بهترین روش های سخنرانی کردن در مقابل جمع 

اگر نمی‌دانید که چطور در مقابل جمعیت حرف بزنید ما بشما بهترین پیشنهاد ها را میدهیم تا به اسانی در هر جمعیتی سخنرانی کنید. پشت پرده سن ایستاده اید و چند لحظه دیگر قرار است روی صحنه بروید و با هزاران نفر که در سالن به انتظار نشسته اند رو در رو شوید.

همان‌ گونه که به بالای سکو می‌روید سنگین میشوید، دستها شروع به لرزیدن میکنند و ضربان قلب تان تندتر و تندتر می‌شود.نگران نباشید شما تنها کسی نیستید که ترس از سخن گفتن در جمع دارد.

گاهی اوقات این اضطراب و استرس ساعت ها قبل از این‌که در مقابل حضار بایستید شروع میشود.بخشی از مغز آدرنالین داخل خون ترشح می‌کند و ماکنیزم دفاعی بدن واکنش نشان میدهد. همان احساسی که اگر به دام یک شیر وحشی بیفتید نشان می‌دهید. با استفاده از راهنمای گام به گام زیر به ترس از سخنرانی در جمع غلبه کنید.

هم از نظر ذهنی و هم از نظر جسمی خودتان را آماده کنید

وقتی ذهن و جسمتان نگران و مضطرب است افراد حاضر در جمع متوجه آن میشوند بنابر این باید خودتان را قبل از سخنرانی آماده کنید و با آمادگی و اعتماد به نفس ظاهر شوید.دنیای بیرون شما انعکاسی از دنیای درونتان است. هر چیزی که در درونتان می گذرد در بیرون نشان داده میشود. باب پراکتور

تمرین قبل از ارائه به جریان گردش خون کمک می‌کند و به مغز اکسیژن می‌رساند. از طرف دیگر تمرین ذهنی ذهن و اعصاب را آرام میکند. زمانی که دلشوره و نگرانی دارید با این روشها خودتان را آرام کنید:

گرم کردن

وقتی عصبی هستید جسمتان هم همین احساس را دارد. عضلات گرفته میشوند و عرق سرد می ریزید و از همه ی بدتر این‌که افراد حاضر متوجه این موضوع می‌شوند. اگر قبل از سخنرانی متوجه این تغییرات شدید چند حرکت کششی انجام دهید و بدن تان را ریلکس کنید. قبل از هر سخنرانی بدن تان را گرم کنید چون پتانسیل کاربردی جسم را هنگام سخنرانی بالا می‌برد.و اما تمرین های مفیدی که می‌توانید قبل از سخنرانی انجام دهید:

چرخاندن گردن و شانه ها: این ورزش با نرم کردن عضلات فشار روی ماهیچه های این قسمت را کم می‌کند. استرس و اضطراب باعث گرفتگی عضلات این قسمت ها میشود به خصوص زمانی که ایستاده اید.

کشش بازوها: از بازوها و دستها هنگام سخنرانی زیاد استفاده می‌شود. ورزش دادن بازوها خستگی را کم میکند و باعث تقویت زبان بدن هنگام سخنرانی می‌شود.

چرخاندن کمر: دستها را روی کمر قرار دهید و کمر را بچرخانید. این تمرین باعث نرم شدن عضلات شکمی و کمر می‌شود و احساس درد و نا آرامی بعد از اضطراب را از بین می‌برد.

آبرسانی

دقایقی قبل از سخنرانی احساس خشکی گلو می‌کنید و با صدای گرفته شروع به سخنرانی میکنید. زیرا ترشح آدرنالین باعث خشک شدن دهان میشود. برای رفع این مشکل قبل از سخنرانی کمی آب بخورید. قهوه یا نوشیدنی های شیرین نخورید چون شما را تشنه تر و اضطراب را بیشتر میکند.

مدیتیشن
مدیتیشن ابزار موثری در آرام کردن ذهن ودر واقع ورزشی برای ذهن است. مدیتیشن با استفاده از جملات تشویقی و اعتماد به نفس منفی گرایی را از بین می‌برد. قبل از سخنرانی روی صندلی با آرامش بنشینید و با تمرکز به تنفس خود فقط به زمان حال فکر کنید نه به آینده و نه به گذشته.

