پارس ناز پورتال

مثلث برمودا خطرناک ترین مکان جهان

مثلث برمودا خطرناک ترین مکان جهان

مثلث برمودا خطرناک ترین مکان جهان 

مثلث برمودا به عنوان اسرار آمیزترین مکان کره زمین که هیچ کسی نتوانسته جان سالم از آن به در ببرد همۀ وقت} خبرساز بوده هست.قسمتی از اقیانوس اطلس که به شکل مثلثى در بین پورتوریکو، فلوریدا و برمودا واقع شده، تعریفی مبهم و شُهرتى ناخجسته دارد. این ناحیه که نام “مثلث برمودا” را برایش گزینش کرده اند،

 

با چندین مورد ناپدید شدگی در سال ۱۹۴۵ میلادی رابطه داشته هست. در این سال، گُردان متشکل از پنج هواپیمای نیروی دریایی ایالات امریکا بدون باقی گذاشتن هیچ اثری ناپدید گشت.این که چه بلایی بر سر آن هواپیما ها و حتی کشتی ها و هواپیماهایى که پس از آن در مثلث به ورطه نابودی کشیده شدند آمد، هنوز جای سؤال هست.

 

نظریات متعددی هم از رخدادهای ماورا طبیعی گرفته تا علمی – تخیلی مطرح شده اند. داده هاي ثبت شده توسط شبکه امنیت هوایی و گارد ساحلی ایالات متحده ایالات امریکا«USCG» نشان می‌دهد که میتوان تعداد زیادی از موارد ناپدید شدگی را به فعالیت طوفان ها در ناحیهٔ مذکور یا اوضاع نا امن در خود وسایل حمل و نقل نسبت داد. در وب سایت USCG پاسخی برای پرسش زیر ارائه شده هست: – آیا مثلث برمودا واقعاً وجود دارد؟

 

در بررسی هاي بعمل آمده از هواپیماها و کشتی هاي ناپدید شده در این ناحیه از اقیانوس اطلس، هیچ شواهدی مبنی بر نسبت دادن حوداث مشکوک به غیر ار علل فیزیکی کشف نشده هست. به عبارت دیگر، فرآیند هاي عادی اقیانوسی و خطاهای ساده انسانی نقش اصلی را در بروز این رویدادها دارند؛ لذا مثلث برمودا دیگر سحرآمیز، شبهه برانگیز و خطرناک تر از سایر قسمت هاي اقیانوس پهناور نیست.

 

در اعماق اقیانوس
بنابه گزارش سرویس ملی اقیانوس ها، دریاهای زمین تقریباً ۷۰ درصد از سیاره را تحت پوشش قرار میدهند. عمق انها بطور میانگین معادل ۳۷۰۰ متر بوده و ژرف ترین نقطه آن در عمق ۱۱ هزار متری قرار دارد. دریاها تقریباً حاوی ۱۳۳۸ کیلومتر مکعب، آب میباشند؛ پس هیچ جای تعجب ندارد که کشتی ها و هواپیماها در اعماق دریاها ناپدید شوند و هیچ اثری از خود بر جای نگذارند.

 

در سال ۱۹۶۴ میلادی گزارشگری به نام وینسنت گادیس ناحیهٔ واقع در ۱,۳ میلیون کیلومتر مربع از ساحل آتلانتیک جنوب شرقی کشور آمریکا را “مثلث برمودا” نامگذاری کرد. گادیس این عنوان را از داستانی برگزید که در مجله آرگوسى چاپ شده بود. این داستان به توصیف ناپدید شدن پرواز ۱۹ سال ۱۹۴۵ می پرداخت.

 

پنج هواپیمای نیروی دریایی به همراه چهارده نفر از کارکنان آن ها ناپدید شدند. هاوارد روزنبرگ، گزارشگر و افسر نیروی دریایی ایالات امریکا در مطلب اي برای مرکز میراث و تاریخ نیروی دریایی چنین مینویسد: علاوه براین، یک فروند هواپیمای نیروی دریایی که با ۱۳ خدمه برای یافتن “پرواز ۱۹” گمشده عازم شده بود، هیچگاه برنگشت.

