مشهورترین خودروهای تاریخ آمریکا را بشناسید 

برخی از خودروهاي آمریکایی در سال هاي قبل بوده اند که توانستند بین مردم بسیار محبوب شوند و ما امروز بهترین آنها را به شما معرفی میکنیم. هر از گاهی شاهد حذف برخی از محصولات محبوب و خاص از چرخه تولید هستیم؛ خودروهایی که به دلایل گوناگون امثال کاهش فروش، کاهش سوددهی و تغییر زیاد سیاست هاي خودروساز مادر کنار گذاشته شده،

طرفداران واقعی ماشین را از آینده دنیا مأیوس میکنند. اما احتمالاً در این میان در 3 دهه جاری، هیچ یک از خودروسازان به اندازه خودروسازان آمریکایی محصولات سرشناس و نمادین خود را حذف نکرده اند؛ محصولاتی که هر یک عقبه تاریخی و محبوبیتی شگرف داشتند و به دلایل متعدد کنار گذاشته شدند.

جدیدا خبر کنار رفتن مادام العمر داچ وایبر از خط تولید، سروصدای زیادی در بین علاقه مندان به پا کرد و بحث هاي متعدد و حتی کارزارهایی برای حفظ آن به راه افتاد که بدبختانه هیچ یک راه به جایی نبردند. به بهانه حذف وایبر بعنوان یکی از آخرین سنگربانان عرصه خودروهای عضلانی، به سراغ آمریکایی هاي پر غروری می‌رویم که اسیر دست اعداد و ارقام شدند و از خط تولید کنار رفته، تا به حال خبری از بازگشت احتمالی آنها نیست.

داچ وایبر

تمام حواشی منجر به نگارش این مقاله از خروج داچ وایبر از خط تولید نشأت گرفته هست. وایبر یکی از نخستین تلاش هاي داچ و گروه کرایسلر برای بازگرداندن شکوه و عظمت دوران طلایی خودروهای عضلانی به خط تولید بود و با نمایش یک همانند مفهومی برگرفته از ایده هاي کرول شلبی در شلبی کبرا راه خود را نخست کرد.

در میانه نسل اول و با معرفی همانند کوپه، وایبر به بلوغ رسید و نسل دوم آن نیز پا به پای رقبایی امثال کوروت به پیش آمد. در نسل سوم اما اوضاع بد اقتصادی کرایسلر و سیاست هاي محتاطانه فیات، تنها همانند کوپه عرضه شد و به نظر میرسید که این اتومبیل نیز در کل زیاد مورد دقت و علاقه مدیران داچ نیست. امروز که وایبر کنار گذاشته می‌شود، به گونه ای تمامی آمال و آرزوهای آمریکایی یک نسل کنار گذاشته خواهد شد.

پونتیاک ترنزام/ فایربرد

با آنکه پونتیاک فایربرد بعنوان محصول جانبی پروژه ماشین پونی GM که به تولید کامارو انجامید، طراحی و ساخته شد، اما از نسل دوم به گونه ای توانست از نظر اصالت از رقیب خود پیشی بگیرد. طرفداران متعصب برند پونتیاک از یکه تازی این ماشین در دوران افول ماسل کارها خشنود بودند

و عملکرد فنی استثنایی و طراحی زیبای فایربرد و همانند خاص آن یعنی ترنزام در نهایت از این ماشین یک چهره حماسی تولید. با این حال از اواسط دهه 90 میلادی برند پونتیاک رو به افول گذاشت و همین سبب شد تا نسل چهارمی این اتومبیل، آخرین نسل از فایربرد باشد که راهی بازار می‌شود. حذف برند پونتیاک در اواخر دهه قبل اما، هر گونه پروژه بازگشت ترنزام و فایربرد را غیرممکن می سازد.

پلیموث باراکودا

امثال کامارو و فایربرد که برای رقابت با ماستنگ به صورت موازی طراحی و ساخته شدند، پاراکودا و چلنجر نیز در کنار هم طراحی و ساخته شدند تا کرایسلر سهم خود از بازار رو به رشد خودروهای پونی را کسب کند. با این حال، این زوج زیاد خوشبخت نبودند و مقداری پس از ورود آنها به عرصه، چالش نفتی دهه 70 نخست شد و بساط بیشتر خودروهای عضلانی و نیرومند آمریکایی برچیده شد

چلنجر برای مدتی در قالب همانند دگرگون شده میتسوبیشی گالانت کوپه عرضه شد. اضافه بر این در پروژه بازگردانی خودروهای مجلل دوران طلایی خودروسازی ایالات امریکا، چلنجر نیز در قالب یک کوپه کاربردی مفهومی عرضه شد و به لطف پیشباز عموم مردم، به خط تولید راه یافت. حذف برند پلیموث در اوایل دهه قبل میلادی، بازگشت برادر چلنجر را غیرممکن ساخته هست.

