معرفی دیدنی هاي شگفت انگیز تاریخی کشور ترکیه 

کشور ترکیه تاریخ کهنی دارد که آثار آن تا به امروز در این کشور باقی مانده اند و بین مردم اروپا نیز بصورت افسانه یاد می شوند.کشور ترکیه در قبل به‌ عنوان پایتخت شرقی امپراطوری رم شناخته می‌شد. صنعت گردشگری ترکیه و بناهای باستانی زیبای آن اصلی‌ترین علت گردشگران برای سفر به این کشور محسوب می شود.

دو مورد از این آثار باستانی جزء عجایب هفتگانه به حساب می آیند و 155 مورداز این آثار در میراث جهانی یونسکو ثبت شده‌اند. اگر قصد سفر به این کشور را دارید پییشنهاد میکنیم از آثار تاریخی ترکیه که در زیر آورده شده دیدن کنید.

شهر تروا «Troy»

شهر تروا، قبلا شهری افسانه‌اي شناخته می‌شد اما بعد از کشف خرابه‌هاي آن در سال 1870، در تپه‌ي حصارلیغ آناتولی واقع در شمال شرقی ترکیه، واقعیت آن ثابت شد. به این ترتیب تروا شهری هست که هم ریشه در واقعیت دارد و هم افسانه‌هاي زیادی حول آن شکل گرفته هست.

 در زمان جنگ تروا برای باز پس گرفتن هلن، بعد از یک نبرد خونین یونانی‌هاي تسلیم شدند و یک اسب چوبی بسیار بزرگ را به‌عنوان هدیه برای مردم تروا به‌جا گذاشتند که گرچه در درون آن چندین سرباز وجود داشتند که باعث شکست قلعه تروا شدند.

گردشگران در مرکز باستان‌شناسی تروا می توانند اطلاعاتی از تاریخ 4 هزارساله‌ي بشر به دست آورند و بازدید از این آثار تاریخی ترکیه بسیار خاطره‌انگیز خواهد بود. این مرکز در نزدیکی شهری چاناق‌ قلعه قرار دارد و در آنجا نیز میتوانید اسب تروا راکه برای فیلم برد پیت در سال 2014 ساخته شده بود، دیدن کنید.

تمدن خاتوشا «Hattusha»

خاتوشا نام شهری هست که تاریخ آن به 1180 تا 1600 قبل از میلاد مسیح بازمی‌گردد و امپراتوری هیتی در این منطقه ایجاد شده و گسترش یافته هست. گفتنی هست که شهر مذکور در بین شام و بین‌النهرین واقع شده هست. پایتخت امپراتوری هیتی شهر خاتوشا بود و موقعیت آن در حال حاضر نزدیک به دریای سیاه و منطقه بوگازکالا «Bogazkale» هست.

از ویژگی‌هاي این آثار تاریخی ترکیه میتوان به ستون‌هاي سنگی اشاره کرد که از زمین بیرون آمده‌اند و توسط تعدادی دیوار‌ محافظت میشوند.

در این منطقه می توان دروازه‌هاي سنگی را دیدن کرد که به‌صورتی استادانه ساخته شده‌اند. قدم زدن در این شهر می تواند برای گردشگران بسیار دیدنی باشد و الهام‌بخش قدرتی خواهد بود که اکنون تنها در چند قطعه سنگ خلاصه شده هست. بخشی از اشیای یافت شده در این ناحیه تا سال 1934 داخل موزه‌ پرگامون کشور آلمان نگه داری شده

و ‏قطعه‌اي که مجسمه ابولهول نامیده می شود، به موزه استانبول انتقال داده شده هست. گرچه بعد از ‏مذاکرات فشرده دولت توانست اشیا باقیمانده را نیز وارد کشور کرده و به موزه بوغازکوی در بیرون ‏خرابه‌هاي خاتوشا منتقل کند.‏

شهر افسوس «Ephesus»

ویرانه‌هاي باقیمانده از شهر باستانی افسوس یکی از با ارزش‌ترین و بزرگ‌ترین آلبوم‌هاي به‌جا مانده از دوران امپراطوری رم شرقی و یونانی‌هاي باستان در ترکیه هست. این شهر یکی دیگر از شهر‌هاي تاریخی ترکیه هست که تاریخ تولید آن به زمان‌هاي بسیار دوری بازمی‌گردد. این گنجینه تاریخی ترکیه در اوایل سال 1500 قبل از میلاد به‌عنوان پایتخت پادشاهی آرزاوا «Arzawa» مورداستفاده قرار می گرفت و سپس تحت بازرسی یونان در‌آمده هست.

