مقایسه پورشه 911GT3 و بنز AMG GTR دو غول آلمانی 

کشور آلمان بی شک یکی از بهترین کشورها در اساس ساخت ماشین هست،دو برند پورشه و بنز در تاریخ خودروسازی همه ي وقت حرفی برای گفتن داشته اند. همینطور که محدوده فاقد محدودیت سرعت آغاز میشود و مسیر مقابل، خلوت، 911GT3 پورشه استارت نخستین سواری تحت فشار روز را جلوتر از Mercedes-AMG GTR میزند،

اما پیچ ها به آهستگی در دل قدیمی ترین پهنه اتوبان A92 در حد فاصل مونیخ و کوهپایه هاي جنگل باواریا پدیدار می‌شوند تا هشدار دهند که نباید در این بخش از اتوبان تندتر از 240 کیلومتر در ساعت راند چرا که پیچ هاي منتهی به سرازیری و بخش هاي برآمده، بدون هشدار در مسیر سبز میشوند. اینجاست که AMG GTR تبدیل به یک بمب تویین توربو به رنگ سبز جهنمی شده، از 911 بالدار پورشه پیشی می‌گیرد.

این مرسدس بزرگ هیکل، 577 اسب وحشی زیر کاپوت کشیده اش به بند کرده و این در حالی هست که GT3 تنها 500 اسب بخار قدرت دارد و به همین علت هست که عملکرد بهتر را در این دوئل در سرعت هاي بالا از خود نشان می‌دهد.هر چند این قدرت کمتر نمی‌تواند برای راننده 911GT3 سُرخ آتشین، آنقدرها هم مهم باشد

چرا که با پدال گاز تخته شده، کاملا در استراستفر دیوانه وار خود محصور هست و با هر زمان بالا رفتن دنده در ردلاین rpm 9.000، لبخندی حاصل یک رضایت خالص بر چهره اش مینشیند. برای سنجش عیار این ابرژرمن هاي پرسنین، آزمونی دو روزه را تدارک دیدیم که مسیرهای پهن و مستقیم،

پهنه هاي لذت بخشی از بیراهه هاي اتریش، سربالایی و سرازیری هاي مملو از انواع پیچ هاي تند و ملایم و رانندگی در شهر را شامل می شد و پایان کار نیز یک ساعت رانندگی تحت فشار در پیست Wachauring در نزدیکی هاي ملک اتریش بود.

تفاهم در عین تفاوت
هر دو این ابرخودروهای آلمانی، محبوب جوانان شیک میباشند. بالچه عقب هاي حچیم، چرخ هاي قطور و ژست پهن پیکر جای هیچ بحثی پیرامون پتانسیل هاي اسپرتی آن ها باقی نمی‌گذارد. مخصوصا در مورد GTR که رخ جلو وحشی اش، به لطف طرح شبکه آبشاری جلوپنجره کلاسیک موسوم به پانامریکانا، سیار سلطه جو جلوه می‌کند، هر چند نمای عقب قوس دار و ظریفش، تناسبی با این رخ وحشی و سلطه جو ندارد.

پورشه در تازه ترین GT3 خود، طرح چهره 911 را کاملا بازطراحی کرده و این ترکیب بصری رعب آور، قطعا ارزش هزینه اکثر گیت لیفت محور جلو برای جلوگیري از ضربه خوردن زیر پوزه در هنگام عبور از دست اندازها را دارد. جدای از بیشینه سرعت نمونه که برای هردو اتومبیل، 318 کیلومتر در ساعت هست، هم 911 GT3 و هم AMG GTR، شتاب صفر تا 100 زیر 4 ثانیه دارند و مصرف سوخت آن ها نیز مقادیری نزدیک به یکدیگر را نشان میدهد.

همیار 911 GTR اخیر در سریع تر راندن، گستره اي از پیشرفت هاي هاي‌تک مانند مکانیسم چرخ هاي عقب فرمان پذیر، فنربندی تطبیق پذیر، تایرهای بزرگ تر «245/35 ZR20 در محور جلو و 305/30 ZR20 در محور عقب»، اتصالات متحرک موتور و اجزای الکترونیکی پیچیده و پیشرفته هست.

به لطف بهره مندی از 20 درصد نیروی رو به پایین اکثر روی بدنه به نسبت گذشته، کوپه سرخ پورشه به مراتب باریک اندام تر و سبک تر از رقیب سبزپیکر احساس میشود. گرچه GT3 مجهز به گیربکس PDK این رقابت، روی کاغذ هم تقریبا 125 کیلوگرم و سبک تر از GTR هست.

فاصله دو محور و اوورهنگ هاي کوتاه تر و همین طور، توزیع وزن 40 به 60 روی محورهای جلو و عقب را هم که به این ها اضافه کنید، کاملا مشخص هست که ساخته پورشه، ارائه دهنده چه سطح بالایی از توان عملکردی و مانورپذیری هست.