2 روی اهداف تمرکز کنید

یکی از دلایلی که باعث ترس از سخنرانی در جمع می‌شود این است که بیش از حد روی خودتان و احتمال شکست تمرکز میکنید. ظاهرم مسخره است؟ اگه متن سخنرانی را فراموش کنم؟ آیا مردم به سخنرانی من گوش میدهند؟ بجای تمرکز به این چیزها به هدفتان فکر کنید و به پیشرفتی که دوست دارید حضار بعد از سخنرانی شما داشته باشند.

3 منفی گرایی رابه مثبت گرایی تغییر دهید

یک جنگ دو جانبه در درون همه ی ما برقرار است. یک طرف قدرت و تشویق است و طرف دیگر شک و ناامنی. شما به کدام طرف بیشتر بها میدهید؟چی میشه اگه سخنرانی رو خراب کنم؟ چی میشه اگه مه چی یادم بره؟

دلیل عدم موفقیت ما این است که قبل از سخنرانی آن قدر اعتماد به نفس مان را پایین می اوریم که نمیتوانیم خودمان را ثابت کنیم. اگر احساس بی کفایتی کنید این اتفاق میوفتد. با مانتراها و جملات تاکیدی مثبت قبل از اتفاقات مهم زندگی اعتماد به نفس تان را بالا ببرید. به خودتان بگویید: “من با موفقیت این سخنرانی را ارائه می‌دهم”

 4محتوای سخنرانی را درک کنید

با درک کامل محتوای سخنرانی دیگر هیچ جایی برای نگرانی وجود ندارد. حفظ کردن متن سخنرانی کار درستی نیست چون باعث می‌شود لحن غیرعادی داشته باشید. با درک محتوای سخنرانی بهتر میتوانید موضوع رابه افراد حاضر منتقل کنید.

5 تمرین کنید

سخنرانان موفق قبل از سخنرانی ساعت ها تمرین میکنند چون سخنرانی در جمع مثل هر مهارت دیگری به تمرین نیاز دارد.

6 قابل اعتماد باشید

هیچ چیزی بدتر از استرس قبل از سخنرانی نیست چون احساس می‌کنید شاید تماشاچیان بشما اعتماد نکنند. هیچوقت ادای شخص دیگری را هنگام سخنرانی درنیاورید چون ممکن است با موقعیت های غیر قابل پیشبینی مواجه شوید و از پس مدیریت آن برنیایید.

برای این‌که یک سخنرانی درست و قابل اعتماد داشته باشید موضوعی را انتخاب کنید که به آن علاقه دارید و درباره آن موضوع خیلی طبیعی همانگونه که با یکی از دوستان یا یکی از اعضای خانواده بحث میکنید صحبت کنید. برای اینکار یک بررسی اجمالی به افراد حاضر بیندازید و آرام ترین چهره را انتخاب کنید. ارتباط برقرار کردن با یک نفر به مراتب آسان تر از ارتباط برقرار کردن با تمام آدم های سالن است. از همه ی مهم تر این‌که هنگام سخنرانی خودتان باشید.

7 ارزیابی های بعد از سخنرانی

اگر سخنرانی را تمام کردید و بازهم از تجربه بد می‌ترسید به این سخنرانی بعنوان درسی برای تقویت سخنرانی نگاه کنید. بعد از سخنرانی به خودتان خسته نباشید بگویید چون به ترس های خود غلبه کردید و آن رابا موفقیت انجام داده اید پس باید به خودتان افتخار کنید. از یکی از دوستانتان بخواهید که از سخنرانی شما فیلم برداری کند تا بتوانید به نقص های خود پی ببرید.

در زندگي همه ی ما مواقعي وجوددارد که بايد در حضور چند نفر راجع به مسئله ای صحبت کنيم. ممکن است اين صحبت در جلسه يا کنفرانسي باشد که رسميت داشته باشد و ممکن هم هست که در يک جمع خانوادگي يا در محيط کار بخواهيم براي دوستان يا همکارانمان صحبت کنيم. اگر مهارت های لازم را دراين زمينه داشته باشيم ، یقیناً روند کار با موفقيت بيشتري انجام مي شود و به نتايج بهتري مي رسيم.

