همیشه در دنیای پیرامون ما اتفاقاتی در حال رخ دادن است که تعجب برانگیز می باشد مانند ماجراهای زیر که برای شما آورده ایم.
******
انگل glyptapanteles
انگل (glyptapanteles) تخم های خود را به داخل بدن کرم های هزار پا تزریق می کند و لارو های آن در بدن کرم به بلوغ می رسند و از بدن ان تغذیه می کنند نکته جالب اینجاست که لارو ها در زمان اقامتشان در بدن میزبان،ذهن او را تحت کنترل خود در می آورند و کرم را به بادیگاردشان تبدیل میکنند.عاقبت لاروها رشد کرده و پس از شکافتن پوسته پیله خود به پرواز در می آیند و اینجا برای میزبان پایان حیات است.
دراچه ای که هر چیزی سنگ می کند!
دریاچه ” ﻧﺎﺗﺮﻭﻥ” ﺩﺭ ﺷﻤﺎﻝ ﺗﺎﻧﺰﺍﻧﯿﺎ ﺩﺭﯾﺎﭼﻪ ﺍﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺗﺮﺱ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺯﯾﺮﺍ ﺩﺭﺍﻃﺮﺍﻑ ﺍﯾﻦ ﺩﺭﯾﺎﭼﻪ ﺑﻪ ﺭﺍﺣﺘﯽ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﭘﺮﻧﺪﻩ ﻫﺎﯼ ﺭﺍ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺍﺛﺮ ﻣﻮﺍﺩ ﺩﺭﻭﻥ ﺁﺏ ﺩﺭﯾﺎﭼﻪ ﺑﻪ ﻣﺠﺴﻤﻪ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ. ﺍﯾﻦ ﺩﺭﯾﺎﭼﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻣﺨﻮﻑ ﺗﺮﯾﻦ ﻧﻘﺎﻁ ﺗﺎﻧﺰﺍﻧﯿﺎ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ.
ﺍﯾﻦ ﺩﺭﯾﺎﭼﻪ ﺍﺯ ﺧﺎﮐﺴﺘﺮﻫﺎﯼ ﺁﺗﺶ ﻓﺸﺎﻧﯽ ﭘﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﻮﺍﺩ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﺁﻥ ﻫﻤﺎﻥ ﻣﻮﺍﺩﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺼﺮﯼ ﻫﺎ ﺑﺮﺍﯼ #ﻣﻮﻣﯿﺎﯾﯽ ﮐﺮﺩﻥ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ . ﺍﯾﻦ ﺩﺭﯾﺎﭼﻪ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﻗﻠﯿﺎﯾﯽ ﺑﺎﻻﯾﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ pH ﺁﻥ ﺑﻪ 9 ﺗﺎ 10.5 ﻣﯿﺮﺳﺪ.
وانگ، مردتک شاخ
در تاریخ موارد زیادی از انسان هایی که چیزی شبیه شاخ روی سرهایشان داشته اند، آمده است. شاید یکی از مشهورترین آن ها، شاخ یک کشاورز چینی به نام وانگ باشد. وانگ در منطقه ی مانچوکو چین زندگی می کرد. او زندگی راحتی داشت و با شاخی که روی سرش روییده بود، کنار آمده بود تا اینکه یک عکاس زن روسی در سال ۱۹۳۰ عکسی از او منتشر کرد.
مردم زیادی می خواستند تا وانگ را ببینند و شاخ او را از نزدیک لمس کنند. وانگ هم پس از آن و برای به دست آوردن آرامش از دست رفته اش به منطقه ی نامعلومی پناه برد و برای همیشه خود را از دید کسانی که با او مثل یک موجود عجیب رفتار می کردند، پنهان کرد؛ هیچ کس از سرنوشت او اطلاعی ندارد.
محققان در بخشهای دور افتاده استرالیا حلزونهای گوشتخوار عجیبی با رنگ صورتی براق کشف کردند. حلزون صورتی استرالیا که اخیرا کشف شده تا 20 سانتیمتر رشد می کند و همتایان گیاهخوار خود را شکار می کنند. این موجودات عجیب در کوهستان کاپوتار در نیوساوت ولز حدود 520 کیلومتر شمال غرب سیدنی زندگی می کنند.
به گزارش پارس ناز ساکنان محلی مشاهده این حلزونهای عجیب صورتی رنگ را پس از یک بارش شدید گزارش کردند، اما متخصصان طبقه بندی حیوانات هنوز تایید نکرده اند که این موجودات در رده حلزونهای Triboniophorus graeffi جای می گیرند یا خیر.
گفته می شود که این حلزونهای صورتی رنگ به گندوانا باز می گردد، 180 میلیون سال پیش گوندوانا قارهای بسیار وسیع و قدیمی بوده است که قاره های فعلی نیمکره جنوبی زمین شامل آمریکای جنوبی، آفریقا، استرالیا و بخش هایی از شبه قاره هند و قطب جنوب از تجزیه این قاره وسیع ایجاد شده اند.
