پارس ناز پورتال

درباره عادت کردن به استفاده از تلفن همراه

درباره عادت کردن به استفاده از تلفن همراه

درباره عادت کردن به استفاده از تلفن همراه 

مردم علاقه بسیار زیادی به بهره گیری از تلفن همراه دارند، انگیزه بهره گیری از آن فرقی ندارد مهم این هست که این گجت بین مردم حسابی محبوب هست. راستش بیش از آن که مشتاق باشم درمورد معایب و ضررها بهره گیری از تلفن همراه برایتان بنویسم، دوست دارم به این موضوع اشاره کنم که ریشه‌ها و علت علاقه مردم به بهره گیری از این تلفن‌ها چیست

 

ضررها بهره گیری از تلفن همراه، بر هیچکسی پوشیده نیست.هر روز مطالب و مقالات متعددی در باره‌ي تأثیر منفی آن بر مغز، قلب، اعصاب و بر ارتباطات اجتماعی و خانوادگی نوشته شده و منتشر می شود، با این وجود در کشور ما بهره گیری از تلفن همراه به صورت یک اعتیاد جدی در آمده و گوش کسی به آثار منفی آن بدهکار نیست.

 

بر تصویر هر روز نصب نرم افزارهای اخیر، خریدن موبایل‌هاي اخیر و بهره گیری از موبایل‌ها با دو سیم کارت افزایش پیدا میکند.تا زمانی که ریشه و دلایل بهره گیری از تلفن همراه را ندانیم دانستن ضررها آن، کمکی به هیچکس نخواهد کرد. همانگونه که اگر برای فرد معتاد به مواد مخدر، هزاران سخنرانی در باره ضررها مواد مخدر ارائه کنیم نمی توانیم وی را از مواد مخدر جدا کنیم.

 

اما وقتی در کنار ترک مواد، از روش خودشناسی و بررسی علل کشش به مواد مخدر «که تحت عنوان 12 قدم از آن یاد میشود» بهره گیری میشود امکان و درصد ترک مواد مخدر نیز افزایش می‌یابد.در واقع با طی کردن گام‌هاي شناخت خود و مسائل و مشکلات خود بهتر می توانیم از عهده حل آن ها برآییم.

 

دلایل بهره گیری از تلفن همراه
از دلایل ظاهری بهره گیری از تلفن همراه «یعنی برقراری تماس‌هاي تلفنی و خبر گرفتن از حال و احوال» که بگذریم زیاد‌ترین دلایل بهره گیری کاذب از تلفن همراه را می توان چنین بر شمرد:

 

اول: تفریح و سرگرمی!
اضافه بر انواع بازی‌هاي کامپیوتری و نرم افزارهای سرگرم کننده، افراد با سرک کشیدن به انواع کانال و صفحات فضای مجازی، وقت گذرانی می کنند و هر بار حوصله‌شان سر میرود، در فضای مجازی به گردش می پردازند و همین گردش‌هاي مجازی، جای گردش در طبیعت را گرفته و چشم و مغز را خسته می کند،

 

منجر به افزایش وزن، کرختی، بی حالی و سستی خواهد شد.رابطه با محیط زندگی، معاشرت‌هاي واقعی و طبیعت را محدود کرده و تفریحی کاذب ایجاد میکند که در ذات خود مفرح جسم و روان هم نیست.

 

دوم: داشتن وسیله‌اي شخصی و خصوصی برای ارتباطات
متاسفانه این علت بیشتر مورد نظر نوجوانان و بعضی از جوانان یا افرادی هست که به هر دلیلی میخواهند روابط خود را از چشم اطرافیان مخفی نگه دارند.گذشته از آمدن تلفن همراه به بازار، ارتباطات پنهانی راحت‌تر آشکار می‌شدند، تلفن همراه تلفن خانه از چشم والدین و سایر اعضای خانواده دور نمیماند و ارتباطات صوتی بود و به هر صورت شنیده می‌شد.

 

اما تلفن‌هاي سایلنت که امکان چت و پیامک هم دارند، از جنبه‌ي مخفی نگه داشتن ارتباطات برای عده‌اي خوشگل شده‌اند.این جذابیت در بیشتر موارد کاذب هست و فرد را از اینکه کمتر اشتباه کند، راهنمایی والدین و بزرگترها را به دست بیاورد و در دام افراد سودجو نیفتد محروم میکند.

 

سوم: ورود به شبکه‌هاي ارتباطی اجتماعی
نمیتوانیم منکر شویم که انسان موجودی اجتماعی هست و تمایل درونی دارد که از خبرهای پیرامون و مسائل اجتماعی اطراف خود، آگاه شود و رابطه اجتماعی بیشتری با افراد غریبه یا آشنا داشته باشد.