تعداد زیادی از سازه‌هایي که اکنون در این شهر باقی مانده هست، مربوط به دوره یونانی‌ها میشود که این دوره از سال 129 شروع شد. معبد آرتمیس، یکی از عجایب هفتگانه نیز در این شهر قرار گرفته هست. گفتنی هست که افسوس در دوران باستان یکی از شهر‌هاي بزرگ امپراتوری رم به شمار می‌رفت. این شهر زادگاه «پولس»

و «یوحنای قدیس» هست و از ویژگی‌هاي آن میتوان به متون مسیحی اشاره کرد. در حال حاضر اصلی‌ترین جاذبه‌هاي تاریخی شهر افسوس شامل کتابخانه سلسوس «Celsus» تئاتر بزرگ قصر سلطنتی St.John و موزه باستانشناسی افسوس میشود.

کوه نمرود «Nemrut»

کوه نمرود، یکی از مقاصد تاریخی در ترکیه هست. این کوه، در 40 کیلومتری شمال کاهتا «Kahta» واقع شده هست. این کوه نشان‌دهنده تمدنی از امپراطوری کومانژ هست و در ارتفاع 50 متری این کوه، مجسمه‌هایي غول پیکر به شکل چهره انسان می بینیم. گرچه اشکالی به شکل حیوانات هم می‌ینیم.

این مجسمه‌ها ترکیبی از اساطیر یونانی، ایرانی و ارمنی میباشند و متاسفانه در قبل به دست عده‌اي تخریب شده‌اند و اکنون تنها سرهای آن ها باقی مانده هست. گفته میشود که آنتیوخوس این مجسمه‌ها را برای محافظت از مقبره‌اش در این مکان ساخته هست.

این مورد از آثار تاریخی ترکیه یکی از آثار منحصر به فرد هست که تقریبا هیچ کجا اثری مثل آن دیده نشده هست. برای تولید چنین مجسمه‌هاي غول پیکری از تکنولوژی پیچیده‌اي بهره گیری شده هست. هنگامی که شاه آنتیوخوس، برای مقابله با فشار رومی‌ها شروع به جنگ با دزدان دریایی Cilicia کرد و توانست شر انها را از منطقه دور کند؛

در آن زمان و در آن منطقه صاحب اختیار گردید. به همین علت هم  مجسمه شاه آنتیوخوس را به صورت مردی جوان با تاج طراحی کرده‌اند که کاملا متمایز با چهره‌هاي دیگر در کوهستان هست.

چاتال‌ هویوک «Çatalhöyük»

چاتال هویوک یا دژ خاکی، منطقه‌ي تاریخی بزرگی متعلق به ‏‎7500‎‏ تا ‏‎5700‎‏ سال پیش از میلاد در ‏دشت قونیه هست که در سال ‏‎2012‎‏ به لیست میراث جهانی ‏یونسکو راه یافته و ارزش تاریخی بسیار بالایی دارد. این سایت طی اکتشافات باستان‌شناسی در سال ‏‎1950‎‎‏ کشف گردید و سپس این مکان بعنوان بزرگ‌ترین اثر دوره‌ي نوسنگی شناخته شد.

‏ اکتشافات مشهور این سایت شامل چندین کتیبهِ و سنگ‌نوشته‌ و نقاشی‌هاي حیواناتی چون گوزن بر ‏روی سنگ و نیز چند مجسمه از جمله مجسمه دو شیر روبروی هم یا مجسمه‌ي خدای نشسته در ‏کنار دو گربه‌سان هست.‏ از نظر اندازه و پیچیدگی چاتال هیوک با هیچ محوطه دیگری در جهان قابل مقایسه نیست.

گفته می شود در قبل در این منطقه افرادی زندگی میکردند که از طریق شکار زندگی خود را می‌گذراندند. مدتی بعد این منطقه تبدیل به یک روستای دائمی شده و سپس چندین روستا و در نهایت یک شهر در آن به وجود آمده هست. چاتال‌هویوک یکی از قدیمی‌ترین مکان‌هایي هست که تاکنون کشف شده

و در نزدیکی قونیه در جنوب ترکیه قرار دارد. به نظر می رسد که این گنجینهِ تاریخی ترکیه ساختاری خوابگاهی و شبیه به لانه زنبور داشته هست و گفته میشود که حدود 10 هزار نفر در آن زندگی می کردند. این میزان از جمعیت برای یک شهر نخست، دیدنی و گرچه عجیب هست.