حلزونهای این منطقه در یک فضای 10 کیلومتر عرض و 10 کیلومتر طول زندگی می کنند، اگرچه محققان تصور می کنند که اقوام آنها را می توان در نیوزیلند و آفریقای جنوبی هم کشف کرد. از طرفی هم گفته می شود که این حلزون گوشتخوار منحصر به این منطقه است و تنها از سایر حلزونهای گیاهخوار تغذیه می کند.
از آنجا که این موجودات نادر و منحصر به فرد هستند کمیته علمی نیوساوت ولز اخیرا طی یک جلسه ابتدایی این منطقه را به عنوان بخش در خطر بوم شناسی توصیف کرده است به این معنا که از این منطقه بالاترین سطح حفاظت به عمل می آید
در زیر زمین های کشاورزی حاصل خیز استرالیا کرم های خاکی غول پیکری زندگی میکنند. هرچند آنها هیچ گاه به روی خاک نمی آیند ولی زمانی که مجبور شوید زمین را بِکَنید مطمئنا به گونه ای از آنها برخورد خواهید کرد. طول این کرم های خاکی میتواند تا 3 متر هم برسد. این کرمها بسیار آسیب پذیر و در آستانه انقراض هستند.
ماهی بادکنکی
این ﻣﻮﺟﻮﺩ ﻋﺠﯿﺐ ﻭ ﺧﺎﺭﻕ ﺍﻟﻌﺎﺩﻩ ﺟﻬﺎﻥ، ﯾﮏ ﻣﺎﻫﯽ ﺍﺯ ﻧﻮﻉ ﻣﺎﻫﯽ ﺣﺒﺎﺏ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﺎ ﺑﺎﺩ ﮐﺮﺩﻥ ﺧﻮﺩ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﺁﺏ ﺷﻨﺎﻭﺭ ﺑﻤﺎﻧﺪ. ﻣﺎﻫﯽ ﺑﺎﺩﮐﻨﮏ ﺩﺭ ﺁﺑﻬﺎﯼ ﻋﻤﯿﻖ ﺳﻮﺍﺣﻞ ﺍﺳﺘﺮﺍﻟﯿﺎ ﻭ ﺗﺎﺳﻤﺎﻧﯿﺎ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. ﺑﻪ ﺩﻟﯿﻞ ﻋﺪﻡ ﺩﺳﺘﺮﺳﯽ ﺑﻪ ﻣﺤﻞ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﯾﻦ ﻣﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﻧﺪﺭﺕ ﺗﻮﺳﻂ ﺍﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﺩﯾﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ.
ﻣﺎﻫﯽ ﺑﺎﺩﮐﻨﮏ ﺩﺭ ﺍﻋﻤﺎﻗﯽ ﺍﺯ ﺩﺭﯾﺎ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻓﺸﺎﺭ ﺁﺏ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﻓﺸﺎﺭ ﺳﻄﺢ ﺩﺭﯾﺎﺳﺖ، ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﯾﻦ ﮐﯿﺴﻪ ﻫﺎﯼ ﮔﺎﺯ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﻏﯿﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﺑﺮﺍﯼ ﺁﻧﮑﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﺎﻫﯽ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺩﺭ ﺁﺏ ﺷﻨﺎﻭﺭ ﺑﻤﺎﻧﺪ، ﮔﻮﺷﺘﯽ ﮊﻻﺗﯿﻨﯽ ﺑﺎ ﭼﮕﺎﻟﯽ ﮐﻤﺘﺮ ﺍﺯ ﭼﮕﺎﻟﯽ ﺁﺏ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﻫﻤﯿﻦ ﺍﻣﺮ ﻣﻮﺟﺐ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺗﺎ ﻣﺎﻫﯽ ﺑﺎﺩﮐﻨﮑﯽ ﺑﺪﻭﻥ ﺻﺮﻑ ﻣﯿﺰﺍﻥ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺍﺯ ﺍﻧﺮﮊﯼ ﺩﺭ ﺳﻄﺢ ﺁﺏ ﺷﻨﺎﻭﺭ ﺑﻤﺎﻧﺪ.
ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﺎﻫﯽ ﺑﺎﺩﮐﻨﮑﯽ ﻣﻮﺍﺩ ﻣﻌﻠﻘﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺭﻭﺑﺮﻭﯾﺶ ﺷﻨﺎﻭﺭ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﺩ ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﯾﻦ ﻋﺪﻡ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﻣﺎﻫﯿﭽﻪ ﯾﮏ ﺧﺼﻮﺻﯿﺖ ﻣﻨﻔﯽ ﻣﺤﺴﻮﺏ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ.
کودکی که پوستش خود به خود آتش می گیرد!
