بوی بد پای خود را از بین ببریم 

هنگامی که پای خود را از کفش در می آوریم و پای ما بوی بد می دهد , این مسئله باعث ناراحتی خود ما و اطرافیانمان میگردد . آیا از بوی شدید پا رنج می برید؟ آیا سایرین با رسیدن شما فرار می کنند؟ آیا حیوانات خانگی شما از کفش تان دوری می کنند؟ آیا رفتن به مهمانی برای شما به کابوس تبدیل شده است؟ در چگونه زیر چند روش برای از بین بردن بوی شدید پا آورده شده است.

روش 1 از 3: تمیز کردن پا

1 پای خود را مالش دهید.

این مساله واضح به نظر می رسد، اما مالش سریع با آب و صابون هنگام حمام کافی نیست. هدف از بین بردن همه باکتری ها و سلول های مرده پوست است که باکتریها از آن تغذیه می کنند.

بنابراین با شستن پاها، تمام سطح پوست پاها را با استفاده از یک لیف حمام، برس، یا هر وسیله ساینده دیگر تراشیده، و سپس از صابون آنتی باکتریال استفاده کنید. شستن پوست بین انگشتان را فراموش نکنید.

2 پاهای خود را خشک کنید.

پاها را کاملا خشک کنید. رطوبت، چه آب و چه عرق، عامل به وجود آورنده زمینه مساعد برای رشد و تولید مثل باکتریها است. برای خشک کردن پاها زمان کافی گذاشته و بین انگشتان را فراموش نکنید.

3 از ضد عفونی کننده دست استفاده کنید.

ممکن است عجیب به نظر برسد، اما یک ضدعفونی کننده خوب معطر (یا بدون بو) قادر به کشتن میکروب های پاهایتان بوده و مانع رشد باکتری ها می شود.

4 از ضد عرق استفاده کنید.

از همان نوع ضد عرق زیر بغل تان، برای پاها نیز می توان استفاده کرد. فقط ضدعرقی را که به بدن خود می زنید، برای زیربغل استفاده نکنید. آن را بر پای خشک و تمیز مالیده، شب تا صبح صبر کرده، سپس در صبح مانند معمول جوراب و کفش خود را بپوشید. این کار به خشک و بانشاط ماندن پاها در طول روز کمک می کند.

ضد عرق در واقع با الکترولیت های موجود در عرق واکنش نشان داده و «پل مانع»ی ایجاد می کند که منافذ عرق پوست را مسدود می کند. از آنجا که هر پا دارای بیش از 250.000 غده عرق است (بیشترین غدد عرق در هر اینچ نسبت به سایر قسمت های بدن) کمی ضد عرق بسیار کارا خواهد بود.

این کار را بلافاصله قبل از بیرون رفتن انجام ندهید، در غیر اینصورت پاها در کفش لیز و سر خواهند خورد.

5 مخلوطی از نسبت 1:1 سرکه و الکل ایزوپروپیل تهیه کنید.

این مخلوط را هر روز (با استفاده از یک قطره چکان) رو و زیر پا و بین انگشتان چکانده و پخش کنید. هر دو محصول برای پوست بی ضرر هستند، اما سرکه قارچ ها را از بین برده، و الکل تولید مثل باکتری ها را متوقف کرده یا آن ها را می کشد. این کار همچنین به رها شدن از شر قارچ ها نیز، کمک می کند.

شما می توانید پای خود را در مخلوط نصف سرکه، و نصف آب برای از بین بردن بوی بد پا قرار دهید. چند قاشق جوش شیرین و چند قطره روغن آویشن، برای رهایی از بوی شدید نیز، به مخلوط آب و سرکه اضافه کنید.

6 پای خود را با یک یا چند پودر زیر مالش دهید. این کار را برای بین انگشتان نیز انجام دهید.در زیر مواد استفاده شده در اغلب پودرها و اسپری های پا، برای جلوگیری از بوی بد آمده است:

پودر طلق. این ماده آب گیر بوده، بنابراین رطوبت پا را می گیرد.

جوش شیرین. این ماده، یک محیط قلیایی ایجاد می کند، که بستر مناسبی برای رشد باکتری ها نیست.

نشاسته ذرت. این ماده به جذب عرق کمک می کند.

روش 2 از 3: خنک کردن پوشش پا

1 صندل یا کفش جلو باز بپوشید.

پوشیدن کفش باز، به هوا اجازه جریان داشتن اطراف پاها داده، آنها را خنک نگه داشته و مانع عرق کردن زیاد پا می شود. حتی در صورت عرق کردن، به علت گردش هوا، عرق به سرعت تبخیر می شود.

