موارد عجیب که منجر به بیماری آلزایمر می شوند 

مریضی زوال عقل و از دست رفتن حافظه در بزرگسالی را آلزایمر می‌گویند که می توان علت هاي آن را بررسی نمود و از جوانی برای مقابله با این مریضی اقدام نمود. این برای همۀ‌ي ما اتفاق افتاده‌هست: فراموش می کنیم که اتومبیل‌مان را کجا پارک کرده‌ایم یا برای انجام چه کاری وارد فلان اتاق شدیم.

مقداری از فراموشی طبیعی هست، به ویژه هنگامی که سرتان شلوغ هست یا چیزهای زیادی در ذهن‌تان دارید. انجمن جهانی آلزایمر در گزارش ۲۰۱۶ خود اعلام کرد که در حال حاضر ۴۷ میلیون نفر با مریضی آلزایمر در دنیا زندگی می کنند و تا سال ۲۰۵۰ این رقم سه برابر می شود و این این فراموشی هاي شما می تواند به مریضی آلزایمر منتج شود.

اخیرا مطالعات بسیار زیادی توسط دانشمندان سراسر دنیا درمورد کشف علت مریضی آلزایمر انجام شده هست و دانشمندان دانشگاه نیو ساوت ولز استرالیا در این اساس به نتایج خوبی دست یافته اند.دانشمندان در این بررسی ها به این نتیجه رسیدند که تجمع پروتئین‌هاي سمی، به نام بتا آمیلوئید و تاو در مغز، میتواند به آلزایمر منجر شود.

آن ها بر روی این پروتئین متمرکز شدند که در واقع می توان آن را مولکول چسبنده سلول عصبی نامید. آن ها با بررسی دقیق بافتی از هیپوکامپوس مغز، یعنی جایی که اولین نشانه‌هاي آلزایمر در آن روی میدهد متوجه شدند که سطح این پروتئین در بافت مغزی بیماران آلزایمری به مراتب کمتر از مغزهای سالم هست.

آن‌چه کم‌تر مشخص هست این هست که چه چیزی باعث جمع شدن این پروتئین‌ها می شود. بعضی از مطالعات جدید که توضیح این روند را شروع کرده‌اند، نشان داده‌اند که علت مریضی آلزایمر فراتر از ژنتیک و داشتن عادات ناسالم هست «هر چند این عوامل نیز مهم میباشند». در این مقاله، ۵ غیرمعمول‌ترین «و وحشتناک‌ترین! » علت مریضی آلزایمر را میبینیم که علم جدید در اختیارمان می گذارد.

۱. شما در حال مصرف داروهای ضد اضطراب هستید.

گروهی از داروها موسوم به بنزودیازپین‌ها، که شامل داروهای مشهور لورازپام «آتیوان»، آلپرازولام «زاناکس»، و کلونازپام «کلونوپین» میشود، اغلب برای درمان اضطراب و بی‌خوابی مورد بهره گیری قرار می گیرند. اگر چه مطالعات ارزیابی ایمنی و اثر بخشی این داروها فقط بهره گیری‌ي کوتاه مدت از آن ها را «به طور کلی سه ماه یا بیش‌تر» مورد ارزیابی قرار داده‌هست،

اما تعداد زیادی از آدم‌ها انها را به صورت طولانی مدت بهره گیری میکنند. مطالعه‌اي که در مجله‌ي پزشکی بریتانیا منتشر شده‌هست ۱۷۹۶ فرد کانادایی مبتلا به مریضی آلزایمر و ۷۱۸۴ فرد سالم را به مدت شش سال مورد بررسی قرار داد و نشان داد که مصرف بنزودیازپین‌ها به مدت بیش از سه ماه با یک افزایش ۵۱ درصدی مریضی آلزایمر مرتبط هست.

قسمت مفید داستان چیست؟ اگر شما فقط هر از گاهی به بنزودیازپین‌ها نیاز دارید، احتمالا مصون از این مریضی هستید. اگر اضطراب و بی‌خوابی برای شما یک مشکل همیشگی میباشند، درمان شناختی رفتاری را مد نظر داشته باشید زیرا چنان‌چه معلوم شده‌هست به طور موثری هر دو اختلال را درمان می کند، بدون این‌که عوارض جانبی زیان آور این داروها را داشته باشد.

۲. تعداد دفعات زیادی به سرتان ضربه خورده‌هست.

سر حدود ۳۰۰۰۰۰ امریکایی هر سال یک ضربه شدید در هنگام ورزش دریافت میکند، با دقت به داده‌هاي “برنامه‌ي مغز و آسیب ستون فقرات دانشگاه پیتزبورگ، ” تعداد زیادی از ما با نگرانی و دلهره‌اي که میتواند همراه ضربه‌اي که به سر وارد می شود، آشنا هستیم. اکثر مردم بدون دردسر بهبود می‌یابند، اما برای بعضی،

التهابی که به بهبود بافت آسیب‌دیده‌ي مغز کمک می کند، مزمن میشود. برایان گینتا دارای مدرک مدرک دکترای پزشکی و پی‌اچ‌دی، روانپزشک و عصب‌شناس از دانشگاه جنوب فلوریدا می‌‌گوید، همین جا هست که لینک‌هاي بالقوه به مریضی آلزایمر را میتوان یافت.سلول‌هاي موجود در مغزتان به نام میکروگلیا «ریزپی‌بان‌ها» خود نقش مهمی در التهاب بازی می کند

گینتا می گوید، “هنگامی که ریزپی‌بان‌ها به طور مداوم در حالت التهاب میباشند، کم‌تر قادر میباشند که بتا آمیلوئید را از مغز حذف کنند.گینتا می گوید، بدون میکروگلیا برای حذف کردن پروتئین‌هاي دچار تاشدگی، انها ممکن هست در مغز جمع شوند و نورون‌ها را بکشند. هنوز مشخص نیست که چرا فرآیند‌هاي التهابی در بعضی از افراد همچنان فعال می‌مثل یا چند مورد از مریضی آلزایمر به طور بالقوه با آسیب‌هاي مغزی مرتبط میباشند.