تپه‌ي گوبکلی «Göbekli»

تپه‌ي گوبکلی یک مکان باستان‌شناسی هست که در حدود 10 کیلومتری شانلی‌اورفه واقع در جنوب ترکیه قرار دارد. قدمت این سازه‌ي عظیم سنگی حجاری شده که قدیمی‌ترین نیایشگاه شناخته شده‌ي جهان نیز محسوب می شود به حدود 11 هزارسال پیش باز می گردد. حفاری‎ها و بررسی‎هاي اکثر مشخص نمود که این حکاکی‎ها توسط سنگ تراش‎هایي ماهر و با بهره گیری از ابزار پیشرفته درست شده‎اند.

گسترش این خبر یک حقیقت محض را تعیین کرد، یک چوپان به طور اتفاقی پیروز به کشف یکی از حیرت‌انگیزترین سازه‎هاي باستانی در قرن حاضر شده هست.

یافته‌هاي اکثر نشان می دهد، زمانی که این محوطه‌هاي سنگی ساخته می‌شدند، درون آن‌ها با خاک، سنگ و استخوان حیوانات پر می‌شد. مخروبه‌هاي این سازه‌ها شامل ده‌ها هزار استخوان شکسته‌ي حیوانات از جمله غزال‌ها و نیاگاو‌ها هست. همین طور می توان یک مخزن بزرگ سنگی پیدا کرد که می تواند بیش از 40 گالون مایع را درون خود نگه دارد.

عمر سازه‎هاي این مورد از آثار تاریخی ترکیه 12 هزار سال هست و تپه‌ي گوبکلی پیشرفته‎ترین بنای باستانی بوده و هنوز مکانی با قدمت اکثر کشف نشده هست.

ایاصوفیه «Hagia Sophia»

ایاصوفیه کلیسای مسیحی هست که در سال 537 میلادی در دوره امپراطوری بیزانس ساخته شد. این کلیسا تا 1000 سال بزرگ ترین کلیسای جهان بود تا این که در سال 1453 پس از فتح استانبول به دست سلطان محمد فاتح به مسجد تبدیل شد و تا زمان اعلام جمهوری در ترکیه بارها مرمت شد.

در ابتدا به علت اندازه بسیار بزرگ این کلیسا به آن «کلیسای بزرگ» می گفتند. در سال 403 میلادی نام آن را به «حاجیا صوفیا» که در زبان یونانی به معنی «حکمت مقدس» هست تغییر دادند.

پس از فتح استانبول توسط عثمانی‌ها نیز نام این آثار تاریخی ترکیه به «مسجد ایاصوفیه» و در زمان جمهوریت به «موزه ایاصوفیه» تغییر یافت. برای تقویت و زیباسازی بخش دورنی مسجد ایاصوفیه از ستون‌هاي معبد ویران شده آرتمیس که یکی از عجایب هفتگانه جهان هست بهره گیری شده هست.

همین طور بخشی از مصالح ساختمانی این بنا نیز به احتمال چندان از محوطه باستانی بعلبک سوریه به این منطقه آورده شده هست. مصطفی کمال آتاتورک که ترکیه امروزی را در سال 1923  تاسیس کرد در سال 1934 کلیسای جامع سابق و مسجد فعلی را به موزه تبدیل کرد.

شهر بورسا «Bursa»

بورسا یک کلان‌شهر و چهارمین شهر بزرگ ترکیه هست که در نزدیکی آنکارا و دریای مرمره قرار دارد و مرکز تولد حکومت عثمانی به شمار میرود ، نام این شهر از نام یونانی پروسا آمده و این شهر به علت وجود فضاهای سبز بسیار چندان به بورسای سبز مشهور می‌باشد. گفتنی هست که اورخان غازی یکی از پادشاهان عثمانی در این شهر دفن شده هست.

یک روستای کوچک نیز در دره رودخانه قرار دارد که “Cumalikizikk” نامیده میشود و گردشگران با قدم زدن در این روستا و سنگ‌فرش‌هاي آن می‌‌‌توانند حس و حالی شبیه به دوران حکومت عثمانی را تجربه کنند و گرچه این روستا سبک معماری خود را حفظ کرده هست.