آغاز تفاوت ها
همینطور که در مسیر پرپیچ و خم تقریبا نزدیک به رود دانوب به سمت وین در حرکت بودیم، تفاوت هاي بین دو اتومبیل تدریجی آشکار شد. با وجود فنربندی به نسبت مطیع تر، ساخته پورشه در آرام شدن و کم کردن دور موتور تقلا می‌کند. در عوض، به صورت تمام وقت در حالت آماده باش برای سفت و سخت راندن قرار دارد

و حتی در دورها و سرعت هاي پایین نیز با زوزوه هاي مردانه مکش هوا و طنین عمیق اگزوز، حواس ها را به خود معطوف میکند. سوار بر GTR، مانورهای شتاب در حالت تخته گاز با لرزه هاي آگوستیک متحرکی همراه میباشند که موج وار می‌آیند و میروند. پس لرزه هاي آن نیز اکو مصنوعی گاز و بک فایرهای ایجادشده توسط چیپ در هنگام برداشتن پا از روی پدال گاز میباشند.

در کوهپایه هاي اطراف وین، آن طرف کمربند ترافیکی شلوغ این شهر، محل آزمون عملی بود. از نظر سیستم هرزگردی کفه ترازو به سم پورشه سنگینی میکند چرا که هر زمان می‌تواند تمامی وزن و انرژی خود را روی چرخ هاي عقب بگذارد. در ورود به پیچ، هر دو، حداقل در شرایط خشک که تایرهای جلو تا بیش از حد معقول کم شدن سرعت ورود، به آسفالت چند می‌اندازند، برابر میباشند.

در مورد توان در دسترس در دورهای متوسط موتور، برتری با GTR هست. درواقع با 700 نیوتن متر گشتاوری که از دور 1900 تا دور 5500 موتور در دسترس راننده قرار می‌گیرد، سونامی گشتاور نیروگاه V8 تویین توربو قدرتمند آ ام گ آن قدر کوبنده هست که توان 2.000 rpm اکثر دور گرفتن پیشرانه با کسر دمش طبیعی 4.0 لیتری GT3 را کاملا کمرنگ کند.

برخلاف GTR که پتانسیل سُردادن عقب اتومبیل تا لحظه درگیر شدن آنی ESP را دارد، 911هاي پورشه همه ي وقت سرشناس به این بوده اند که یا تا مرز نیستی دچار کم فرمانی میشوند وی ا تا لحظه اسپین شدن، بیش فرمانی را تجربه میکنند

GT3 با مشخصه اي موسوم به اهرم خنثی از این خصوصیت ذاتی نژاد خود جلوگیري میکند به این ترتیب که با کشیدن همزمان اهرم هاي تعویض دنده پشت فرمان، چرخ هاي عقب از آلبوم محرکه منفصل می‌شوند. این قابلیت، به واقع کاربردی هست اما اول باید در لحظه به یاد داشته باشید

که چنین قابلیتی در اتومبیل لحاظ شده و بعد، آن چه که پیش تر هرگز انجام نداده اید را انجام دهید. کیفیت پیچیدن هاي سریع، در هر سرعتی، معلول مدیریت گشتاور و تعادل فرمان هست.هرگاه که یک انرژی بیش از اندازه، با یک چسبندگی نامطمئن به مسیر همراه می‌شود، پاسخگویی سریع بسیار ضروری خواهدبود

و به محض این که آتش بازی آغاز شد، دیگر مهم نیست موتور نزدیک تر به چرخ هاي جلو هست یا عقب. در دل پیچ و خم هاي مسیرهای نامسطح، سواری تهاجمی گرفتن از GTR بی قید و بندتر Mercedes-AMG، ساده تر از 911 قرص و محکم پورشه هست که بخشی از آن، به لطف سیستم نظارت هرزگردی چند حالته اي هست که هیجان را از عادی ترین، تا وحشی ترین حالت، در 8 سطح تنظیم می‌کند.

فضای داخی و تجهیزات
کنترلگرهای منظم روی کنسول میانی GT3 راننده را به بلندترکردن طنین اگزوز، تنظیم کالیبراسیون فنربندی، افزایش سرعت پاسخگویی پیشرانه و یا غیرفعال کردن نظارت الکترونیک پایداری «که هم به صورت تک به تک و هم به صورت گروهی همراه با تنظیم نظارت ضدلغزش یا ASR امکان‌پذیر هست»، دعوت می‌کنند.

همۀ چیز در یک چیدمان ارگونومیک ساده و بدون پیچیدگی هاي مرسوم خلاصه شده و خبری از کنترلگر حالت سواری، دکمه دستکاری کمک فنرها و فرمان، یا حافظه برای سفارشی سازی تنظیمات عملکردی وجود ندارد. برای GT3 2018، پورشه به تنظیمات قابل دسترس تر با نقص هاي جزیی کمتر روی آورده هست. حاصل، پکیجی هست که هنوز هم در عین لذت اعتیادآور، کاملا درگیرکننده هست.