 

به گفتهٔ روزنبرگ، احتمالا خلبانان پرواز ۱۹ راه خود را گم کرده و سوخت گازشان به اتمام رسید. اگر انها سقوط میکردند، هواپیمای بزرگ و سنگین شان در اثر برخورد به زیر آب فرو می رفت؛ حتی اگر از سقوط جان سالم به در می بردند، آب آن قدر سرد بوده که خدمه هواپیما توان زنده ماندن به مدت طولانی را نداشته‌ اند.

 

هواپیمای نجات موسوم به PBM Mariner عمدتاً به یک مخزن گاز در حال پرواز تشبیه می‌شود زیرا بسیار قابل اشتعال هست. به اعتقاد روزنبرگ، احتمال این که نجات دهندگان در اثر حادثه اي آتشین جان خود را از دست داده باشند، بالاست.

 

از آن زمان به بعد شایعات و اکاذیب مختلفی در خصوص مثلث برمودا بر سر زبان ها افتاده هست، اما تعداد موارد ناپدید شدگی در نواحی پر تردد اقیانوس بیشتر از سایر بخش هاي اقیانوس نیست. روزنبرگ به صورت زیر شرح میدهد: ناحیه مثلث یکی از پر رفت و آمدترین نواحی در دنیا به شمار می‌آید؛ هر چقدر تعداد کشتی ها و هواپیماها چندان باشد، احتمال بروز حادثه برای بعضی تردد کنندگان نیز بالا خواهد رفت.

 

هوای طوفانی
بر اساس پژوهش مرکز ملی اوضاع جوّي و اقیانوسی«NOAA»، طوفان هاي حاره اي و تُندبادهای دریایی در این ناحیه از اقیانوس اطلس بسیار اتفاق می افتند که شاید علت زیادٔ ناپدید شدن کشتی ها و هواپیماها در ناحیه مثلث برمودا باشد. کشتی هایي که در قبل از این ناحیه گذر میکردند،

 

در مقابل تغییرات هوایی شدید و ناگهانی آسیب پذیر تر از کشتی هاي امروزی بودند. کشتی هاي مدرن امروزی به پیش بینی هاي دقیقی از اوضاع هوا دسترسی دارند. طوفان هاي دریایی سهمگین نیز که بدون هیچ هشداری بر دریاها می تازند، می‌توانند در این قضایا نقش داشته هست باشند. این طوفان ها برقراری رابطه را با اختلال روبرو کرده و امواج هولناکی را پدید می آورند.

 

وجود جزایر متعدد در دریای کارائیب باعث ایجاد آب هاي سطحی گوناگونی میشود که دردسرهایى را برای کشتی هاي بزرگ به همراه دارند. اگر حادثه اي اتفاق بیفتد، کوسه ها و نیزه ماهی ها با ولع به جان پیکر ها افتاده و انها را تکه پاره می‌کنند. جریان گلف استریم خلیج کشور مکزیک نیز سریعاً هرگونه شواهد ویرانی

 

را از محل حادثه یا انفجار پراکنده می سازد. مقامات مرکز NOAA در گزارشی اظهار داشتند: اقیانوس همواره مکان اسرارآمیزی برای انسان بوده هست؛ اگر آب و هوای نامناسب یا هدایت ناشیانه وسایل ترابری مزید بر علت باشند، شانس زنده ماندن در مخمصه اقیانوس از بین می‌رود و جان افراد به خطر میوفتد.