یکی از متداول ترین ترس هایي که تا کنون شناخته شده ترس حین صحبت در جمع یا درمقابل گروهی ازافراد است. يكي از نگراني‌های عمدة هر فرد ترس از سخن گفتن در حضور جمع است. بسياري از مردم به راحتي باهم گفت‌وگو مي‌كنند اما هنگامي كه براي سخنراني فرا خوانده مي‌شوند دچار ترس و واهمه مي‌گردند. بـرخی از افـراد همین كه به صحبت كردن در جمع فكر میكنند،

دچار اضطراب و نـا آرامـی شده و هنگامی كه در مقام عمل شروع به سخنرانی می كنند، خشكشان مـی زنــد، تپش قلبشان شدیدتر میشود، دستانشان شروع به لرزش میكند و بصورتی گسسـتـه و لكنت وار شروع به صحبت می نمایند.اگر شما از ايستادن روي بلندي و صحبت كردن براي جمع مي‌ترسيد،

بدانيد كه تنها نيستيد. سال 1973 در جامعة آمريكا تحقيق جالب توجهي در زمينه موارد ترس بعمل آمد و از 2500نفر آمريكايي خواسته شد كه هر كدام فهرستي از عمده‌ترين زمينه‌های ترس خودرا بنويسند. در پايان كار انچه محققان را بسيار متعجب ساخت ميزان 41 درصدي پاسخگويان بود

كه همگي بزرگترين مورد ترس خودرا سخنراني در برابر گروهي از مردم مي‌دانستند. تا حدي كه بسياري از انها قبول چنين كاري را سرنوشتي هولناك‌تر از مرگ تلقي مي‌كردند. منظور از یك جمع، ۵۰۰ سهامـدار عـصـبـانـی در جـلسـات آخر سال نیست، بلكه میتواند از چند فروشنده، كارمـند و یا چند دوست در جشن تولد نیز تشكیل شود.

سخنرانی در جمع به این معنی است كه شما چندین شنونده دارید كه در اغلب اوقات به تـك تـك واژه هـایـی كه از زبـان شمـا ادا میشود، گوش میدهند. بهمین دلیل اشتبـاه نـكـردن شما در حین صحبت حائز اهمیت است. بسیاری ازمردم در این شرایط حس بدی دارند، درست مثل این‌که یک پروانه در قلب آن ها بال بال میزند! اگر قبل ازسخنرانی درجمع ویا ارائه کنفرانس ویا حتی طرح سوالی درکلاس درس ،

کمی اضطراب دارید طبیعی است،چون همین دل نگرانی باعث می‌شود استحکام مطلبی که بیان می شودبیشترباشد ویا وقتی قراراست برای نخستین باردرمهمانی شرکت کنید که اکثرافراد آن رابرای نخستین بارمی بینید،بالاخره کمی دل شوره وجوددارد والبته یک فردطبیعی تمام این موقعیت ها رابدون مشکل طی می‌کند.اما اگرفردی نتوانست چه اتفاقی میوفتد؟ ترس ازاجتماع باعلائم ونشانه های جسمی وعاطفی بروزمی کند.

علائم و نشانه های عاطفی و روحی شامل این موارد است

1»ترس شدید ازموقعیت هایي که درآن افرادغریبه ونا آشنا وجود دارند
2»ترس ازحضوردرمکان هایي که حس می شودفرد مورد قضاوت قرارمی گیرد
3»اضطراب ازاینکه ممکن است سایرین به فردبخندندویا اوراناراحت کنند.
4»ترس ازاینکه سایرین علائم جسمی اضطراب رادرفرد متوجه شوند.
5»اضطرابی شدید درحدی که زندگی روزمره ،کار،مدرسه وسایرفعالیت های فردرا کاملا فلج کند.

علائم ونشانه های جسمی شامل این موارد است

برافروختگی، تعریق شدید، لرزش، تهوع، درد در شکم، بروز مشکل در صحبت کردن، احساس گرفتگی عضلات، گیجی، تپش قلب، اسهال، به عبارتی فرد در اجتماع حضور پیدا نمیکند تا به چنین علائمی مبتلا نشود.

در اينجا به نكاتي اشاره شده است كه هنگام سخنراني كردن براي شنوندگاني حرفه ای و متخصص مفيد است. چه در حضور يك نفر و چه در حضور يك جمعيت پنجاه نفره، مي توان بر ترس و خجالت ناشي از سخنراني غلبه كرد. سخنراني مهارتي است كه همه ی مي توانند با تمرين، آنرا بياموزند. اعتماد به نفس،صداقت وخلوص نيت،تماميت كلام، دوستي و اخوت از ويژگي های يك سخنراني جذاب است.