درست در نقطه مقابل محیط تقریبا سختگیرانه اي که پورشه برای راننده تدارک دیده، ساخته Mercedes- AMG به واقع یک اتومبیل اسپرت لوکس مناسب برای سواری هاي روزمره، با گستره اي از سیستم هاي مدرن همیار راننده هست.

درواقع GTR به همان اندازه که یک مخلوق سفارشی AMG هست، ذات تجمل گرای یک مرسدس بنز را نیز در خود دارد. کابین فضایی راحت و آسوده دارد و فضای بار هم نه تنها به سادگی و سهولت در دسترس هست، بلکه تقریبا دو برابر فضای باری هست که 911 GT3 ارائه میدهد. گرچه همچون GT3،

ساخته Mercedes- AMG نیز با صندلی هاي رِیس گودرفته فاقد گرمکنی عرضه میشود که تنها دارای تنظیم فاصله طولی میباشند. تا میانه هاي روز دوم این مقایسه، سوپراسپرت هاي آلمانی دو باک بنزین سر کشیده بودند و حمله فیلارمونیک وار بر پیچ ها، منجر به خورده شدن تایرها و نشستن لایه اي قطور از دوده روی آن ها شده بود.

درضمن، کوچه هاي باریک بخش قدیمی وین نیز هم تهدیدی بود برای دیواره رینگ ها و هم آینه بغل هاي GTR پهن پیکر؛ اما خوشبختانه هیچ یک آسیبی ندیدند

چالش پیست
در نهایت، رسیدیم به پیست چالش برانگیزی که غیر از پیچ منتهی به مسیر مستقیم خط استارت- پایان که با دنده دوم باید گذراند، مابقی مسیرش، کار دنده سوم و چهارم هست.رگباری که در میانه هاي کار درگرفت، اوضاع چسبندگی سطح پیست را در حالت بسیار پرخطر قرار داده بود و به این ها اضافه کنید تایرهای سرد و شن و سنگریزه لغزنده حاشیه مسیر راکه حس ماجراجویی را کاملا از ما گرفت.

خوشبختانه خیلی زود آسمان صاف شد و با ساخته AMG، چالش پیست این رقابت را آغاز کردیم و چه ماشین محشری هست این GTR! به هیچ وجه نباید این هالک آلمانی را دست کم بگیرید؛ با دیسک ترمزهای بادخور حجیم و منفذدار، تایرهای میشلین ساخته شده از مواد مخصوص «275/30 ZR19، 325/30 ZR20»،

فنربندی پیشرفته و پیچیده، دیفرانسیل لغزش محدود با نظارت الکترونیکی و یک سیستم فرمان با نسبت متغیر که حتی میزان فشار جانبی را هم در محاسبات مد نظر قرار می‌دهد. Mercedes- AMG پکیجی کاملا هوشمند و دینامیک را به این نبرد فرستاده هست.

به محض گرم شدن تایرها، آزمون GTR در پیست آغاز میشود. ورود به پیچ ها حال به شکل اطمینان بخشی، مثبت هست و گشتاور، گوش به زنگ تخته شدن پدال گاز هست و خیلی زود، دست راست به سمت دکمه جادویی زردرنگ بازرسی هرزگردی دراز می‌شود. برخلاف نخستین GT آ ام گ که اکثر ژست یک ماشین اسپرت تنومند و قدرتمند را داشت، GTR به واقع ماشینی شایسته و رضایت بخش برای پیست و جاده هست.

از دنیای AMG که وارد جو پورشه میشوید، حسی شبیه به ورود به جهانی کاملا متفاوت را خواهید داشت که گرچه به نظر با سرعتی تقریبا نزدیک به GTR حول ستاره اش در چرخش هست. در ورودی لغزنده پیچ ها اتومبیل کاملا دچار بیش فرمانی می‌شود اما با یک لحظه نگه داشتن هر دو اهرم پشت فرمان،

این فشاری که از پشت وارد می‌شود متوقف و سیستم چرخ هاي عقب فرمان پذیر برای تنگ کردن قوس چرخش درگیر می‌شود تا تایرهای جلو دوباره مسیری که باید را پیش رو بگیرند.

موفق یک دوئل سخت
از هر زاویه اي که نگاه کنید، این رقابت موفق بلامنازع ندارد. GT3 اتومبیل کوچک تر و سبک تر دوئل هست، با اقتدار قدرت نیروگاه باکسر دمش طبیعی اش را به مسیر منتقل میکند و توان به چالش کشیدن طولانی مدت فشار G را دارد اما افسوس که نمی‌تواند از رقیب، فاصله بگیرد.

سوار بر GTR، اگر نگوییم سریع تر از GT3 هستید، می‌شود گفت به همان اندازه سریع هستید و با وجود ابزار کاملا متفاوت ترکیب شتاب و چسبندگی به مسیر، به لطف فرمان تیزتر و حجم چشمگیر قدرت و گشتاور کاملا گوش به زنگ، ارائه دهنده سطح یکسانی از لذت و هیجان رانندگی هست.