زخم باید روند بهبود را طی کند اما اگر عفونت سد راه شود اوضاع بد می شود و باید مراقب عفونت زخم ها باشید.اطلاعات کامل در این نوشته در اختیار شماست. آلودگی باکتریایی ، مدت عمل در مورد زخمهای جراحی ، وجود هماتوم ، وجود جسم خارجی ، وسعت آسیب بافتی ، سن بیمار، وجود بیماری مزمن
(مانند نارسایی کلیه ، دیابت و …) ، سوء تغذیه ، مصرف کورتون و داروهای شیمی درمانی فاکتورهای مهم و موثر بر عفونت زخم میباشند.
علایم
تظاهرات بالینی زخم عفونی شامل درد (که به صورت غیر معمولی شدید یا طول کشیده است)، گرمی ، تورم و قرمزی اطراف زخم میباشد. تب بالای ۳۹ درجه و تپش قلب نیز ممکن است دیده شود.
پیشگیری
آلودگی زخم در اتاق عمل از محیط جراحی مانند روده پاره شده کسب میگردد ولی تمام زخمهای حاوی باکتری دچار عفونت نمیشوند. عفونت زخم را میتوان به روشهای زیر کاهش داد:
۱- آماده سازی پوست قبل از جراحی و کوتاه کردن موهای محل عمل
۲- دادن آنتیبیوتیک
۳- حفظ دمای بدن حین عمل
۴- تخلیه چرک و عوامل عفونتی از محل زخم
درمان
درمان عفونت زخم به میزان تخریب بافتی و نوع عفونت بستگی دارد. یک تجمع ساده مواد چرکی در داخل پوست و بافت زیر جلدی از طریق باز کردن برش جراحی درمان میشود. در صورتیکه عفونت زخم به قسمتهای عمقیتر پوست نفوذ کرده باشد و یا عامل میکروبی خطرناک باشد که باعث تخریب پنهانی بافت زیر جلدی شود، باز کردن زخم و برداشتن بافت خراب شده توسط جراح و تجویز آنتیبیوتیک طولانی الزامی میباشد.
هماتوم زخم
عبارت از تجمع خون در اطراف زخم که با درد و تورم بنفش رنگ زخم مشخص میشود و محیط مناسبی برای رشد باکتریها و عفونت زخم است و مانعی در برابر قرار گیری لبههای زخم در کنار هم میباشد که باعث بد جوش خوردن لبه زخم میشود. درمان آن هم با تخلیه از طریق باز کردن زخم است.
پیشگیری از کزاز در زخمها
در زخمهای آلوده به کثافت ، مدفوع ، خاک یا بزاق ، زخمهای ناشی از سوراخ شدگی و کندگی و زخمهای گلوله و سوختگی ، در صورتی که بیش از ۵ سال از آخرین دوز واکسن کزاز گذشته باشد باید فرد واکسن کزاز تزریق کند. و اگر تا آن سن هیچ واکسن کزازی دریافت نکرده باشد باید ایمونوگلوبین کزاز نیز تزریق کند. در صورت زخم تمیز ، اگر از آخرین واکسن آنها بیشتر از ۱۰ سال گذشته باشد، تزریق واکسن کزاز توصیه میشود.