در ماه های سرد سال، کفش چرم یا کتان بپوشید تا پاهایتان «نفس بکشند». از کفش های پلاستیکی و تهیه شده از مواد مصنوعی استفاده نکنید.

2 هر روز جوراب های خود را عوض کنید.

هنگام پوشیدن جوراب، عرق جذب جوراب شده، و پس از بیرون آوردن این عرق خشک می شود. پوشیدن یک جفت جوراب کثیف برای روز دوم، پشت سر هم باعث گرم شدن دوباره عرق، و بوی بسیار نامطبوع می شود. به خصوص در صورت عرق کردن زیاد پا، جوراب های خود را هر روز عوض کنید.

حتی اگر کفش های باز می پوشید، باید جوراب به پا کنید. از دو جفت جوراب برای گرفتن رطوبت از پاهایتان استفاده کنید.

هنگام شستن جوراب ها، آن ها را پشت و رو کنید. در این حالت سلول های مرده پوست باقی مانده در جوراب به احتمال قوی تری شسته خواهند شد.

از جوراب های دارای خاصیت جذب، تهیه شده از کتان یا پشم استفاده کنید. جوراب های بدون خاصیت جذب (مانند نایلون) رطوبت را در اطراف پاها نگه داشته، و محیط دنجی برای باکتری ها فراهم می کنند.

3 هر روز کمی جوش شیرین در کفش و جوراب خود بریزید.

جوش شیرین مانده از دیروز را دور ریخته، سپس مقدار جدید را اضافه کنید. جوش شیرین، عرق و بو را جذب می کند.

4 از چوب سدر یا میخک برای تازه کردن کفش های خود استفاده کنید.

تکه های چوب سدر یا چوب میخک خرد نشده را برای چند روز، درون کفش (در صورت عدم استفاده از کفش ها) قرار دهید. بوی بد پس از چند روز ناپدید می شود.

5 همواره از یک کفش استفاده نکنید.

اجازه دهید کفش هایتان کاملا خشک شده و تبدیل به کمپ باکتری ها نشوند. خشک شدن کامل کفش حدود ساعت 24 طول می کشد.

کفی کفش را جهت تسریع خشک شدن، درآورید. در غیر این صورت، پوشیدن یک کفش، دو روز پشت سر هم، دستور داشتن بوی بد پا می باشد. گذاشتن روزنامه مچاله شده درون کفش، باعث خشک شدن کفش در طول شب می شود.

6 کفشهای خود را مرتبا بشویید.

بسیاری از کفش ها را می توان در ماشین لباسشویی شست. قبل از پوشیدن، از خشک بودن کامل کفش، اطمینان حاصل کنید.

7 به فواصل، کفش های خود را درآورید.

در زمان های استراحت خود، کفش های خود را درآورید. این کار به خشک تر ماندن پا و کفش هایتان کمک خواهد کرد.

8 از خشک کن استفاده کنید.

خشک کن های کفش بسیاری با ولتاژ کم وجود دارند، که از جریان هوا برای خشک کردن کفش استفاده می کنند. کفش های خود را در انتهای روز یا بعد از ورزش در آن قرار داده تا حدود 8 ساعت بعد، کفش های خود را خشک و گرم، از خشک کن خارج کنید. خشک کن ها رطوبت و باکتری های مولد بوی بد را از بین برده و دوام کفش شما را نیز بیشتر می کنند.

روش 3 از 3: استفاده از درمان خانگی

1 از سفید کننده استفاده کنید.

حدود دو قاشق غذاخوری (1 اونس) سفید کننده را در یک گالن آب بریزید. پای خود را به مدت10 تا 5 دقیقه کاملا در این محلول قرار دهید. این کار را هر روز به مدت یک هفته تکرار کنید. در صورت خشک شدن پوست، چند قطره روغن بچه اضافه کنید.

جوراب های سفید خود را با سفید کننده بشویید. در صورت مقاومت کفش ها در برابر سفید کننده، کفش ها را نیز در همین محلول غرقاب کرده، نیم ساعت خیس نموده، و سپس فقط آبکشی کنید. قبل از پوشیدن مجدد، آن ها را کاملا خشک کنید.

2 پای خود را در چای قرار دهید.

پای خود را به مدت نیم ساعت، برای یک هفته در چای قرار دهید. تانیک اسید موجود در چای، پوست را خشک می کند.

3 از آب نمک استفاده کنید.

برای هر لیتر آب، نصف فنجان نمک تصفیه شده اضافه کنید. پس از قرار دادن پاها در آب نمک، آن ها را آبکشی نکرده و فقط کاملا خشک کنید.