الدزموبیل 442

از اواخر دهه 60 میلادی، تقریباً تمامی خودروسازان آمریکایی یک کوپه بی آلایش بزرگ عضلانی قلچماق در خط تولید داشتند و نماینده الدزموبیل نیز در این میان 442 بود. پیشرانه الدزموبیل در کنار بیوئیک، اکثرا قوی ترین و حجیم ترین ساخته هاي جنرال موتورز بودند و همین سبب شد

تا 442 نیز به یکی از اسطوره هاي قدرت بدل شود. حتی چالش نفتی دهه 90 نیز نتوانست 442 را به سرعت ضربه فنی کند و الدزموبیل کوشش کرد تا سال 1980 تا سال 1980 این اتومبیل را در خط تولید نگه دارد. به هر حال حذف برند الدزموبیل در اوایل قرن بیست و یکم امکان بازگشت اسم 442 به دنیا را ناممکن ساخته هست.

بیوئیک ریویرا

امروزه اسم و برند بیوئیک هنوز هم در بین ما وجود دارد و به لطف موفقیت هاي آن در بازار ایالات امریکا و چین به نظر نمی‌رسد که برنامه اي برای حذف آن در آینده نزدیک وجود داشته باشد اما دیگر خودروهای سنتی این برند در خط تولید دیده نمی‌شوند و احتمالا در صدر این خودروها باید اشاره اي به کوپه لوکس و بزرگ ریویرا داشته باشیم؛

خودرویی که بعنوان یک عنصر نمادین از شکوه و عظمت برند بیوئیک در سال 1963 معرفی شد و با دقت به دسترسی این برند به پیشرانه هاي حجیم نیرومند، به یکی از نمادهای گونه هاي عضلانی نیز بدل شد. با آن که از اواخر دهه 70 میلادی و با کمرنگ تر شدن شکوه و جلال ریویرا، این ماشین محبوبیتش را از دست داد اما هنوز هم اسم و نشان ریویرا برای بیشتر علاقه مندان یادآور روزهای طلایی این ماشین هست.

پونتیاک GTO

پونتیاک احتمالا یکی از بدترین بازگشت هاي یک اسم و محصول را با دست خود برای نمادین ترین محصولش رقم زد. GTO را به گونه ای میتوان نخستین خودروی عضلانی تاریخ دانست که در میانه دهه 60 زاده شد و به تدریج به یکی از نمایندگان اصلی و سردمداران ماسل کارهای دهه هاي 60 و 70 میلادی بدل شد.

GTO در دوران چالش نفتی سوخت نیز پتانسیل بدل شدن به یک اتومبیل با عملکرد فنی کمتر را داشت و پونتیاک نیز می توانست امثال سایر همتایانش، این ماشین را به هر قیمتی در خط تولید نگه دارد، با این حال تصمیم گرفت تا در نهایت برای حفظ کردن اصالت GTO از اسم این اتومبیل دیگر بهره گیری نکند.

بازگشت GTO بر زمینه پلت فرم هولدن مونارو HSV یک شکست برای پونتیاک بود. حذف این برند از چرخه تولید نیز به طور کلی احتمال بازگشت GTO را ناممکن می سازد.

پلیموث سوپربرد/ رودرانر

برادر تنی داچ چارجر در گروه کرایسلر، پلیموث رودرانر بود که از نظر بسیاری می توانست همانند ساده شده و کم آلایش چارجر محسوب شود. این اتومبیل امثال چارجر نقشی اساسی در موفقیت هاي گروه کرایسلر در مسابقات نسکار داشت و به همین علت، همانند آیرودینامیک چارجر با پسوند دیتونا معرفی شد. همانند آیرودینامیک چارجر با پسوند دیتونا معرفی شد اما پلیموث از اسم سوپربرد بهره گیری کرد.

 به گزارش پارس ناز در سوپربرد و رودرانر، از المان هاي مرتبط با شخصیت کارتونی رودرانر برادران وارنر بهره گیری شده بود و همه ي این موارد محبوبیت رودرانر و سوپربرد را به گونه ای در بین مردم عادی بیشتر از چارجر کرده بود. با این حال رودرانر نیز امثال چارجر در اواسط دهه 70 میلادی کنار گذاشته شد.

برخلاف چارجر که تا به حال دو بازگشت را تجربه کرده هست «یکی در دهه 80 و دیگری در دوران کنونی»، سوپربرد و رودرانر برای همۀ وقت} کنار گذاشته شدند و با مرگ پلیموث، آنها نیز امکان بازگشت ندارند.