ایمپلنت های دندان برترین راه برای جبران دندان هایي هست که از دست رفته اند و مجبور شده ایم انها را از دهان جدا کنیم.امروزه با وجود پیشرفتهاي فراوانی که در علم پزشکی صورت گرفته هست تعداد زیادی از مواردی که زمانی دور از ذهن بود قابل انجام و امکانپذیر شده هست. یکی از این موارد ایمپلنت دندان هست.
ایمپلنت یا همان کاشت دندان درگذشته وجود نداشت و برای دندان فردی که به دلایلی مجبور به کشیدن و از دست دادن آن میشد دیگر جایگزینی وجود نداشت اما امروزه با بهره گیری از این روش می توان جاهای خالی دندانهاي کشیده شده را پر کرد.اگر درمورد ایمپلنت دندان اطلاعات زیادی ندارید و علاقهمند هستید با مراحل ایمپلنت دندان آشنا شوید توصیه میکنیم ادامه این مطلب را دنبال نمایید.
ایمپلنت دندان پستهاي فلزی یا فرمهایي هست که با بهره گیری از عمل جراحی در استخوان فک و در زیر لثه قرار می گیرد. هنگام کاشت دندان ایمپلنت، از آنها می توان برای جایگذاری دندانها در دهان بهره گیری کرد. ایمپلنت معمولا از فلز تیتانیوم ساخته میشود. برای کاشت دندان لازم هست که شما لثههاي سالمی داشته باشید
و استخوان کافی برای کاشت دندان ایمپلنت در دهان وجود داشته باشد. اضافه بر این لازم هست که شما این ساختار را سالم نگه دارید. به همین خاطر رعایت مناسب بهداشت دهان و ملاقات منظم با دندانپزشک از عوامل حیاتی در نگه داری و موفقیت بلند مدت این روش میباشد. در صورت صلاحدید دندانپزشک ایمپلنت می تواند همزمان با کشیدن دندان جایگزین شود.
ایمپلنت در واقع جایگزین ریشه دندان از دست رفته هست و میتواند پایه محکمی برای جایگزین متحرک یا دائمی دندان باشد که عملکرد و زیبایی دندان طبیعی را تقلید می کند. ایمپلنت با استخوان فک کاملا جوش می خورد و بعنوان ریشهاي برای تاج مصنوعی دندان عمل می کند.
اگر بخواهیم به ذکر مراحل ایمپلنت دندان بپردازیم میتوان گفت در مرحله اول پایه ایمپلنت که فیکسچر نام دارد قرار داده میشود. این پایه در داخل استخوان فک کاشته میشود. این پایه بر زمینه فک بیمار و عرض استخوان فک او ساخته میشود. جوش خوردن و پیوند پایه ایمپلنت دندان به فک حدود چند ماه طول میکشد.
بعد از ۳ الی ۶ ماه مرحله دوم از مراحل ایمپلنت دندان آغاز می شود که همان مرحله پروتز هست. پروتز میتواند به صورت اثبات یا متحرک باشد. پروتز اثبات یا همان روکش روی فیکسچر طی حدود چهار جلسه قالبگیری از ایمپلنت و امتحان، به بیمار تحویل داده میشود. ایمپلنتها میتوانند به صورت پایههایي برای پروتز متحرک نیز به کار روند، که پروتز متحرک به صورت دگمه فشاری روی آنها قرار می گیرد و محکمتر از حالت عادی در داخل دهان قرار می گیرد.
جراحی مورد نیاز در مراحل ایمپلنت دندان می تواند یک مرحلهاي، دو مرحلهاي و یا سه مرحلهاي باشد:
جراحی یک مرحلهاي:
در این نوع جراحی روی ایمپلنت با لثه پوشانده نمی شود و حلقه فلزی که در اطراف ایمپلنت دندانی وجود دارد بعد از جوش خوردن به استخوان از لثه بیرون میماند. پس از این مرحله یک میله به ایمپلنت وصل می شود تا بتوان تاج ایمپلنت را روی آن سوار کرد.
جراحی دو مرحلهاي:
در این روش پایه ایمپلنت دندانی در استخوان فک قرار می گیرد و به وسیله لثه روی آن پوشانده می شود. به این ترتیب ایمپلنت دندانی دیگر قابل مشاده نیست و همین طور هیچگونه فشاری به ایمپلنت وارد نمیشود. مدت زمان التیام ایمپلنت در فک پایین دو ماه و در فک بالا سه ماه هست. بعد از این مدت لثه کنار زده میشود
و سر ایمپلنت کنار زده میشود تا بتوان آن را دید و قطعهاي شبیه یک پیچ به صورت موقتی روی آن نصب میگردد. بعد از مدت حدودا دو هفته قالبگیری از ایمپلنت برای تولید تاج دندان انجام میشود. در این مدت می توان از پروتز موقت بهره گیری نمود. گرچه باید دقت داشت که این پروتز شبها هنگام خواب باید از دهان خارج شود. یکی از مزایای این نوع جراحی این هست که ایمپلنت دندان در زیر لثه قرار دارد و دیده نمیشود.
جراحی سه مرحلهاي:
در این مشابه جراحی که یکی از مشهورترین و متعارفترین جراحیها برای کاشت دندان و مراحل ایمپلنت دندان هست پایه ایمپلنت در لثه قرار داده می شود و یک زمان دو تا سه ماهه سپری میشود تا ایمپلنت به استخوان فک جوش بخورد. بعد از این زمان قسمتی از لثه برداشته می شود و تاج ایمپلنت روی آن کار گذاشته میشود.
در مرحله بعدی میلهاي که اباتمنت نامیده میشود به ایمپلنت وصل می شود که از لثه بیرون هست. این اباتمنتها یا به صورت پیش ساخته میباشند و یا در لابراتوار دندانپزشکی تهیه میشود. مدتی بعد وقتی که لثه التیام پیدا کرد و دندانپزشک تشخیص داد که ایمپلنت و استخوان فک یکپارچه شده هست زمان کار گذاشتن دندانهاي مصنوعی هست. در این مدت باید از ایمپلنت در برابر فشار محافظت کرد و از خوردن غذا هاي سفت پرهیز نمود.
کاشت ایمپلنت دندان برای افراد زیر توصیه نمیشود:
افراد سیگاری
افرادی که به مریضیهاي خود ایمنی مبتلا میباشند یا از داروهایی بهره گیری می کنند که این شرایط را به همراه دارند.
افرادی که از پرتو درمانی در ناحیه سر و گردن بهره گیری کردهاند.کسانی که دیابت نظارت نشده دارند.
اگرچه ایمپلنت دندان از بسیاری جهات دارای مزیت هست و می تواند یک جایگزین مناسب برای دندانهاي از دست رفته باشد اما احتمال بروز عوارض هم در آن وجود دارد. از جمله عوارض موقتی ایمپلنت لقی دندان و یا تورم و درد هست که به احتمال چندان پس از چند روز بهبود مییابد.
اما عوارض دایمی که برای این جراحی وجود دارد این هست که پس از 15 سال نوک دندانهاي طبیعی فک بالا یک تا دو میلیمتر پایینتر می آیند ولی نوک روکشهاي ایمپلنت سر جایشان میمثل بنابراین نیاز به ترمیم مجدد دارند