تردمیل اختراعی که در قدیم افراد را شکنجه می داد 

از تردمیل در قبل برای شکنجه افراد بهره گیری می شده هست در حالیکه اکنون بقیه به دنبال خرید آن برای بهره گیری هاي ورزشی میباشند. شاید شما هم اگر مدت طولانی روی تردمیل دویده باشید، بعد از تمام شدن ورزش‌تان گفته باشید: «مانند شکنجه بود.» واقعیت این هست که چندان هم بیراه نگفته‌اید! ایده نخست تردمیل از وسیله‌اي بوده که در زندان‌‌ها برای شکنجه و تنبیه از آن بهره گیری می‌شد.

تردمیل را حالا بیشتر مردم می‌شناسند و پای اثبات باشگاه‌هاي ورزشی هست. این وسیله ورزش به نام‌هاي دوی برقی، دو درجا یا دوی اثبات هم شهرت پیدا کرده و به افراد امکان دویدن در فضای بسته و کوچک برای ورزش را میدهد. حالا نام تردمیل برای خیلی‌ها تداعی‌کننده ورزش، تحرک و سلامتی هست اما در قبل این اختراع برای زندانیان یک کابوس تلخ بود.

واقعیت این هست که تردمیل الهام گرفته از اختراعی قدیمی هست. در سال 1818 سر ویلیام کابیت مهندس انگلیسی وسیله‌اي به نام «تردویل tread-wheel» را برای شکنجه زندانیان انگلیسی اختراع کرد.تردویل یا تردمیل نوعی وسیله تنبیه یا بیگاری کشیدن از زندانیان بود. آن ها را مجبور می کردند با راه رفتن بر روی چرخ‌هاي بزرگ

غلات را آسیاب کنند و ساعت‌ها عرق بریزند. 40 نفر به‌ طور هم‌زمان و به مدت ۶ ساعت باید روی تردویل‌ها راه می‌رفتند تا تردویل بچرخد و کار کند. گفته می شود بعد از مدتی به تدریج نام این وسیله تردمیل گذاشته شد. این اسم از دو واژه «tread» به معنای راه رفتن یا قدم برداشتن و «mill» به معنای آسیاب گرفته شده هست.

زندانیانی که با این وسیله به صورت مداوم شکنجه شده‌اند، سال‌ها با مریضی‌هاي گوناگون از جمله کمر درد، دست و پنجه نرم کرده‌اند یا حتی در ایام کهولت سن قدرت راه رفتن خود را از دست داده‌اند. گفته می شود زندانیان مجبور می‌شدند در بعضی موارد حتی تا ۶ ساعت در روز نیز روی این دستگاه‌ها کار کنند که مساوی با صعود به قله‌اي به ارتفاع 1٫500 تا 4٫000 متر هست!