قبل از سخنراني چه احساسي داريد؟

اغلب مردم ممكن است براي انجام دادن كار مهمي كه در حضور مردم صورت مي‌گيرد دچار هيجان و اضطراب باشند. بازيگران قبل از بازي، سياستمداران پيش از سخنرانيها و قهرمانان ورزشي قبل از مسابقه داراي چنين حالتي هستند. دراين لحظات افراد موفق آنهايي هستند كه آموخته‌اند چگونه هيجان خود رابه نفع خود بكار بگيرند.

تحقيقات نشان مي‌دهد كه 76 درصد از سخنوران ورزيده قبل از رفتن به جايگاه سخنراني دچار ترس و هيجان هستند اما انها اين نوع هيجان را نشانه‌ای از سلامت روان براي انجام دادن فعاليتي مثبت تلقي مي‌كنند.به عبارت ديگر هيجاني بودن در آغاز سخنراني، حالتي كاملاً طبيعي و حتي مطلوب است زيرا بدن دراين حالت مانند هر حالت پر اضطراب ديگري تلاش مي‌كند با ترشح آدرنالين بيشتر واكنش مثبت نشان دهد.

اين ترشح ناگهاني آدرنالين همان عاملي است كه موجب تپش قلب و لرزش دست و زانو و عرق پوست مي‌شود و هر شخصي كه بخواهد در برابر جمع سخن بگويد تا حدودي اين واكنش‌ها را دارد.

حال سؤال اين است كه چگونه مي‌توان از اين حالات هيجاني و عصبي، كار مثبت كشيد؟لازم است بدانيم به جاي اينكه تلاش كنيم همه ی هيجان روحي قبل از سخنراني را از بين ببريم، بكوشيم آن حالت رابه وضعي مطلوب كه متخصصان آنرا هيجان مثبت مي‌نامند، تبديل كنيم. هيجاني سرشار از شور و شوق و سرزندگي كه متفاوت با آن حالات عصبي و بازدارنده روحي است و ديگر شما را قرباني نخواهد كرد؛ بلكه حياتي جديد مي‌بخشد و حالات انسان را كاملاً در اختيار دارد.

در اينجا شش راه تجزيه شده و مطمئن براي تبديل حالات عصبي و رواني منفي قبل از سخنراني به حالات و هيجانات مثبت مطرح مي‌شود.

1* مرحلة اول، اين مرحله را شما قبلاً طي كرده‌ايد و دوره‌های آموزشي آنرا پيش از اين گذرانده‌ايد. كافي است درباره گذشته خودتان در روزهاي اول كودكستان، دبستان، دبيرستان، دانشگاه و روزهاي اول آشنايي با محيط كار و شغلتان فكر كنيد. به احتمال زياد در همه ی موقعيت‌ها شما با وضعي جديد، غيرعادي و تنش‌زا روبه‌رو بوده‌ايد. سازگار شدن با هر كدام از موارد، ترس و واهمه‌ای موقتي و كوتاه همراه داشته است.

دربارة سخنراني كردن در وضع فعلي چنين حالتي مصداق دارد. براي اغلب افراد بويژه دانشجويان هنگام صحبت در برابر دوستان هم‌دانشگاهي خود مهم ترين عامل، ناآگاهي است هر چه فرد از چگونگي سخنوري بيشتر آگاه باشد و بيشتر سخنراني كند، ترس و واهمه سخنراني كردن در او كمتر مي‌شود.

يادگيري مهارت سخن گفتن با يادگيري ديگر هنرها و فنون زياد متفاوت نيست و مانند انها نيازمند تكرار، تمرين، آزمايش و خطاست.گاهي مي‌توان در كلاس، ميان دوستان دانشگاهي سخنراني كرد و آن ها را بهترين مخاطب‌ها براي ارزيابي عيوب سخنراني خود دانست و اين كار يعني سخنراني در جمع نزديكان و دوستان به مرور شما رابه مهارت و هنر سخنوري نزديك مي‌كند.