«راهول» در مدت کوتاه عمرش به همین شیوه برای چهارمین بار دچار سوختگی شده و تحت مراقبتهای ویژه در بیمارستان قرار دارد.پزشکان بیمارستان «چنای» اظهار داشتند: بدن راهول بدون هیچگونه منبع احتراق خارجی، دچار سوختگی میشود. گازهایی از پوست این نوزاد دفع میشود که احتمالا باعث سوختگی در ناحیه سر و قفسه سینه او شده است.
مادر راهول میگوید: زمانی که پسرم تنها 9 روز داشت برای اولین بار دچار این وضعیت شد. ابتدا خانواده و اطرافیانم تصور میکردند که خودم او را به عمد سوزاندهام.پزشکان همچنین گفتند: این نوزاد به دقت در حال معاینه است و ممکن است بیماری او ژنتیکی باشد. همچنین در حال انجام آزمایشهایی هستیم تا نوع گازهای دفعشده از پوست این نوزاد را شناسایی کنیم.
به گزارش روزنامه دیلیمیل، «جاگان موهان» متخصص سوختگی نیز معتقد است که تئوری سندرم سوختگی خودبخودی غیرواقعی به نظر میآید و سوختن این نوزاد به این صورت غیرممکن است.
در ایتالیا گفته میشود این صومعه توسط راهبانی که در آن زندگی میکردند ساخته شد. اما تاریخ به ما چیزی کاملا متفاوت میگوید. در سال ۱۶۸۴ تعدادی از دخترانی که در این ناحیه زندگی میکردند توسط ارواح شیطانی اغوا میشدند و برای ملاقات با راهبان رهسپار صومعه میشدند.
این دختران این توانایی را داشتند که راهبان را تسخیر کرده و آنها را به شیاطین تبدیل کنند همان راهبانی که بعدها این صومعه را بنیان نهادند. بعدها این مکان به جایی برای انجام تشریفات شیطان پرستان، پرستش شیطان، قربانی کردن کودکان و رفتارهای وحشیانه تبدیل شد.
در ۱۷۸۴ و با گذشت صد سال از ساخت این مکان و در پی ارسال اخباری از این وقایع به رم این صومعه تعطیل شد. امروزه مهی مرموز در اطراف برجهای این صومعه پیچ و تاب میخورد. حتی زمانی که شرایط آب و هوایی دلیلی بر ایجاد آن ندارند باز هم این مه قابل رویت است!
گورستانها، همیشه به عنوان مرموزترین و رعبآورترین نقاط دنیا شناخته میشوند. گورستان سنت لوئیس یکی از مکانهای ترسناکی است که اسمش در فهرست مکانهای ممنوعه برای سفر ثبت شده. سنت لوئیس، اسم یکی از سه گورستان کاتولیکها در نیواورلئان لوئیزیاناست.
از آنجا که آبهای زیرزمینی زیادی از این منطقه عبور میکنند، مسوولان گورستان تصمیم گرفتند قبرهای آن را در بالای زمین بسازند؛ برای همین هر سه گورستان روی سردابهای زیرزمینی بنا شدهاند. بیشتر قسمتهای این گورستان در قرن هجدهم و نوزدهم ساخته شده و در نتیجه از رنگ و روی قبرها پیداست که سالهای زیادی از زمان دفن اجساد در آنها میگذرد.
افرادی که به این منطقه سفر میکنند اجازه ندارند این گورستان را به تنهایی ببینند؛ چون فضای آن طوری است که بدون استثنا بیشتر افرادی که به تنهایی به آن قدم گذاشته اند، با وحشت و دلهره زیادی روبه رو شده اند؛ آنقدر که بعضیها به فکر خودکشی هم افتاده اند. به خاطر همین افرادی که دوست دارند از نزدیک این گورستان اسرارآمیز را ببینند باید با گروههای گردشگری به این منطقه سفر کنند.
سوپ با خاکستر مرده
مراسم تدفین مردگان در قبیله «یانومامی» بسیار مهم است و مردم این قبیله میخواهند از آرامش روح رفتگان خود مطمئن شوند. زمانی که یکی از افراد متعلق به این قبیله که در مرز میان برزیل و ونزوئلا زندگی میکنند میمیرد، جسد او سوزانده میشود و با مخلوط کردن پودر خاکستر استخوانهای آنان با بارهنگ سوپی آماده و خورده میشود.
آنان معتقدند با خوردن این سوپ روح عزیز از دست رفتهاشان تا ابد در بدن آنان جاویدان خواهد ماند. یانومامیها معتقدند اجساد همه باید سوزانده شود چرا که از بین رفتن جسد به روش طبیعی بسیار وحشتناک است و از سویی دیگر روح مرده اگر به داخل بدن عزیران خود نرود آزرده خواهد شد.
آنها همچنین معتقدند جسد مرده باید هرچه زودتر از بین برود؛ چراکه در غیر این صورت روح او بازمیگردد و پیوسته در نظر آنها ظاهر میشود.