 

از طرفی دوری راه در شهرهای بزرگ، تکلف‌هاي آمیخته شده با معاشرت‌ها و رفت و آمدها، ناهمخوانی اعضای خانواده‌ها در گزینه معاشران، و دلایلی از این دست، موجب شده که رابطه مجازی جایگزین رابطه واقعی و رو در رو شود. بدیهی هست که رابطه مجازی هرگز نمی تواند کیفیت رابطه واقعی را داشته باشد.

 

فیلم بازی کردن، نقاب به چهره زدن، خود را متفاوت نشان دادن، جلوه‌هاي دروغین از خود و عقاید خود، سوء بهره گیری‌ها و … در ارتباطات مجازی به سهولت انجام می‌پذیرد و متاسفانه قربانی این سوء بهره گیری‌ها اکثراً نوجوان‌ها و جوانان و افراد ساده‌اي میباشند که راحت‌تر فریب میخورند و زود باورتر و کم تجربه تر میباشند.

 

گزارشات زیادی از دوستی‌هاي مجازی وجود دارد که در آن فرد سودجو با جلب نظر فردی ساده از طریق انواع دروغ، از او سوء بهره گیری کرده هست.کمترین سوء بهره گیری این هست که چت کردن مدام، در هر شرایطی و بدون در نظر گرفتن تناسب اوضاع طرف مقابل، در خودرو، تاکسی، مهمانی و … بسرعت باعث عصبانیت او شده و خشم و تنش در افراد را افزایش میدهد.

 

ناگفته نماند که درصد زیادی از افراد بازرسی گر از تلفن همراه برای چک کردن لحظه به لحظه طرف مقابل بهره گیری میکنند که خود این موضوع هم به اندازه کافی برای طرفین آزار دهنده هست و تبعات منفی دارد.

 

چهارم: عقب نماندن از بقیه
متاسفانه بهره گیری از تلفن همراه، چه از جنبه حضور در شبکه‌هاي اجتماعی مجازی و چه از جنبه مدل و مارک تلفن همراه، تبدیل به نوعی چشم و هم چشمی و رقابت شده هست و افراد حتی زمانی که نیازی به تلفن همراه ندارند مبالغ زیادی پول خرج می کنند تا برترین و گران‌ترین مارک‌هاي تلفن همراه را بخرند.

 

اگر هزینه اینترنت و مودم و برق برای شارژ و وسایل جانبی و تزیینی و هزینه مکالمات را اضافه کنیم، مبالغ هنگفتی از بودجه خانواده‌ها صرف این میشود که بیشتر تنش داشته باشند، چشمشان خسته‌تر شود، بیشتر گول بخورند، از تفریحات سالم باز بمانند، ارتباطات خانوادگی‌شان کمرنگ بشود و خلاصه در اوضاع جسمانی و روانی بدتری قرار بگیرند! عجیب نیست؟!

 

با این همه ي تلفن همراه، مزایای زیادی هم دارد. این ماییم که روش درست بهره گیری از تلفن همراه را بلد نیستیم و در نتیجه به فرزندانمان هم یاد نداده‌ایم.تلفن همراه هم مثل وسایل دیگر باید در خدمت ما باشد نه اینکه ما و سلامتی و زمان و انرژی‌مان در خدمت آن قرار بگیریم. زمان بهره گیری از تلفن همراه در طول شبانه روز باید اندک باشد.

 

واقعاً یک ساعت کافی کافی هست. تعادل در هر کاری از ضررها آن می‌کاهد.ضمن اینکه پیشنهاد‌هاي بهداشتی و سلامتی مربوط به این تلفن‌ها «مثل خاموش کردن وای فای‌ها در شب، دور نگه داشتن از خود در زمان خواب و حتی در بیداری و سایر نکات» باید به توجه مراعات شوند.

 

این پیشنهاد‌ها در مورد کودکان و نوجوانان به شکل جدی‌تری باید رعایت شوند تا در روند رشد مغزی و جسمانی انها اختلال ایجاد نکند.سازندگان تلفن‌هاي همراه، خود به فرزندانشان پیشنهاد میکنند که به علت عوارض تلفن‌هاي همراه، هر چه کمتر از تلفن همراه و تلبت‌ها بهره گیری کنند.نکته دیگر اینکه نیاز به تفریح و سرگرمی باید به شکل درست آن تأمین شود.

 

اشکالی مثل ورزش و بازی، قدم زدن در پارک و طبیعت، معاشرت‌هاي سازنده و مثبت و … مسلم هست که تلفن همراه نمیتواند جای همه ي‌ تفریحات را بگیرد.

درباره عادت کردن به استفاده از تلفن همراه