2* مرحله دوم، آمادگي است. راه حل ديگر براي كسب اطمينان و تسلط در سخنراني، انتخاب عنوان مناسب و مورد توجه و علاقه خود ماست. صحبتهاي هر سخنوري كه با آمادگي كم به سخنراني بپردازد، نامنظم، غيرمستند و مبهم خواهد بود.

قبل از سخنرانی:
متن سخنرانی خودرا آماده کنید.

* خیال تان را آسوده کنید. مطمئن شوید که وقت کافی برای آماده کردن یک برنامه واضح و منسجم برای سخنرانی صرف کرده‌اید. عدم آمادگی به احتمال خیلی زیاد باعث اضطراب سخنران و عملکرد ضعیف او می‌شود. باید تلاش کنید برای شروع سخنرانی برنامه ویژه ای طرح ریزی کنید. اگر برای شروع سخنرانی تان چیزهای خوبی برای گفتن داشته باشید نگرانی شما کمتر خواهد شد.

* برای استفاده از عکسهای در سخنرانی برنامه ریزی کنید. وجود عکسهای باعث میشود که مخاطبان کمتر بر شما متمرکز شوند و اضطراب شما کمتر شود.

* هر وقت امکان داشت سخنرانی خودرا در مقابل دیگران تمرین کنید.

تکنیک های آرامیدگی را تمرین کنید.

انتخاب یکی از این تکنیک ها و تمرین آن یک یا دو دقیقه به مدت چند روز و حتی چند هفته شما را برای سخنرانی آماده می‌کند. در ابتدا از یک مکان آرام مثل منزل و روی صندلی اسانی برای تمرین کردن استفاده کنید. بعد از این‌که اینکار را کردید در مرحله بعد در جاهایی که استرس بیشتری دارید مثل کلاس یا اتوبوس این تمرین را انجام دهید:

*از بینی نفس عمیق بکشید و از دهان بیرون بدهید. به حسی که موقع وارد کردن و خارج کردن هوا در بدن شما ایجاد میشود دقت کنید. وقتی هوا را بیرون می‌دهید اضطراب را هم بیرون بدهید.

* در خیال خود یک منظره آرامش بخش را تصور کنید. خودرا در جایی تصور کنید که در شما احساس اسانی و آرامش ایجاد می‌کند. این مکان ممکن است ساحل دریا، جنگل یا حتی یک صندلی دسته دار آسان باشد. وقتی خودرا در این منظره تصور کردید، اضطراب را رها کنید.

*عضلات خودرا منقبض و منبسط کنید. با پاها شروع کنید، عضلات را سه ثانیه سفت کنید و سپس به آرامی آن ها را شل کنید. در مرحله بعد عضلات قسمتهای بالاتر بدن را سفت کنید و استرس را رها کنید. به آرامش عضلات و حس عمیقی که بشما دست می‌دهد دقت کنید!

*تصور کنید که به خوبی سخنرانی کرده‌اید. تصور کنید که با خاطرجمعی بطرف جایگاه سخنرانی می‌روید، متن سخنرانی را مرتب می‌کنید، به اطراف سالن نگاه میکنید و با صدای واضح، بلند و دوستانه به حاضرین خیر مقدم می گوئید. تصور کنید که مستقیماّ در چشم شنوندگان نگاه میکنید و با یک پیام قوی همه ی چیز را تمام میکنید.

جسم تان را آماده کنید.
* شب قبل از سخنرانی خوب بخوابید. در طی روز مقداری زیادی آب بخورید و قبل از سخنرانی غذای سبکی میل کنید.

*برخی افراد یک ساعت یا کمی قبل از سخنرانی به نرمش های سبک میپردازند. پیاده روی، یا برای این‌که از لحاظ بدنی فعالتر باشد، دویدن و یا بالا و پایین رفتن از پله ها می‌تواند مفید باشد.

براي آماده كردن یک سخنراني چقدر وقت لازم است؟

تجريه نشان داده كه براي هر دقيقه سخنراني يك تا دو ساعت آماده‌سازي نياز است و گاهي متناسب با ميزان تحقيق مورد نياز وقت بيشتري احتياج است.شايد چنين زماني طولاني بنظر برسد اما نتايج آن بسيار با ارزش است.درست شبيه بازيگري كه تمرين مي‌كند تا درست نقش خود بطور كامل قرار بگيرد.شما نيز با صرف وقت براي ايجاد آمادگي بيشتر به احساس اطمينان و نهايتاً جايگاه درست نايل مي‌شويد.