بورسا، این مورد از آثار تاریخی ترکیه نخستین پایتخت سلطنت عثمانی می‌باشد، معماری عثمانی که اثرات معماری سلجوقی را پشت سر گذاشته و با هنر معماری که از طرف دولت عثمانی گسترش داده شده بود دارای مسجد‌هاي معروفی می‌باشد. این معماری شگفت‌انگیز در دوره‌هاي بعدی در ادرینه و استانبول نیز ادامه داده شده هست.

اگر تصمیم دارید در زمستان به این مکان سفر کنید، بهتر هست که از پیست اسکی در کوه اولوداغ «Uludag» که در اطراف بورسا واقع شده نیز دیدن کنید.

کاپادوکیا «Cappadocia»

یکی دیگر از 10 آثار تاریخی ترکیه کاپادوکیا نام دارد. نام کاپادوکیا همواره در سراسر تاریخ به خصوص در متون مسیحیان آمده هست و بعنوان محلی پر ازشگفتی شناخته میشود.در اواخر عصر برنز کاپادوکیا با نام هتی «Hatti» شناخته می‌شده هست و مرکز قلمرو هیتی‌ها در خاتوشا بوده هست.

پس از پایان حکومت هیتی‌ها، در کاپادوکیا حکومت ارباب رعیتی برقرار شد و در همان زمان بود که قلعه‌هایي مستحکم در آن ساخته شد و بعد‌ها از این قلعه‌ها بعنوان مکانی برای نگه داری برده‌هاي خارجی بهره گیری شد. شهر‌هاي زیرمینی کاپادوکیا از عهد برنز ساخته شده‌اند اما کایماکلی، مشهور‌ترین شهر زیرزمینی هست که قدمت آن به دوران بیزانس باز‌میگردد. در آن زمان مسیحیان برای محفوظ ماندن از هجوم اعراب و ایرانیان مجبور به زندگی زیرزمینی شدند.

این شهر مشابه‌ي بزرگی از اتاق‌هایي زیرزمینی هست که به وسیله‌ي تونل به یکدیگر متصل شده‌اند. همین طور از هشت طبقه تشکیل شده هست که چهار طبقه‌ي آن به بازدید گردشگران اختصاص دارد. دره‌ي سرخ کاپادوکیا، جذاب‌ترین دره‌ي کاپادوکیا هست که بین دو روستای گورمه و کاوسین قرار گرفته هست.

صخره‌هاي این دره به رنگ‌هاي صورتی و زرد و نارنجی میباشند. همین طور در بین صخره‌ها، باغ‌هاي سرسبز، تاکستان‌ها و زمین‌هاي کشاورزی بسیاری وجود دارد که متعلق به کشاورزان بومی میباشند. درون صخره‌ها کلیسا‌هاي پنهانی وجود دارد که قدمت آن‌ها به عهد بیزانس می رسد.

کلیسای سنت نیکلاس «St. Nicholas»

کلیسای سنت نیکلاس که امروزه در شهر دمره استان آنتالیا قرار دارد، یادگار امپراطوری بیزانس در قرن‌هاي 5 تا 12 میلادی بوده هست. وی پس از مرگش بعنوان قدیس حامی ملوانان و دریانوردان شناخته شد به گونه‌اي که زائران بسیاری جهت زیارت مقبره‌اش عازم این کلیسا شدند.

با گذشت زمان وی که به کمک کردن فقرا مخصوصا کودکان بسیار علاقه داشت به بابانوئل مشهور شد و امروزه وی را بابانوئل می‌نامند. این کلیسا بعد‌ها بر اثر سیل، زیر گل‌و‌لای مدفون شد و سپس بخش‌هایي از آن توسط تزار روسیه، نیکولای اول در «1862» بازیابی و از سال «1988» رسما حفاری شد.

این کلیسا بعد‌ها بر اثر سیل، زیر گل‌و‌لای مدفون شد و سپس بخش‌هایي از آن توسط تزار روسیه نیکولای اول در «1862» بازیابی و از سال «1988» رسما حفاری شد. بعد از فوت سنت نیکلاس، کلیسایی در محل تدفین وی ساخته شد که بر اثر زلزله شدیدی نابود گشت تا این که به دستور امپراطور «یوستینیان» دوباره تجدید بنا شد.

اگرچه یک بار دیگر بر اثر حمله اعراب تخریب گشت و در قرن هشتم دوباره ساخته شد. این تخریب‌ها و تجدید بناها چندبار دیگر تکرار شد تا جایی که شاهداین آثار تاریخی ترکیه هستیم.