پارس ناز پورتال

درباره حلقه واژن بیشتر بدانیم

مجموعه : حذف شده است
درباره حلقه واژن بیشتر بدانیم

درباره حلقه واژن بیشتر بدانیم 

حلقه واژن وسیله ای است برای جلوگیری از بارداری که توسط خانم ها استفاده میشود و آن را داخل واژن خود قرار می دهند. حلقه واژن یک حلقه کوچک انعطاف پذیر است که خانوم ها یکبار در ماه آن را در واژن خود قرار می دهند تا مانع از بارداری آنها شود. این حلقه حدودا سه هفته در محل مورد نظر باقی می ماند.

 

نحوه کار کردن این حلقه همانند روش های دیگر پیشگیری از بارداری است.این حلقه هورمون هایی را آزاد می کند.هورمون ها مواد شیمیایی ساخته شده در بدن ما هستند که کنترل کار قسمت های مختلف بدن ما را بر عهده دارند.هورمون هایی که در این حلقه وجود دارند استروژن و پروژسترون هستند یعنی دقیقا همان هایی که در قرص های پیشگیری هستند.

 

هورمون های موجود در این حلقه ها مانع خروج تخمک از تخمدان می شوند پس هیچ تخمکی برای پیوستن به اسپرم وجود ندارد در نتیجه بارداری رخ نمی دهد.مخاط دهانه رحم را ضخیم تر می کند که این امر مانع رسیدن اسپرم به تخمک می شود.

 

اثربخشی یک ویژگی مهم برای روش های پیشگیری است که باید وجود داشته باشد. حلقه رحم یا حلقه واژن موثر است البته به شرطی که یک خانوم آن را داخل واژن بگذارد و بمدت سه هفته آن را نگه دارد سپس آن را بمدت یک هفته بیرون بکشد و مجددا یک حلقه واژن جدید استفاده نماید.این حلقه هورمون ها را در سطح درستی نگه می دارد.

 

برخی از قرص ها و داروهایی که سبب می شوند اثربخشی حلقه واژن کمتر شود عبارتند از :

 

ـ آنتی بیوتیک ریفامپین.

ـ گریزئوفولوین ضد قارچ.

ـ برخی از داروهای HIV.

ـ برخی از داروهای ضد تشنج.

 

بخاطر داشته باشید که حلقه واژن از شما در برابر عفونت های قابل انتقال از طریق مقاربت محافظت نمی کند به همین دلیل کاندوم برای کاهش خطر ابتلا به عفونت توصیه می شود.

 

اکثر زنان با خیال راحت از این حلقه استفاده می کنند.اما تقریبا هر دارویی خطرات جانبی دارد. پس در حین انتخاب روش کنترل بارداری دقت لازم را داشته باشید. عوارض جانبی حلقه هرچند نادر است اما اگر شما شرایط خاصی داشته باشید ممکن است بیشتر باشد.

 

اگر که در شرایط زیر به سر می برید نباید از حلقه واژن استفاده کنید :

 

ـ در حین بارداری.
ـ سردرد میگرنی.
ـ اختلالات لخته شدن خون.
ـ التهاب وریدی.
ـ سرطان کبد و سرطان سینه.
ـ حمله قلبی، سکته مغزی و آنژین.
ـ مشکلات دریچه قلب.
ـ لوپوس.
ـ فشار خون کنترل نشده.
ـ دیابت.
ـ ضعف عضلات کف لگن.
ـ سیگار کشیدن.
ـ فشار خون بالا.
ـ پیوند عضو.
ـ استراحت در رختخواب به مدت طولانی.