يك كارشناس و مربي فن سخنوري به نام لی‌لی والترز در كتاب « شگردهاي سخنوران موفق» تخمين زده است كه آمادگي مطلوب ممكن است ترس و واهمة حضور در جايگاه سخنراني را تا 75 درصد كاهش دهد.

مثبت فكر كنيد

اغلب احساس اطمينان، عمده‌ترين نيروي ايجاد فكر و نگرش مثبت است. اگر شما نظر و فكرتان اين باشد كه مي‌توانيد كاري را انجام دهيد، طبق معمولً قادر به انجام آن هستيد و از طرفي اگر احساستان اين باشد كه در انتظار دردسر و مصيبتي هستيد، بيشتر اوقات چنين خواهد شد.

اين حالات دقيقاً دربارة سخنراني كردن در حضور مردم نيز مصداق دارد. احتمال شكست در سخنراني براي سخنران‌هايي كه درباره خود و تجربه سخنراني‌شان فكر و نگرش منفي دارند، بيشتر از افرادي است كه درباره خود مثبت فكر مي‌كنند.
در اينجا چند شيوه تفكر براي انتقال از نگرش منفي به نگرش مثبت هنگام آماده شدن براي سخنراني مطرح مي‌شود.

به چیز های مثبت فکر کنید

* به نگرانی تان فکر نکنید؛ چون ممکن است نگران تر شوید. فکر شما باید لذت بردن از سخنرانی باشد. اگر فکر سخنرانی دائم در ذهن شما میچرخد، اسم این حالت را هیجان بگذارید نه نگرانی.

* هیجان زیادی برای سخنرانی نداشته باشید. شما قادر هستید اینکار را انجام دهید. بدانید که می‌توانید. به چیزهای مثبت فکر کنید.

* اگر افکار منفی مثل این فکر ” من نمی‌توانم اینکار را انجام دهم” یا ” من از شدت نگرانی می میرم” به ذهن تان هجوم آورد به خودتان بگویید ” ایست” بعد به این افکار مثبت فکر کنید” من یاد گرفتم که سخنران خوبی باشم” یا ” من می‌توانم نگرانی ام را نظارت کنم و به خوبی سخنرانی کنم”.

نگرش و افكار مثبت

* اين سخنراني فرصتي است كه بتوانيم ديگران را در افكار و عقايد خودم سهيم كنم و مانند هر سخنراني ديگري تجربه به دست آورم.

* هيچ كس كامل و عالي نيست اما من با هر سخنراني در حال پيشرفت و بهتر شدن هستم.

* هنگام سخنراني همه ی هيجاني هستند. اگر ديگران توانستند خودشان را آرام كنند، من هم مي‌توانم.

* من موضوع خوبي براي سخنراني خودم انتخاب كرده و كاملاً آماده‌ام. یقیناً همه ی ازآن لذت خواهند برد.

نگرش و افكار منفي

* ای كاش من ناچار نبودم كه سخنراني كنم.
* من سخنوري كارآزموده و بزرگ نيستم.
* من هميشه هنگام سخنراني ناراحت و مضطرب هستم.
* هيچكس به شنيدن آنچه من ناچارم بگويم علاقه‌مند نيست.

بسياري از روانشناسان معتقدند كه نسبت افكار مثبت به افكار منفي در زمينه فعاليتهاي هيجاني و پر اضطراب مانند سخنراني كردن، حداقل 5 بر يك است. به عبارت ديگر براي هر نگرش منفي، بايد حداقل 5 تفكر مثبت را رودروري آن قرار دهيد.

اينگونه است كه شما حالت هيجاني رابه طور كامل بر طرف نمي‌كنيد؛ بلكه آنرا در اختيار خود قرار مي‌دهيد و به كمك آن بر افكار و عقايدتان براي انتقال به مخاطبان مسلط مي‌شويد و ترس و نگرانيهاي ویرانگر از شما دور مي‌شود.

طبق معمول ترس از اجتماع دراواسط نوجوانی شروع می‌شود،البته امکان بروز آن درکودکی هم وجوددارد.ب ندرت ممکن است شروع این اختلال دربزگسالی باشد.این مشکل هم مثل بسیاری مشکلات دیگر در اثرتلفیقی از علل محیطی و ژنتیکی بوجودمی آید.

