داستان خوشگل و آموزنده از شاه سرشناس ایرانی ناصرالدین شاه قاجار برای شما داریم که واقعا خواندنی هست و میتواند درس زندگی به ما دهد.
ناصرالدین شاه سالی یکبار آش نذری می پخت و خودش در مراسم طبخ آش حضور می یافت تا ثواب ببرد. رجال مملکت هم برای تهیه آش جمع می شدند و هر یک کاری انجام می دادند. خلاصه هر کس برای تملق وتقرب پیش ناصرالدین شاه مشغول کاری بود. خود شاه هم بالای بالکن می نشست و قلیان میکشید
و از بالا نظاره گر کارها بود. سر آشپزباشی ناصرالدین شاه در اتمام کار فرمان می داد به در منزل هر یک از رجال کاسه آشی فرستاده می شد و او می بایست کاسه آن را از اشرفی پر کند و به دربار پس بفرستدکسانی راکه خیلی میخواستند تحویل بگیرند روی آش آن ها روغن بیشتری می ریختند. پرواضح هست آنکه کاسه کوچکی از دربار برایش فرستاده می شد
کمتر ضرر میکرد و آن که مثلا یک قدح بزرگ آش که یک وجب روغن رویش ریخته شده دریافت میکرد حسابی بدبخت می شد.به همین علت در طول سال اگر آشپزباشی با یکی از اعیان یا وزرا دعوایش می شد به او میگفت بسیار مفید بهت حالی میکنم جهان دست کیه… آشی برایت بپزم که یک وجب روغن رویش باشد.