نکات مهم درمورد جراحی ترمیمی پستان برای زنان 

جراحی ترمیمی پستان برای زنان از آن دست جراحی های متعارف هست که هر زنی تمایل دارد برای بزرگ و جذاب جلوه دادن سینه ها انجام دهد. چون پستان نقش مهمی در عکس ذهنی هر خانم ها دارد هرگونه تصویری از غیر طبیعی بودن پستان موجب تقاضای عمل جراحی از جمله ماموپلاستی جراحی ترمیمی که اندازه شکل یا موقعیت پستان را تغییر می دهد.

یکی از مهم ترین دلایلی که بانوان به ترمیم پستان روی می آورند تفاوت در اندازه پستان ها هست. جراحی کاهشی برای کوچک کردن اندازه پستان انجام می شود، در حالیکه جراحی افزاینده برای بزرگ کردن اندازه پستان هست. تعدادی از خانم ها نیز مایل میباشند که بعد از عمل ماستکتومی عمل بازسازی پستان را انجام دهند.

روشهای متفاوتی برای بازسازی پستان وجود دارد. اضافه بر این بعضی از زنانی که در معرض خطر بالای ابتلا به سرطان پستان میباشند ماستکتومی پیشگیرانه را گزینه می کنن. این نوع ماستکتومی چون حالت انتخابی دارد می تواند در این بحث گنجانده شود.یکی از پیشرفت های بزرگ در طب مدرن و در زنان ماستکتومی شده جراحی ترمیمی پستان هست. این روش برای زنی که با فشار و ناراحتی روانی به علت از دست دادن پستان مواجه هست

می تواند از نظر روانی بسیار خوب باشد. مشاوره با جراح پلاستیک می تواند به کاندید جراحی بازسازی پستان برای درک مزایا و معایب جراحی کمک کند. عواملی که باید در نظر گرفته شود، شامل اندازه و شکل بدن، مریضی های همراه  مثل پرفشاری خون، دیابت قندی، چاقی عادات فردی مثل سیگار کشیدن و ترجیح بیمار می باشد.

بیمار باید مطلع شود که هر چند از نظر ظاهری نتیجه مطلوب حاصل می شود، ولی پستان ترمیم شده هرگز همان پستان حقیقی و طبیعی نخواهد شد. زنانی که با انتظارات واقع بینانه تحت عمل بازسازی قرار می‌گیرند، انتظارات غیر حقیقی نخواهند داشت. وقتی بازسازی پستان انجام شد، پشتان طرف مقابل نیز ممکن هست نیاز به جراحی برای بزرگ کردن ،

کوچک کردن یا بالا آوردن و اثبات کردن پیدا کند تا تقارن دو طرف حفظ شود. باید به بیمار آگاهی داده شود که بازسازی پستان با درمان سرطان پستان تداخلی نخواهد داشت و همین طور خطر عود را افزایش نمی دهد.تعداد زیادی از زنان بازسازی پستان را بلافاصله بعد از ماستکتومی گزینش میکنند. در نتیجه بیمار فقط یکبار تحت عمل جراحی و بیهوشی عمومی قرار می گیرد و موجب صرفه جویی در هزینه و پیشگیری از بستری مجدد در بیمارستان می شود.

به هر حال، بازسازی پستان، بلافاصله بعد از ماستکتومی، طول زمان عمل جراحی را افزایش می دهد. بازسازی تاخیری برای زنانی که برای تصمیم گیری در مورد نوع عمل جراحی نیاز به زمان دارند، خوب هست. جراحی بازسازی تاخیری برای زنانی که دچار سرطان پیشرفته مثل سرطان های التهابی پستان میباشند و درمان های سرطان باید بدون تاخیر شروع شود، خوب هست.

کلاس های آموزشی و گروه های حمایتی ، آموزش های لازم و حمایت از طرف بیماران نمونه را به افراد کاندید و علاقمند به جراحی ترمیمی ارائه می دهند. نگرانی های زنان در مورد جراحی ترمیمی ممکن هست شامل هزینه، ایمنی و فاصله زمانی عمل بلافاصله بعد از ماستکتومی یا حدود 6 ماه تا یک سال بعد از جراحی باشد.

در کنار مزایای مربوط به جراحی ترمیمی، خطرات معمول جراحی شامل عفونت، واکنش احتمالی به بیهوشی و احتمال بدشکلی ظاهری می باشد. جراحی ترمیمی در موارد سرطان پیشرفته موضعی، سرطان متاستاتیک یا سرطان التهابی منع انجام دارد. در عوض، زنان ابتلا به سرطان درجا یا مراحل نخست سرطان جهت جراحی ترمیمی مناسب میباشند

که ترجیحا بلافاصله بعد از ماستکتومی انجام می شود. بازسازی پستان با درمان سیستمیک تداخلی ندارد و اثری بر روی خطر عود سرطان نیز ندارد.گاهی به علت سفتی بیش از حد پوست و عضلات، جراحی ترمیمی امکان پذیر نیست. در این رابطه، وجود پوست و بافت زیر جلدی نرم و قابل ارتجاع و جریان خون کافی در ناحیه، به موفقیت عمل ترمیمی کمک میکنند.

بعضی از پزشکان پیشنهاد میکنند برای انجام این عمل بایستی 2 سال صبر نمود. چون 80 درصد عودهای موضعی یا متاستاز دوردست در این زمان کشف می شود. تامل بیش از این در افرادی که برای جراحی ترمیمی پستان مشتاق میباشند جایز نیست. جراحی ترمیمی پستان می تواند جزئی از درمان تکمیلی بیماران مراحل I و II سرطان پستان باشد مگر در موارد زیر:

– بیمار خواهان جراحی ترمیمی نباشد.
– بیهوشی طولانی مدت خطر عمل جراحی را بالا ببرد.
– خطر نکروز یا عفونت احتمالی زخم منجر به تعویق درمان سیستمیک و تکمیلی گردد.
– پرتو درمانی پس از عمل مورد نیاز باشد.

لازم به ذکر هست که دو عامل آخر به خصوص در افراد مبتلا به تومورهای بزرگ تر و یا افرادی که حتی گذشته یا حین عمل شوهدی از متاستاز غدد زیر بغلی را دارند خیلی مهم هست. چگونگی جراحی ترمیمی بستگی به زمان عمل ( فوری یا تاخیری) ، نوع ترمیمی ( بر زمینه تقارن با پستان دیگر) و همین طور وسعت و سایر نقایص آنتومیکی دارد.

به علاوه بعضی از بیماران از خصوصیات شخصی ویژه ای برخوردارند که یک روش خاص جراحی ترمیمی برای آن ها مناسب نیست. بعنوان مثال در فرد مبتلا به مریضی خود ایمنی نباید از پروتزهای سیلیکونی بهره گیری نمود.