، همزاد آمده
باز کن سجاده ، سجاد آمده
سجده هایش خاک را شرمنده کرد
بندگی اش آسمان را بنده کرد
غم مخور داری اگر “ذنب عظیم”
“یحسن العفو” اسـت کار این کریم
آن چنان در قرب ، جای تام داشت
در نمازش رعشه بر اندام داشت
در مصلایش ، ز رب العالمین
شد خطاب “انت زین العابدین”
وقت حج او میان ازدحام
باز شد راهش برای استلام
باز شد راهش ولی باشد نادرست
این سخن در نزد اهل معرفت
چونکه در اسرار حق دردانه اوست
در حقیقت ، صاحب آن خانه اوست
کعبه زد از پیش ، مردم را کنار
تا بـه چشمش ، قبله گردد آشکار
تا بگیرد اعتبار بیشتر
بوسه ها می زد بـه دست او حجر
تا نماید در مقامش احترام
ایستاد آنجا بـه روی پا مقام
تا بگیرد در بغل وی را مطاف
خواست دیوار حرم ، گیرد شکاف
…کاش مـن هم حنجر حق میشدم
کاش کـه مـن هم “فرزدق” میشدم
پنجم شعبان از سوی یزدان آمده
نور ولایت سرزده امشب با غنچه باغ رسالت
شده از سوی آفريننده یکتا زیب عالم روی سجاد
ازسوی جانان برمشام جان وزدعطروبوی سجاد
شهر مدینه از قدوم او گردیده
چون وادی طور زین گل زهرا بیت ثارالله پرشده
ازشادی و شور یا حسین تبریک. یاحسین تبریک
این مه زیبا در هـمه دنیا نور قرآن مبین اسـت
این گل خاتم زینت عالم مولازین العابدین اسـت
مادر دلبند بوسه با لبخندمیزند بر روی ماهش
این گل عصمت آیت سرمدچون پیغمبرعزو جاهش
شکر لله مـن ازطفولیت مهرتو دارم بـه سینه
اي امیدمن بادلم امشب میروم سوی مدینه
شب میلادت کرده دل یادت مستم ازجام ولایت
کعبه دلها از کرم مولا شاملم لطف وعطایت
شمس الضحی آمد. بدر الدجی آمد
در پنجم شعبان. نور خدا آمد
داده خدا عزت یثرب شده جنت
آمده در دنیا چهارم گل عصمت
حسین زند لبخند بر کودک دلبند
بوسه زند مادر بر چهره فرزند
دراین شب میلاد. گردیده شیعه شاد
هر دل نموده یاد. از حضرت سجاد
نور جلی آمد دوم علی آمد
بر شیعیان امشب چهارم ولی آمد
بهشت مـن کویت گرفته ام بویت
عمری بود مولا دستان مـن سویت
مولا حسین تبریک
مولا مولا مولا علی بن الحسین
رو دست باد،زلف پریشون میکنه بی داد
همـه غزلخون اومده دنیا امام سجاد
عزیز دل مصطفی اومد
گل پسر خون خدا اومد
یوسف دعاخون اهلبیت
امیر مناجاتیا اومد
مولا مولامولا یا علی بن الحسین
غرور مـا تـو جلوه هایي از این وجودت
کـه مادر تـو عروس زهرا،ایرانی بوده
«حساب مـا از عالمین جداست
اصل گل مـا خاک کربلاست»
تا قیامت این فخر مـا شده
حسین دوماد مـا ایرانیاست
وقت سحر مست صداتم با داد و غمزه
روح دعا رو تـو زنده کردی با ابوحمزه
«ماه رمضون سفره نوره
بساط مناجاتیا جوره
قرار هـمه مسجد ارگیا
پای مناجات حاج منصوره»
قرار هـمه مسجد ارگیا
پای مناجات حاج منصوره
مولا مولا مولا علی بن الحسین
دلم میخواد ز دستای تـو بگیرم حاجت
یه بار دیگه تـو شهر زهرا برم زیارت
از کنار خاک صحن و سرات
می کني نظر سوی نوکرات
مـا رو میرسونی تـو عاقبت
تا حرم شش گوشه بابات
مولا مولا مولا علی بن الحسین
رو دست باد،زلف پریشون میکنه بی داد
هـمه غزلخون اومده دنیا امام سجاد