 

متان
حتی در حال حاضر نیز خرافات بسیاری درمورد قدرت مثلث برمودا در اذهان عمومی جریان دارد. بر اساس اکتشافات زمین شناسی اخیر، بعضی از خرافات ریشه‌ دوانده اند. تحقیقات ماه مارس ۲۰۱۵ از یک آلبوم گودال ها در دریای بارنتس و در نزدیکی ساحل نروژ خبر داد. بررسی انجام شده

 

توسط محققان نشان داد که این گودال ها شاید در اثر انفجار متان در سال هاي دور پدید آمده اند؛ احتمال می‌رود گازهای متان در ۱۱۷۰۰ سال قبل و پس از پایان آخرین عصر یخبندان آزاد شده باشند. آزاد شدن متان زمانی اتفاق افتاد که دمای بالای اقیانوس ها باعث افزایش فشار شد و اساس برای رها شدن متان از هیدرات گاز هموار گشت.

 

بر اساس بعضی گزارش هاي دیگر، انفجار هاي شدید و ناگهانی متان در ایجاد گودال ها یا حباب هاي گازی که سریعا کشتی ها را از کار انداخته و باعث کشیده شدن انها به زیر آب شده هست، نقش داشته اند. به گفتهٔ “کارولین راپل” ژئوفیزیکدان و مدیر پروژه بررسی زمین شناسی هیدرات گاز کشور آمریکا، این توضیح بسیار غیرمُحتمل هست.

 

راپل در گفت و گو اي بیان کرد: « ما اکنون از خروج گاز متان از کف اقیانوس اطلاع داریم. اما از آنجا که نشت گاز متان بصورت طبیعی رخ میدهد، انفجارهایی که در مقیاس هاي بزرگ که در عصر یخبندان به وقوع پیوسته اند از آن زمان تاکنون به ثبت نرسیده اند. در واقع، بیشتر گاز متانی که امروزه به اقیانوس تراوش میکند، قبل از رسیدن به سطح اقیانوس توسط میکروب ها به کربن دی اکسید تبدیل می‌شوند. پس در چند قرن آتی هیچ فاجعه عظیمی انتظار نمی‌رود.»

 

ابرهای شش گوشه
دستاورد جدیدی در مورد “مثلث برمودا” که از روی تجزیه و تحلیل عکس هاي ماهواره ناسا بدست آمده، نشان می‌دهد، شرایط منطقه برمودا می‌تواند بر اثر وجود ابرهای شش ضلعی به وجود آید. محققان ابرهای شش گوشه اي را دیدن کرده اند که عرضی در دامنه ي ۳۲ تا ۸۸ کیلومتر دارد.

 

ابرها در ۲۴۰ کیلومتری ساحل فلوریدا دیده شده اند. استیون میلر کارشناس هواشناسی از دانشگاه ایالت کلورادو در گفت و گو با کانال دیسکاوری به این نکته اشاره کرد که ظاهر ابرها غیرعادی به نظر میرسند.

 

 به گزارش پارس ناز میلر افزود: معمولا لبه هاي صاف و مسطح در کنار ابرها دیده نمی‌شوند. ابرها در بیشتر مواقع بصورت تصادفی توزیع می‌شوند. ابرها نمی‌توانند آن قدرها هم نامتداول باشند، اما تیم تحقیقاتی شکلهای مشابهی از ابرها را در دریای شمال و سواحل انگلیس مورد بررسی قرار داده‌اند. آنان دریافتند که ابرها با بادهای سطح دریا که سرعتی بالغ بر ۱۶۰ کیلومتر در ساعت، رابطه دارند. این بادها از نیروی لازم برای ایجاد امواجی با بیش از ۱۴ متر ارتفاع برخور دارند.

 

این بادها در اثر پدیده اي به نام “غرش کوچک” شکل میگیرند و نوعی جریان هوایی شدید به حساب می‌آیند که از بخش تحتانی ابرها نشأت گرفته و به سطح اقیانوس برخورد میکنند. در این شرایط، امواج بسیار بزرگی به وجود آمده و به برهمکنش با یکدیگر میپردازند. به گفته محققان این ابرهای شش ضلعی به عنوان بمب هاي هوایی عمل نموده و منجر به غرق شدن کشتی ها و پایین کشیدن هواپیماها می‌گردد.