۳. شما به طور منظم کسر خواب دارید.

کمبود خواب، دیگر علت مریضی آلزایمر هست که متأسفانه در سال‌هاي جدید تقریبا همه ي‌گیر شده‌هست، چرا که مدام تلاش می کنیم با حرفه‌مان، کودکان، زندگی مشترک‌مان، سرگرمی، و بسیاری دیگر سر و کله بزنیم. برای تعداد زیادی از ما، چیزی در این میان باید کم‌تر مورد اهمیت قرار بگیرد و انچه در اینگونه مواقع قربانی میشود،

معمولا خواب هست. با دقت به مطالعه‌اي که در ژورنال نوروبیولوژی پیری «Neurobiology of Aging» منتشر شد، این کمبود خواب نه تنها باعث میشود که پشت فرمان خواب‌آلوده باشید و نیمه شب مشغول خوردن تنقلات شوید، بلکه همین طور میتواند، توسعه‌ي مریضی آلزایمر را سرعت ببخشد.

چنان‌چه دومنیکو پرتیکو، دارای مدرک دکترای پزشکی، پزشک داروساز و ایمونولوژیست در دانشگاه تمپل در فیلادلفیا میگوید، “مشکلات خواب در افراد مبتلا به مریضی آلزایمر شایع هست، اما مشخص نیست که آیا کم‌خوابی، علتِ مریضی آلزایمر هست یا نتیجه‌ي آن.” پرتیکو و همکارانش در یک مدل موش برای مریضی آلزایمر،

دریافتند که وقتی به این موش اجازه دادند تنها به مدت چهار ساعت خواب شبانه داشته باشد، مقدار تاو در مغز او افزایش یافت. کم‌‌خوابی یادگیری و حافظه، و همین طور چگونگی رابطه نورون‌ها با یکدیگر را تغییر داد. چنان‌چه پرتیکو توضیح می دهد مزمن بودن محرومیت از خواب، بر مغز و بدن فشار وارد میکند«و به همین علت هست که شما ممکن هست خیلی خسته باشید»، و همین سرعت فرآیندهای زیان آور منجر به آلزایمر را بالا میبرد.

پرتیکو میگوید: “محرومیت از خواب شکلی از استرس مزمن در بدن هست. این زمانی هست که مغز از شر چیزهای بد خلاص میشود” مثل پروتئین بتا آمیلوئید اضافی.

۴. شما تنها هستید.

در تعامل ماندن با دوستان و رابطه با جامعه‌اي گسترده‌تر بخشی از چیزی هست که آن را زندگی مفید میدانیم. ماندن در تعامل با آدم‌ها یک داروی مفید هم هست. مطالعه‌اي که در مجله‌ي “مغز و اعصاب، جراحی مغز و اعصاب، روانپزشکی” منتشر شد، رابطه بین تنهایی و توسعه‌ي زوال عقل را شناسایی کرد. محققان در طول سه سال مطالعه دریافتند

که احساس تنهایی در سالمندان احتمال ابتلا به مشکلات زوال عقل را ۱.۶۳ برابر بقیه افزایش می دهد. دانشمندان هنوز نمی دانند که چه چیزی باعث ایجاد این رابطه می شود، اما مفهوم روشن هست: ماندن در تعامل برای شما مفید هست.

۵. شما در مغزتان مبتلا به دیابت هستید.

 به گزارش پارس ناز برای عصب‌شناس سوزان د لا مونت از دانشگاه براون، دارای مدرک دکترای پزشکی، مریضی آلزایمر واقعا یک مریضی متابولیک هست که بر مغز تاثیر می گذارد. این رابطه آن‌قدر نزدیک هست که او مریضی آلزایمر را دیابت نوع ۳ خطاب میکند.سلول‌هاي مغز گلوکز را بعنوان سوخت بهره گیری می کنند و انسولین به این سلول‌ها می گوید

تا تمام گلوکز موجود در خون را بمکد. نظر د لا مونت این بود که سلول‌هاي مغز نیز می توانند مقاومت به انسولین را توسعه بدهند، درست مثل دیگر سلول‌هاي بدن.د لا مونت می گوید “هر ارگان ممکن هست تحت تاثیر مقاومت به انسولین، قرار بگیرد. شما می توانید آن را در کبد هم پیدا کنید- ما این مشکل را مریضی کبد چرب غیرالکلی می‌نامیم.

اگر شما این مشکل را در کلیه‌تان داشته باشید، ما آن را مریضی کلیوی می‌نامیم و اگر این مشکل را در مغز داشته باشید، ما آن را آلزایمر می‌نامیم.”تحقیقات او در طول چند سال قبل نشان داده‌هست که این امر باعث ایجاد محیطی سمی برای مغز میشود، و همین به تجمع زیان آور پروتئین و مرگ نورون‌ها که یکی از رخدادها در مریضی آلزایمر هست، منجر میشود.

نتیجه‌ي این تحقیقات درمورد‌ي علت مریضی آلزایمر اضافه بر این‌که به ما میگوید چه‌طور می توانیم با داشتن یک برنامه‌ي خوراکی سالم و ورزش کردن، مانع از بروز آلزایمر شویم، به طور بالقوه می تواند این مریضی را درمان کند. مطالعات نخست نشان داده‌اند که انسولین استنشاقی میتواند به کاهش علائم زوال عقل آلزایمر کمک کند.