شب قدر که بهتر از هزار ماه هست، شب خواندن دعا و قرآن هست و خواندن بعضی از سوره هاي قرآن در این شب پیشنهاد شده هست. شب قدر برترین و مهمترین شب سال در فرهنگ اسلامی هست. بنابر روایتی از پیامبر«ص»، شب قدر از موهبتهاي خدا بر مسلمانان هست و هیچیک از امتهاي پیشین از این موهبت برخوردار نبودهاند.
در قرآن کریم، سورهاي کامل به توصیف و ستایش شب قدر اختصاص یافته و بدین نام «سوره قدر» خوانده شده هست. در این سوره، ارزش شب قدر اکثر از هزار ماه دانسته شده هست.آیات یکم تا ششم سوره دخان نیز به اهمیت و رخدادهای شب قدر می پردازد.
در روایتی از امام صادق«ع» آمده هست که برترین ماه، رمضان هست و قلب ماه رمضان، شب قدر هست. همین طور از پیامبر«ص» نقل کردهاند که شب قدر، سَروَر شبهاست.بنابر منابع روایی و فقهی، روزهای قدر نیز همانند شبهاي آن گرانقدر و با فضیلتاند.در بعضی از روایات آمده هست که فاطمه«س» سرّ شب قدر هست
هر کس منزلت فاطمه«س» را درک کند، شب قدر را درک کرده هست.وقوع بعضی حوادث همانند شهادت امام علی«ع» در دهه سوم ماه رمضان، بر اهمیت این شبها، نزد شیعیان افزوده هست و آنان در این شب در کنار اهتمام به اعمال مستحب مخصوص این شبها، برای آن امام نیز سوگواری میکنند
در کنار تمام اعمال نیکویی که در شبهای قدر انجام میدهید تلاوت دو سوره ي روم و عنکبوت را فراموش نکنید علی الخصوص در شب بیست و سوم ، چرا که امام صادق «ع» فرمودند: تلاوت کننده این دو سوره در این شب از اهل بهشت هست.در این شب، درهای جهنم بسته می شود و درهای بهشت، گشوده میشود و شیطان در این شب بیرون نمی آید تا صبح آن طلوع کند و درهای آسمان و رحمت بر روی بندگانش گشوده می شود و شب قبولی اعمال هست.
علت قرائت سوره روم و عنکبوت در شب قدر، روایتی هست که از امام معصوم«ع» در فضیلت تلاوت این سورهها در شب قدر نقل شده هست: «… عَنْ أَبِي بَصِیرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ «ع» قَالَ: مَنْ قَرَأَ سُورَةَ الْعَنْکَبُوتِ وَ الرُّومِ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ لَيْلَةَ ثَلَاثَةٍ وَ عِشْرِینَ فَهُوَ وَ اللَّهِ يَا أَبَا مُحَمَّدٍ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ لَا أَسْتَثْنِي فِیهِ أَبَداً وَ لَا أَخَافُ أَنْ يَکْتُبَ اللَّهُ عَلَيَّ فِي يَمِینِي
إِثْماً وَ إِنَّ لِهَاتَيْنِ السُّورَتَيْنِ مِنَ اللَّهِ مَکَاناً»؛[1] ابو بصیر مىگوید: امام صادق«ع» فرمود: هر کس در شب بیست و سوم ماه رمضان سوره عنکبوت و روم را بخواند، به خدا سوگند که او از اهل بهشت خواهد بود، و من هرگز کسى را از این حکم استثنا نمىکنم و بیم آن ندارم که در این سوگند خداوند گناهى بر من بنویسد، این دو سوره نزد خدا جایگاهى عظیم دارند.