شایع ترین بیماری های آمیزشی را بشناسید 

به شما شایع ترین بیماری های آمیزشی را معرفی می‌کنیم که در جامعه به طور گسترده اکران شده هست و تعداد زیادی از زنان و مردان را مبتلا ساخته هست. مریضی‌هایي که از طریق روابط جنسی منتقل میشوند، مریضی‌هاي آمیزشی نامیده میشوند. این مریضی‌ها از طریق همه ي روش‌هاي آمیزش منتقل می شوند.

یک زن در مواجهه با مریضی آمیزشی، احتمال اینکه مبتلا شود و نیز احتمال اینکه مریضی‌اش بدون علامت باشد، اکثر هست. در نتیجه دنبال درمان نمیرود و مریضی را منتقل میکند.عوارض مریضی‌هاي آمیزشی در خانم‌ها، عفونت لگنی و به دنبال، آن حاملگی خارج رحمی یا ناباروری هست که متأسفانه درمان مریضی آمیزشی، باعث برگشت قدرت باروری زن نخواهد شد.

مریضی‌هاي آمیزشی را به دو دسته بزرگ قابل درمان و غیرقابل درمان تقسیم می کنند.طبق آمار سازمان بهداشت جهانی، سالانه ۳۳۳ میلیون مورد اخیر مریضی آمیزشی قابل درمان «سفیلیس, سوزاک، کلامیدیا و تریکومونا» در دنیا اتفاق می‌افتد. از هر ۲۰ فرد جوان یک نفر در سال مبتلا به مریضی آمیزشی قابل درمان میشود «در این آمار، مریضی‌هاي آمیزشی ویروسی مانند ایدز کنار گذاشته شده‌اند».

سه دهه گذشته، شایع‌ترین مریضی آمیزشی سوزاک و دو دهه گذشته، شایع‌ترین مریضی، عفونت با کلامیدیا بود ولی در حال حاضر، شایع‌ترین مریضی آمیزشی، عفونت با دو نوع ویروس پاپیلوم انسانی و ویروس هرپس یا همان زوناست. گرچه این آمارها مربوط به کل دنیاست و در برخی نقاط دنیا، شایع‌ترین نوع مریضی آمیزشی متفاوت هست

و ممکن هست هنوز سوزاک یا مریضی دیگری باشد. در عین حال، بیش از ۳۰ نوع مریضی آمیزشی وجود دارد که شایع‌ترین انها در چهار گروه طبقه‌بندی می شود:باکتریایی شامل سوزاک، سفیلیس، کلامیدیا، گرانولوم مغبنی و شانکر

قارچی شامل کاندیدیاز

ویروسی شامل هپاتیت، هرپس سیمپلکس یا همان زونا، ایدز، ویروس پاپیلوم انسانی و مولوسکوم کونتاگیوزوم که به صورت زگیل‌هاي ریز ظاهر میشود.

انگل شامل شپش ناحیه تناسلی و جرب

برای مریضی‌هاي آمیزشی دو نوع پیشگیری وجود دارد؛ پیشگیری نخست که از طریق آموزش هست و پیشگیری ثانویه که از طریق تشخیص بموقع و درمان مناسب انجام میگیرد و از گسترش آن در جامعه جلوگیري می کند. در این میان، برترین روش پیشگیری از مریضی‌هاي آمیزشی، اجتناب از تماس با فرد آلوده و تمام مایعات طبیعی بدن او حتی بزاق دهان هست.

بهره گیری صحیح از کاندوم هم خطر ابتلا را کم میکند ولی برخی مریضی‌ها با وجود بهره گیری از کاندوم قابل سرایت میباشند.یکی دیگر از روش‌هاي پیشگیری، بهره گیری از واکسن هست.برخی مریضی‌هاي آمیزشی ویروسی مانند هپاتیت، هرپس سیمپلکس و تعدادی از گونه‌هاي ویروس پاپیلوم انسانی نیز واکسن مؤثر دارند.

 به گزارش پارس ناز گرچه در صورت لزوم می توان برای تشخیص مبتلا بودن فرد به مریضی آمیزشی از تست‌هاي آزمایشگاهی مربوطه بهره گیری کرد. باید دقت داشت، تعداد زیادی از عفونت‌ها بلافاصله پس از ابتلا قابل تشخیص نیستند.بنابراین باید مدت زمانی مناسب اجازه داد تا تست مربوطه مثبت شود. حتی برخی مریضی‌هاي آمیزشی مانند ویروس پاپیلوم انسانی را ممکن هست نتوان با آزمایش‌هاي دقیق تشخیص داد.

پزشک محمدرضا صفری‌نژاد
جراح و متخصص مریضی‌هاي کلیه و مجاری ادراری