خانم های اجاره ای در المپیک ریو 

عربستان همیشه ناقض حقوق زنان بوده است.این حقیقت را می توان در کشور آن ها ملاحظه نمود که خانم ها حتی اجازه رانندگی هم ندارند و در انظار عمومی هم کمتر دیده می شوند. در حالی که خبرگزاری ها و پایگاههای خبری جهان به دنبال دلایل حضور کمرنگ بانوان ورزشکار عربستانی در رقابت‌های المپیک هستند

از سوی دیگر در برخی از خبرها اینگونه عنوان شده که تمام 4 ورزشکاری که در رژه افتتاحیه المپیک ریو در کاروان ورزشی عربستان حضور داشتند ورزشکار حرفه ای نبوده و حضور آنها از سوی مقامات ورزشی عربستان به دلیل ترس و جلوگیری از انتشار اخبار منفی برعلیه عربستان در رسانه ها مبنی بر ممنوعیت حضور ورزشکاران زن عربستانی در اینگونه رقابتهای جهانی است.

پایگاه اینترنتی کوارتز در گزارشی به قلم “جولیا کیس لوین” نوشت: حضور 4 ورزشکار خانم عربستانی در رقابت‌های المپیک ریو 2016 به دلیل منع ورزش بانوان در این کشور پادشاهی بسیار عجیب و حیرت‌آور است.

در ادامه این گزارش آمده است: “سارا عطار” یکی از نخستین زنان ورزشکار عربستانی به شمار می‌رود که در المپیک لندن 2012 زمانیکه فقط 19 سال داشت در مسابقات دوی 800 متر شرکت کرد. زمانیکه سارا به خط پایان رسید تمام 80 هزار تماشاچی حاضر در ورزشگاه به احترام او ایستادند و این ورزشکار جوان را تشویق کردند.

تشویق تماشاچیان به دلیل پیروزی سارا نبود، زیرا وی با اختلاف حدود نیم دقیقه از نفر اول از خط پایان گذشت. دلیل اصلی تشویق تماشاچیان بابت این بود که سارا از جمله نخستین زنان ورزشکار عربستانی به شمار می‌آمد که توانسته بود در رقابت‌های المپیک حاضر شود. ورزشکاری که در کشورش اجازه تمرین ورزشی نداشت

و با علاقه و پشتکار شخصی به سطحی رسید که جواز حضور در المپیک لندن 2012 را به دست آورد.عربستان تا پیش از المپیک لندن به بانوان ورزشکار این کشور اجازه حضور در این رقابت‌ها را نمی‌داد؛ اما “سارا عطار” تابوی گذشته را شکست و راه را برای دیگر بانوان ورزشکار کشورش باز کرد. سارا در المپیک لندن تنها نبود و “وجدان شاهرکانی،” دیگر دونده زن عربستان، نیز در آن رقابت‌ها حضور داشت.

عربستان در المپیک ریو 2016 چهار ورزشکار زن را در کاروان خود جای داد که برای این کشور با سخت‌ترین قوانین درمورد زنان یک گام بلند به سمت محترم شمردن حقوق بانوان به حساب می‌آید.
کوارتز در ادامه گزارش به این نکته اشاره می‌کند که بانوان ورزشکار عربستانی چگونه می‌توانند به رقابت مهمی مانند المپیک راه یابند یا حتی از آنان انتظار کسب مدال داشت، زمانیکه در کشورشان از انجام هرگونه فعالیت ورزشی محروم هستند؟

دیده‌بان حقوق بشر در گزارش 4 اوت (14 مرداد) اعلام کرد پیشرفت‌های محسوسی در محترم شمردن حقوق زنان عربستانی به چشم می‌خورد. این دیدگاه مثبت احتمالا به دلیل انتصاب شاهزاده “ریما،” دختر بندر بن سلطان، به سمت معاون بخش زنان در شورای عالی ورزش، بوجود آمده است؛

اما حقیقت این است که زنان عربستانی هیچ گونه فعالیت ورزشی علنی ندارند و مسئولیتی برای شاهزاده ریما باقی نمی‌ماند تا به آن رسیدگی کند!در عربستان 150 باشگاه ورزشی وجود دارد که هیچکدام متعلق به بانوان نیست. مدارس دخترانه و پسرانه از یکدیگر جدا هستند و “زنگ ورزش” فقط برای دانش‌آموزان پسر وجود دارد.

در هیچ مدرسه دخترانه‌ای سالن ورزشی وجود ندارد و آن دسته افرادیکه مایل هستند بصورت آزاد و مستقل باشگاه ورزشی زنانه راه‌اندازی کنند با موانع متعدد دولتی مواجه می‌شوند. قطعا به همین دلیل است که در میان 38 کشور مسلمان جهان، عربستان رتبه نخست بی‌تحرکی زنان را به خود اختصاص داده است.

آمارهای رسمی نشان می‌دهد 73.1 درصد از زنان عربستانی هیچگونه فعالیت بدنی ندارند. واضح است در این شرایط 70 درصد از بزرگسالان عربستانی با بیماری افزایش وزن مواجه هستند.26 درصد از مردان و 44 درصد از زنان عربستانی با چاقی مفرط دست به گریبان هستند و عجیب نیست 50 درصد از مردم این کشور بیماری دیابت دارند.

کوارتز در پایان نوشت: در شرایط یاد شده، حضور همین 4 ورزشکار زن عربستانی در المپیک ریو 2016 خود یک اتفاق شگفت‌آور به حساب می‌آید. عربستان نیاز دارد برای رسیدن به سطح استانداردهای جهانی برای تامین شرایط برابری جنسیتی، توجه بیشتری به حقوق بانوان کرده و علاوه بر اعطای آزادی‌های اجتماعی بیشتر به آنها، شرایط ورزش کردن را برای بانوان این کشور فراهم کند.

حضور کمرنگ بانوان ورزشکار عربستانی در رقابت‌های مهم جهانی به خوبی نشان می‌دهد ورزش در این کشور کاملا مردانه است و جای خالی ورزشکاران زن این کشور در رقابت‌های مهم جهانی به خوبی احساس می‌شود.