زندگی و آرامش را از خودتان سلب نکنید 

برخی از افراد طوری درگیر کار می شوند که به طور کل خانواده و خودشان و زندگی را فراموش می کنند و فقط به کار فکر می کنند. پیشنهادی که در ابتدا برای شما دارم این است: به جای این که چند کار را با هم در آن واحد انجام دهید کنید سعی کنید غرق آن چیزی شوید که هم اکنون تجربه می کنید

و از آن لذت کافی را ببرید. اینگونه وقتی در تئاتر هستید مشغول پیام دادن نمی شوید، وقتی مسابقه تنیس را تماشا می کنید روزنامه نمی خوانید، وقتی وارد یک رابطه احساسی می شوید در ذهن خود بازی گلف را تمرین نمی کنید.

وقتی خودمان را با انجام چند کار در یک زمان پریشان می کنیم چندین اتفاق برایمان می افتد: ۱) از کاری که هم اکنون انجام می دهیم هیچ لذتی نمی بریم. ۲) توانایی تمرکز را از دست می دهیم بنابراین مجذوب اطلاعات کم و ناچیزی می شویم. سرانجام به سختی می توانیم روی اهداف بلند مدت تمرکز کنیم، اهدافی که نیازمند پروسه های وقت گیری هستند. به آسانی گرفتار پریشانی و ناخشنودی می شویم.

آبراهام مازلو توانایی تمرکز بر کارها و ایجاد حس شعف و شادمانی و وجد را تجربه اوج نامیده است همان چیزی که افراد شکوفه پس از احساس تعالی در خود به آن می رسند. تجربه اوج همان خودشکوفایی است که در اثر گوش دادن به موسیقی، تماشای زیبایی هایی چون آفتاب،

کار کردن در زمینه ای که مجذوب آن هستید ایجاد می شود. یا در اثر زندگی که کاملا جذب آن هستید و تغییراتی ناگهانی در هوشیاری خود احساس می کنید به طوری که کاملا متمرکز بر تجربه خود می شوید. تجربه اوج چیزی است که تمرکز حواس می خواهد اما اگر کمی آرام باشیم و روی کاری که در دست داریم

تمرکز کنیم می توانیم آن را به زندگی خود راه دهیم. پس نتیجه می گیریم که برای انجام این کار حتما نیاز به تمرکز حواس نیست.این تجربیات اوج به انرژی های روانی حیاتی اضافه می شوند و به زندگی ارزش می دهند. روانشناسان معتقدند که تجربه اوج خلاقیت را بالا می برد و جنبه معنوی به زندگی می دهد.

البته تجربه اوج هیچوقت توسط کسانی که مدام از جایی به جای دیگر می روند و جذب جایی که هستند و کاری که انجام می دهند نمی شوند بدست نمی آید.تجربه اوج تجربه ای است رایگان و لحظه ای است از شکوفایی زندگی که متعلق به خود شماست در صورتی که یادتان باشد کجا هستید و خودتان را در زمان حال غوطه ور سازید.

اگر کاملا به آن کاری که انجام می دهید توجه نکنید تجربه اوج یا خودشکوفایی را تجربه نمی کنید و از آن زندگی و کار خود لذت نمی برید و به آرامش نمی رسید. وقتی در کارهایتان افراط کنید و چند وظیفه را با هم انجام دهید از زمان حال لذت نمی برید، خودتان را از محیط اطرافتان جدا می بینید

و به حس ناخشنودی و نارضایتی از شرایط کنونی می رسید. این گونه است که لذت و مفهوم زندگی را از خودتان می گیرید و با خستگی و بدخلقی و رنجش روی دوستان، خانواده و تمام اطرافیانتان تاثیرات منفی می گذارید