4 از استات آلومینیوم استفاده کنید.

این کار باعث خشک شدن پوست پاها می شود. یک پاکت قرص، یا دو قاشق غذاخوری شربت قابض (هر دو دارو را بدون نسخه می توانید از داروخانه تهیه کنید) را در یک پیمانه آب حل کنید. پای خود را به مدت20 تا 10دقیقه در این محلول قرار دهید.

5 مخلوط جوش شیرین تهیه کنید.

در هر پیمانه آب، یک قاشق جوش شیرین حل کنید. این کار باعث قلیایی شدن پوست، و در نتیجه توقف رشد باکتری ها خواهد شد.

6 سرکه را با آب مخلوط کنید.

این کار باعث اسیدی شدن پوست می شود. برای هر پیمانه آب، نصف فنجان سرکه اضافه کنید.به خاطر داشته باشید که بوی پای برخی افراد، شبیه به بوی سرکه است. در این موارد، از سرکه برای رفع بو استفاده نکنید. این کار باعث تشدید بو و مشکل خواهد شد.

7 در کفش خود پودر بچه بریزید.

ریختن جوش شیرین و پودر بچه در کفش و جوراب هایتان، همه بوها را در آینده از بین خواهد برد.

8 پای خود را هر روز با سنگ پا بشویید.

این کار پوست های مرده را برداشته و مانع رشد باکتری ها می شود.

نکات

در صورت قرار داشتن در تنگنا، و در دسترس نبودن مواد بالا، پای خود را با یک دستمال مرطوب آنتی باکتریال یا دستمال خیس شده در الکل مالشی، تمیز کنید.

جوش شیرین را هم روی پاهای خود، و هم در کفش می توانید مورد استفاده قرار دهید.

مطمئن شوید که مقدار لازم روی را روزانه دریافت می کنید. کمبود روی می تواند منجر به بوی بد پا و بدن، و همچنین دهان شود.

کفش خود را در یک محیط آزاد، با گردش هوای قابل قبول، مثلا ایوان، پودر بزنید.

کوتاه کردن و تمیز کردن زیر ناخن های پا، احتمالا موثر است.

از یک ضد عرق با پایه کریستاله استفاده کنید. این اسپری ها پوست را به محیطی نامناسب برای باکتری ها، تبدیل می کند.

تنش، باعث تشدید تعریق می شود. به همین دلیلی است که هم زندگی، و هم پاهایتان، هم زمان بدبو می شوند.

با جوراب بدون کفش راه نروید. جوراب ها به این طریق، باکتری زیادی جمع می کنند. سپس، بعد از پوشیدن مجدد کفش ها، باکتری ها در یک محیط مرطوب و گرم، رشد خواهند کرد.

حداقل روزی یک بار پاهای خود را بشویید.

از پودرهای پا، تهیه شده از نشاسته ذرت یا سایر مواد غیر طلقی استفاده کنید.

هشدارها

طلق، یک افزودنی معمول در پودرهای پا، در صورت استفاده مداوم باعث آسیب خواهد شد.

هرگز کفش های خود را با استفاده از باد گرم شسوار یا در فر، یا جلوی بخاری ماشین خشک نکنید. گرمای شدید، چرم را از بین برده، چسب را شل کرده، و پلاستیک را آب می کند. کفش ها را باید به آرامی خشک کرد تا شکل، نرمی، و استحکام خود را حفظ کنند.

بوی پا همین است بوی پا. در صورت مشاهده هر گونه نشانه های دیگر، احتمالا مبتلا به قارچ، عفونت، یا ترک خوردگی پوست شده اید. به پزشک مراجعه کنید. مراقب چرک، تاول، خشکی و پوسته پوسته شدن، خارش یا نشانه های سرطان پوست باشید.

جعبه پودر پا را به آرامی تکان داده، و مستقیما درون کفش خود بریزید. از ایجاد ابر، اجتناب کنید.

با پزشک متخصص امراض پا یا پزشک عمومی خود، در صورت داشتن بیماری دیابت، مشکلات قلبی و عروقی، مشکل در سرخرگ، مشکلات عصبی، یا ورم سیاهرگ مشورت کنید. روش های نگه داشتن پا در محلول ها، را تنها بعد از مشورت با پزشک خود انجام دهید. این روش ها، باید ابتدا بنا بر شرایط شما سنجیده و تِست شوند.

جعبه پودر پا را در اتاق خواب، یا خودرو تکان ندهید. استنشاق این پودر برای سلامتی مضر است.

در صورت شستن پاهای خود هنگام حمام کردن، مراقب لیز بودن پاها بر اثر کف صابون باشید.

منبع : HOW WIKI