شعر زیبا و خواندنی از ژاله اصفهانی 

برترین شعر عاشقانه و خواندنی از شاعر ایرانی مشهور ژاله اصفهانی را برایتان در ادامه آورده ایم که مطمئنا از خواندن آن لذت میبرید. ژاله اصفهانی با اسم اصلی مستانه سلطانی -اتل سلطانی«ethel» «زاده 1300 خورشیدی, اصفهان – درگذشته ۷ آذر ۱۳۸۶, لندن», شاعر ایرانی که به شاعر امید مشهور بود.

وی اولین شعرش را در هفت سالگی سرود و در سیزده سالگی اسم خویش را به «ژاله» تغییر داد. وی در سال 1323 در دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهر تهران به تحصیل پرداخت. او اولین آلبوم شعرش با عنوان گل‌های خود رو را در دوران دانشجویی در سن 22 سالگی منتشر کرد.

مي پرسي از من
اهل كجايم؟
من كولي ام من دوره گردم.
پرورده ی اندوه و دردم.
بر نقشه ی دنيا نظر كن
با يك نظر از مرز كشور ها گذر كن
بي شك نيابي سرزميني
كان جا نباشد دربه در هم ميهن من
روح پريش خواب گردم
شب های مهتاب
در عالم خواب
بر صخره های بي كران آرزو ها رهنوردم.
با سئوال اهل كجايي
كردي مرا بيدار ازين خواب طلايي
افتادم از بام بلند آرزو ها
در پاي ديوار حقيقت
مي پرسي از من
اهل كجايم؟
از سرزمين فقر و ثروت
از دامن پر سبزه ی البرز كوه ام.
از ساحل زاينده رود پر شكوه ام
وز كاخ های باستان تخت جمشيد.
مي پرسي از من
اهل كجايم؟
از سرزمين شعر و عشق و آفتاب ام
از كشور پيكار و اميد و عذاب ام
از سنگر قربانيان انقلاب ام
در انتظاري تشنه سوزد چشم هايم
مي داني اكنون
اهل كجايم؟
««ژاله اصفهاني»»