ژن ها

بعضی ژن ها ممکن است دربروز اضطراب و ترس نقش داشته باشندکه البته ژن دقیق مسئول ایجاد این اختلال هنوزمشخص نشده است. ضمنا ترس ازاجتماع ریشه وراثتی هم داردیعنی معمولادرخانواده ویا فامیل چندین نفربه این مشکل مبتلا هستند.

علل بیوشیمیایی

محققان براین باورندکه موادشیمیایی طبیعی موجود دربدن ممکن است درترس ازاجتماع نقش داشته باشند مثلاعدم تعادل ماده ای درمغزبه نام سروتونین،یک عامل محسوب می شودچون درتنظیم خلق وعواطف نقش دارد.

پاسخ به ترس

بعضی دانشمندان معتقدندکه ساختاری درمغزکه آمیگدال نام دارد درکنترل پاسخ به ترس نقش ایفا میکند.در افرادی که این قسمت مغزفعالیت بیش ازحد داردپاسخ به ترس بسیارشدیدتراست وباعث اضطراب آن ها درشرایط اجتماعی می‌شود.  شرم و یا حالت نگرانی مختصر

درموقعیت های جدیداجتماعی طبیعی است و ترس از اجتماع محسوب نمیشود، اما اگرحس کردید این اضطراب زندگی شما را سیاه کرده ،باید درمان شوید. به هر حال این مشکلی است که بوجودآمده و باید برطرف شود،در غیراین صورت بسیاری ازموقعیت های اجتماعی راازدست می‌دهید و روز به روز منزوی تر خواهید شد.

حالاتی متداول در زندگی روزمره وجود داردکه اگر تحمل آن برایتان سخت است ودر این شرایط دچار اضطراب میشوید حتماً به روان‌شناس یا روانپزشک مراجعه کنید، نمی‌توانید از اتاق استراحت عمومی در محل کار و یا تلفن عمومی استفاده کنید، نمی‌توانید کالایی راکه مشکل دارد به مغازه پس بدهید، اصلا با غریبه ها ارتباط برقرار نمیکنید، نمیتوانید در حضور دیگران چیزی بنویسید،

به هیچ عنوان تماس چشمی برقرار نمی‌کنید، نمی‌توانید دراتاقی وارد شوید که قبل ازشما افرادی درآن نشسته اند، قادر نیستید در رستوران غذا سفارش دهید،دوست ندارید شما رابه افراد غریبه معرفی کنند، هیچوقت شروع کننده صحبت و مکالمه نیستید.

خوشبختانه این مشکل را می‌توان درمان کرد. البته هرچه زودتربرای درمان اقدام شودبهتراست. طبق معمول دو روش درمانی وجود داردکه بسیارموثراست، یکی دارو درمانی است که طبق معمول از ضد افسردگی ها استفاده می‌شود اما ممکن است از داروهای ضداضطراب و داروهایی موسوم به بتابلوکرها هم استفاده شود تا علائم فیزیکی مثل تپش قلب،فشارخون بالا و لرزش برطرف شود.

دیگری روان درمانی است که از روش درمانی رفتاری شناختی CBT استفاده میشود که بسیار هم موثر عمل می‌کند. در این روش اساس کار تفکرات خود شماست، بدون این‌که به سایر افراد یا موقعیت ها توجه شود.میگنا دات آی آر. دراصل تفکرات اصلی و ریشه ای شما محور قرارداده می‌شود و بعد از شما میخواهند خودرا در شرایط ناخواسته ای که قابل تغییر نیست فرض کنید وحال باهمان تفکرات اصلی، رفتاری صحیح و مثبت تعریف کنید.

درمواردی هم درمراحل خاصی ازدرمان، فرد رابتدریج در شرایط اجتماعی اضطراب ساز قرار می‌دهند تا بتواند در این شرایط با مهارت کافی و اعتماد به نفس لازم برخورد داشته باشد. درمانگر طبق معمول مهارت های اجتماعی فرد را بالا می‌برد و با او تمرین های مختلفی انجام می‌دهد تا فرد بتواند اعتماد به نفس لازم دربرخورد با شرایط مختلف رابدست بیاورد.