شعر زیبای قدر پادشاهی از سعدی شیرازی 

متن و شعر خوشگل از سعدی شیرازی شاعر خوشنام با اسم قدر پادشاهی برای شما که علاقمند به ادبیات و شعر ایرانی و سعدی هستید. مشرف الدین مصلح بن عبدالله شیرازی شاعر و نویسنده بزرگ قرن هفتم هجری قمری هست. تخلص او «سعدی» هست که از اسم اتابک مظفرالدین سعد پسر ابوبکر پسر سعد پسر زنگی گرفته شده هست.

وی در سال 655 سعدی‌نامه یا بوستان را به نظم درآورد و در سال بعد «656» گلستان را تالیف کرد. اضافه بر این ها قصاید, غزلیات, قطعات, ترجیع بند, رباعیات و مقالات و قصاید عربی نیز دارد که همۀ را در کلیات وی جمع کرده‌اند. وی بین سال های 690 تا 694 هجری در شیراز درگذشت و در همانجا به خاک سپرده شد.

تفاوتی نکند قدر پادشایی را
که التفات کند کمترین گدایی را
به جان دوست که دشمن بدین رضا ندهد
که در به روی ببندند آشنایی را
مگر حلال نباشد که بندگان ملوک
ز خیل منزل برانند بی‌نوایی را
و گر تو جور کنی رای ما دگر نشود
هزار شکر بگوییم هر جفایی را
همه ي سلامت نفس آرزو کند مردم
خلاف من که به جان میخرم بلایی را
حدیث عشق نداند کسی که در همه ي عمر
به سر نکوفته باشد در سرایی را
گمان در همۀ عالم برفت و بازآمد
که از حضور تو خوشتر ندید جایی را
سری به گفتگو بیچارگان فرود آور
همین قدر که ببوسند خاکِ پایی را
قبای خوشتر از این در بدن تواند بود
بدن نیفتد از این خوبتر قبایی را
اگر تو روی نپوشی بدین لطافت و حسن
دگر نبینی در پارس پارسایی را
منه به جان تو بار فراق بر دل ریش
که پشه‌اي نبرد سنگ آسیایی را
دگر به دست نیاید چو من وفاداری
که ترک می‌ندهم عهدِ بی‌وفایی را
دعای سعدی اگر بشنوی زیان نکنی
که یحتمل که اجابت بود دعایی را