با فراگیر و پرشمار شدن مریضی سرطان در تمام مردم دنیا، بسیاری ترس و دلهره ابتلا به این مریضی را در دل خود می پرورانند. اسم سرطان همۀ وقت} وحشتناک بوده هست. ترس از مبتلا شدن به سرطان گاهی آنقدر میتواند جدی باشد که خودش تبدیل به کابوس شود؛ کابوسی که میتواند تدریجی شخص را درگیر یک مریضی جدی کند؛ مریضی اي که ممکن هست حتی به اندازه خود سرطان خطرناک باشد.
ترس از سرطان شاید به این علت باشد که با وجود پیشرفت علم پزشکی. مهار و بازرسی سرطان هنوز کار سختی هست. همین قضیه میتواند ترس و بعد توهم ابتلا به آن را به وجود بیاورد. توهم مریضی در علم روان شناسی زیر گروه مریضی «خودبیمارگونه» یا «بیمار انگاری» به حساب میآید
و اکثر برای کسانی پیش میآید که فکر میکنند بیمارند ولی علائم بالینی، نشانه ها و نظر پزشکان خلاف این هاست با این حال اما فرد مبتلا خود را بیمار میداند و به فکر درمان هست. اگر شما هم از این دسته هستید و فکر میکنید سرطان دارید و گوشتان هم به حرف پزشکان بدهکار نیست، این مطلب را از دست ندهید.
نشانه هاي وجود توهم سرطان چیست؟
حمله خرچنگی
خرچنگ نماد سرطان هست. مشاهده یک خرچنگ که به طرف شما میآید، نشانه بروز توهم سرطان نیست. توهم سرطان اکثر یک مریضی رفتاری هست و با انجام برخی رفتارها و اعمال بروز میکند. پس اگر این نشانه ها را دارید، به فکر درمان بیفتید.
چکاپ هاي پی در پی: اگر از صبح تا شب، تمام وقت خود را در بیمارستان و درمانگاه به سر میبرید. اگر هر روز پشت در مطب یکی از متخصصان در انتظار نوبتتان هستید. اگر بیش از انچه روتین هست، آزمایش میدهید. اگر به حرف هاي پزشکتان بی اعتمادید و هر روز پزشکتان را عوض میکنید.
اگر با وجود نرمال بودن همه ي آزمایش هایتان مدام آنها را تکرار میکنید، اگر در کانال هاي تلگرامی مدام به دنبال نشانه هاي سرطان میگردید. اگر انتخاب اول سرچتان در اینترنت مشخصات انواع سرطان هاست، بدانید که به مریضی توهم سرطان مبتلا شده اید.
چگونه نرمال باشید: شش ماه یکبار دوره زمانی مناسب برای انجام آزمایش هاي روتین هست، مگر اینکه مثلا در آزمایش یا سونوگرافی تان به طور خاص زمان دیگری را ذکر کرده باشند یا اینکه دکتر معالجتان خواسته باشد، دوره آزمایش شما را به دوره دیگری تغییر دهید که گرچه اینها به طور خاص نشانه بروز مریضی نیست بلکه نشانه انجام بررسی هاي اکثر هست، پس نگران نباشید.
حساسیت بیش از اندازه: درد ناحیه پشت سرتان ممکن هست از خستگی و بی خوابی شب گذشته باشد، علائم تومور مغزی و سرطان فقط درد در این نواحی نیست. تاری دید، تهوع، حواس پرتی، سرگیجه و اختلاف رفتاری از دیگر علائم سرطان میباشند. اگر انگشتتان گزگز میکند، شاید به دلیل خواب رفتگی باشد، با یکبار بروز یک عارضه شما
به سرطان مبتلا نمیشوید. حساسیت بیش از اندازه در علائم رفتاری بدنتان هم اطرافیانتان را به دردسر می اندازد و هم شما را به یک توهمی تبدیل میکند.چگونه نرمال باشید: تقریبا همه ي سرطان ها علائم مشخصی دارند که با هم بروز میکنند، گرچه یا کمتر یا اکثر و برای هر فردی هم تقریبا یکسان نیست؛
مثلا سرطان ریه، با درد، سرفه هاي شدید و حتی سرفه هاي خونی و تنگی نفس همراه هست. پس اگر نشانه غیرمنتظره اي دیدی، به جای حساسیت بیش از اندازه کمی تامل و درمورد آن تحقیق کنید.
بزرگ نمایی: از کاه کوه ساختن، نشانه دیگری هست که به توهم سرطان دچار شده اید. طبق نظر روان شناسان، کسانی که به توهم سرطان مبتلا میشوند، ادراک درستی از واقعیت مریضی سرطان ندارند. شما معتقدید که سرطان در کل خطرناک هست،
در صورتی که هر نوع سرطان گریدها و درجه هاي مختلفی دارد. کما اینکه برخی از سرطان ها قابل بازرسی و درمان میباشند. درواقع سرطان را یک غول بی شاخ و دم غیرقابل نظارت میدانید که قرار هست تمام بازرسی زندگی تان را به دست بگیرد.
