معرفی بازی محلی گردو بازی 

جوز یا گردو یکی از مغزهای غذایی محبوب هست که در فرهنگ ایرانی و بازی های سنتی ایرانی با عنوان گردوبازی نیز از آن بهره گیری می‌گردد. 

گردو بازی «جوز وازی» در كرود – طالقان
در این بازی که از بازی هاي بسیار قدیمی طالقان میباشد بازیكنان به هر تعداد که باشند برای شروع بازی هر کدام یک عدد گردو به نام « مال= mal» برای شرکت در بازی به روی زمین می گذراند. گردو ها در یک مسیر مستقیم و به فاصله مساوی از هم چیده می‌شوند بعد نفرات به ترتیب گردویی راکه به نسبت گرد تر و کوچک تر هست

و« کله= kalleh» نامیده می‌شود به فاصله مساوی از نخستین گردو روی زمین قرار داده و انگشت میانه دست راست را پشت انگشت اشاره دست چپ قرار داده و با کشیدن انگشت میانه آنرا به ضرب به کله می‌زنند « تقریبا مثل تیله بازی» و کله را به سمت نخستین مال رها می‌کنند. اگر کله به مال اصابت کند ،

مال از آن صاحب کله خواهد شد و اگر کله به مال اصابت نکند در جای خود باقی می ماند تا سایرین بترتیب کله هاي خود را رها کرده و دوباره نوبت به نخستین نفر برسد.

اگر کسی با کله خودش به کله نفری که قبلا مال برده هست بزند مال برده شده را از صاحب کله مغلوب می گیرد و معمولا در هنگام زدن کله صاحب مال می گوید « هرچ کله یا مالش= harch kalleh ya malesh» یعنی اگر کله من به کله و یا به مال کنار آن برخورد کرد از آن من خواهد بود. بدین ترتیب صاحب کله مغلوب از آن دور حذف خواهد شد.

اگر کله اي جلوی مالی قرار بگیرد به نحوی که مانع از زدن آن مال توسط کله هاي دیگر بشود ، صاحبان کله هاي دیگر با گفتن کلمه « دو گن=dogan» می‌توانند کله سد معبر کننده را به کناری گذاشته و مال را زده و دوباره کله را در جای قبلیش قرار دهند.اگر صاحب کله مزاحم گذشته از همه ي بگوید« چورته کیل = chortekil» دیگر نمی‌توان کله وی را کنار گذاشت.

ترتیب زدن کله ها به این ترتیب هست که کسی که اول کله اش را می زند در دور بعد نفر آخر می شود و نفر آخر این دور نفر اول دور بعد هست و به این ترتیب دور می چرخد.نام کسی که اول می زند « پیشال = pishal» نام نفر بعدی « دومال= domal» و نفر سوم «سه مال= semal» و …… و نفر آخر « گو گلوان=gowgalvan »میباشد.

بازی برای هر فرد زمانی خاتمه میابد که تمام مال هایش را از دست بدهد.