پارس ناز پورتال

توصیه های مفید درباره دندان شیری کودکان

توصیه های مفید درباره دندان شیری کودکان

توصیه های مفید درباره دندان شیری کودکان 

دندان های شیری در کودکان مسئله اي هست که والدین باید درمورد آن دقت خاصی داشته باشند تا دندانهای اصلی به خوبی از ریشه دربیایند. نقش دندان ها در دهان باعث زیبایی فرد و هماهنگی و قرینگی نمای صورت شده و جنبه مهمی از بیان احساس و شخصیت فرد را در معرض نمایش قرار میدهند.

 

دندان ها امکان گاز گرفتن و جویدن را نیز فراهم میکنند و در نهایت با بودن دندان هاست که امکان تکلم صحیح فراهم می‌شود. در مطلب دندانهای شیری کودکان و نکاتی در مورد افتادن آن سایت سلامت دات لایف این موضوع مهم بررسی شده هست.

 

رویش دندان ها از سن تقریبی ۶ ماهگی در نوزادان شروع می‌شود. این گروه از دندان ها, شیری میباشند که بعداً با بزرگ تر شدن طفل جای خود را به دندانهای دائمی می‌دهند. دندانهای شیری 20 شماره میباشند که ۱۰ تا در فک بالاو ۱۰ تا در فک پایین قرار دارند. گاهی بندرت امکان عدم وجود یک یا چند دندان شیری وجود دارد که در این موارد لازم هست با دندانپزشک مشورت شود. دندانهای شیری در دندانپزشکی با حروف انگلیسی A تا E مشخص می‌شوند.

 

وظیفه دندانهای شیری اضافه بر وظایف گفته شده در این مقدمه, حفظ فضا و هدایت جهت حرکت دندانهای دائمی زیرین و هم‌چنین در بعضی نواحی تحریک مخاط برای تبدیل شدن به دندان دائمی هست.دندانهای شیری کودکان به دندانهای پیشین, نیش و دندانهای آسیاب شیری تقسیم می‌شوند.

 

دندانهای شیری کدامند
دندانهای شیری پیشین از ۶ ماهگی شروع به رویش کرده و حدود ۷ـ۶ سالگی شروع به افتادن میکنند. تأخیر در رویش یا افتادن دندانهای شیری در حدود ۶ ماه طبیعی هست و در موارد تأخیر زیادتر لازم هست با دندانپزشک مشاوره انجام شود.

 

دندان نیش شیری در سن تقریبی ۱۸ ماهگی می رویند ولی افتادن دندان شیری نیش در فک بالا و پایین در سنین متفاوتی رخ می‌دهد, بطوری که در فک بالا در سن تقریبی ۱۲ ـ ۱۱ سالگی و در فک پایین در سن تقریبی ۹ سالگی رخداد میوفتد و دندان نیش دائمی جایگزین میشود.

 

دندانهای آسیاب شیری نیز در سن حدود ۲۶ ـ ۱۶ ماهگی به تدریج در دهان ظهور پیدا کرده و دندانهای دائمی خلیفه انها که دندانهای آسیاب دائمی کوچک میباشند در سنین ۱۱ ـ ۹ سال جایگزین انها می‌شوند.

 

دلیل افتادن دندانهای شیری
دلیل افتادن دندانهای شیری به این دلیل هست که دندانهای دائمی زیر دندان شیری شروع به رویش کرده و کم کم ریشه دندان شیری را میخورد و این روند تا جایی ادامه پیدا می کند که ریشه دندان شیری به کلی از بین رفته و در آخرین مرحله که دندان دائمی در دهان جوانه میزند دندان شیری می‌افتد.

 

گاهی این روند متوقف شده و اختلالی در این مسیر به وجود می آید. آیا تا اکنون شنیده‌اید که در دهان فرد بزرگسالی هنوز دندان شیری هست. هرگاه دندانهای شیری در موعد خود نیفتند, میتوانند باعث کج یا دیر روییدن و در مواردی نروییدن دندان‌هاي دائمی زیرین گردند.

 

عوارض زود افتادن دندانهای شیری
با آن که اغلب پدر و مادرها برای دندان‌هاي شیری ارزشی قایل نیستند و زود افتادن آن‌ها را مسئله عمده مهمی نمی دانند, باید بدانیم که: برای صحیح روییدن دندان‌هاي دائمی, هر کدام از دندان‌هاي شیری باید تا سن خاصی در دهان باقی بمانند؛ بعنوان مثال دندانهای آسیای شیری بایستی تا حدود سن ۱۰ سالگی به طور تندرست در دهان طفل نگه داری شوند.

 

عوارض نیفتادن به موقع دندانهای شیری
هرگاه دندانهای شیری در موعد خود نیفتند, می توانند باعث کج یا دیر روییدن و در مواردی نروییدن دندانهای دائمی زیرین گردند. در اینگونه مواقع بهتر هست طفل را نزد دندانپزشک ببرید و دلیل نیفتادن دندانهای شیری و سرنوشت دندانهای دائمی زیرین را جویا شوید.

 

از دست رفتن زودهنگام یا دیر افتادن دندان شیری می‌تواند باعث آسیب به دندان دائمی جایگزین شونده شود و ناهنجاری هایي مانند اختلالات تکلمی, نامرتبی دندان ها, نمای صورت نامناسب, دشواری های جویدن, دشواری های لثه اي و افزایش خرج هاي درمانی در آینده شود, که دشواری های گفته شده

 

درمان هاي متعددی مانند ارتودنسی, گفتارـ درمانی, درمان هاي لثه اي و… را توسط متخصصان مربوطه طلب خواهد کرد. در موارد از دست رفتن زودهنگام دندانهای شیری دندانپزشک قادر هست فضای آن را توسط فضای نگهدارنده حفظ کرده و اقدامات درمانی مورد نیاز را انجام دهد یا آن را تحت معاینات دوباره دوره اي قرار دهد.

 

علل نیفتادن دندان شیری
علل اصلی نیفتادن دندانهای شیری از این قرار هست:

 

۱- کج بودن مسیر رویش دندان دائمی زیر دندان شیری

 

۲- نبودن دندان دائمی به طور مادرزادی؛ یعنی در بعضی موارد, فرد به طور ارثی یک تا چند دندان دائمی را ندارد, در این صورت دندان شیری مربوطه هم نخواهد افتاد.

 

۳- گیر کردن دندان شیری بین دندانهای دائمی. این مسئله علل گوناگونی ممکن هست داشته باشد, مانند درشت بودن دندان ها و کمبود فضای کافی و زیر فشار بودن دندان ها.