روان شناسان اعتقاد دارند که متوهم ها خطای شناختی دارند. آنها یک نشانه کوچک را به یک فاجعه تبدیل میکنند، درواقع شما با یک ذره بین بزرگ نما انچه که ممکن هست مهم نباشد، مهم میکنید.
چگونه نرمال باشید: تمرکز کنید و علائم حقیقی تان را با دکتر در بین بگذارید. شما با بزرگ نمایی و بزرگ کردن مریضی تان به خود کمک نمیکنید بلکه با آن تعریفی که از درد و مریضی تان دارید، مسیر درمانی تان را هم تغییر میدهید.
توهم زایی
چه چیزی باعث میشود توهم به سراغتان بیاید. مشخصا برای هر مریضی، پیش اساس اي وجود دارد. اگر این پیش اساس ها را دارید، به فکر حذفشان باشید وگرنه به دردسر می افتید.
دانش بیش از اندازه: با خبر بودن مفید هست اما داشتن اطلاعات بیش از اندازه از سرطان ممکن هست کار دستتان بدهد. مریضی سرطان، علائم بروز و نشانه هاي آن، همگی بحث هاي تخصصی و علمی پزشکی میباشند، خیلی از مسائل مربوط به سرطان را نمیتوان در روزنامه ها،
مجله ها یا فضای مجازی پیدا کرد، پس به جای اینکه وقتتان را صرف خواندن مطلب هاي تقسیم سلولی و تومورشناختی بکنید، ذهنتان را آرام کنید و مسائل را به متخصصانی که 12 سال درس خوانده اند، بسپارید.
تجربیات بد: تصورش را بکنید که یک از اعضای خانواده یا یکی از دوستانتان، به مریضی سرطان مبتلا شده باشد و شما از نزدیک تمام مراحل درمان، رشد مریضی و تمامی مشکلاتی راکه او تحمل کرده هست، دیده اید، همه ي اینها خاطره بدی را در ذهن شما به جا خواهدگذاشت. طبق نظر روان شناسان،
کسانی که از نزدیک با مریضی اطرافیانشان رو به رو بوده اند، اکثر در معرض خطر میباشند، در فکر آنها یک تصور و باور بنیادین به وجود میآید که سرطان خطرناک هست و نمیشود با آن مقابله کرد. همین طرز فکر استعداد بروز توهم سرطان را به وجود می آورد. این مسئله میتواند در مواقعی حتی برای پرستاران و کارکنان بیمارستانی هم به وجود بیاید.
استرس: اگر دویدن مادر ورزش هاست، استرس هم مادر مریضی هاست. استرس آسیب پذیری شما درواقع استعداد مریضی ها را اکثر میکند. استرس درواقع استعداد مریضی را هم بالا میبرد. اگر در زندگی روزمره تان تحت تاثیر استرس هستید، خاطره بدی هم از سرطان دارید، هر کدام از اینها میتواند افکارتان را فعال کند و شما را به یک توهمی تبدیل کند.
چطور میتوان توهم سرطان را درمان کرد؟
روان شناس را دریاب: مریضی توهم سرطان یک مریضی روان شناسی هست. شما از یک خطای ادراکی برخوردارید و با این خطای شناختی نمیتوانید به خودتان کمک کنید. توهم سرطان جزء مشکلات اضطرابی هست و نمیشود راهکارهایی در حد یک صفحه برای آن ارائه کرد. اگر با دقت به اطلاعات این مطلب به توهم مریضی گرفتارید برترین کار این هست که به متخصص روان شناسی در حوزه سلامت مراجعه کنید
دارو: فکر نکنید که هر شخصی که پایش به مرکز روان شناسی باز شد، قرار هست با یک بغل قرص و داروی رنگارنگ از آن جا خارج شود. در این مریضی، دارو خط اول درمان نیست. مریضی متوهم ها فکری هست، دارو میتواند گاهی در افکار اثر بگذارد ولی برای تغییرات اساسی در این افکار باید مداخلات روان شناسی انجام شود.
درمان مداخلاتی: روان شناسان اعتقاد دارند که تنها راه درمان بیماران توهم سرطان تغییر در طرز فکرشان هست. این راه هم تنها به کمک تکنیک ها و ترفندهای روان شناسی انجام میشود؛ مثلا یکی از آنها به کاربردن تکنیک احتمالات هست. در این روش، روان شناس احتمال بیمار شدنتان را با این تکنیک بررسی میکند. با دقت به تکنیک و ترفندهای روان شناسی، روان شناس به شما کمک میکند تا در افکارتان تغییر دهید.