پارس ناز پورتال

مهم ترین عوارض عمل جراحی قلب باز

مهم ترین عوارض عمل جراحی قلب باز

مهم ترین عوارض عمل جراحی قلب باز 

وقتی قفسه سینه برای انجام عمل جراحی قلب شکافته شود می‌گویند عمل قلب باز انجام شده هست. امروز درمورد عوارض این عمل نکاتی مطرح میکنیم. شمار بیمارانی که جراحی قلب باز می‌شوند در کل جهان رو به کاهش هست ولی همین تعدادی که تحت عمل جراحی قلب باز قرار می‌گیرند,

 

نسبت به قبل دچار عوارض بیشتری میشوند. با وجود معرفی روشهای پیشرفته باز کردن عروق قلب مثل آنژیوپلاستی, بیماران بدحال تر و مبتلایان به مریضی عروقی پیشرفته, افراد دیابتی و بیماران دچار اضطراب عملکرد کلیه امروزه اکثر از سابق جراحی قلب میشوند. بنابراین احتمال ایجاد عوارض حین جراحی

 

و بعد از آن نیز زیادتر شده هست. معمولاً کسانی که جراحی قلب باز میشوند بیمارانی میباشند که درمان آنژیوپلاستی برای انها خوب نبوده هست. هر چه مریضی قلبی پیشرفته تر باشد, امکان عوارض ناشی از جراحی قلبی باز اکثر خواهد بود.عوارض جراحی قلب چند نوع میباشند; بعضی از آن ها حین عمل و بعضی از آن ها بعد از عمل رخداد می افتند

 

گرچه ممکن هست عوارض دیررس هم دیده شود, یعنی وقتی که مریض برای دوران نقاهت در خانه به سر میبرد ولی هر چه اکثر از روز عمل جراحی فاصله میگیریم, خطرهای تهدیدکننده سلامت بیمارانی که جراحی شده اند نیز کمتر می‌شود.

 

سکته قلبی هنگام عمل جراحی

3 درصد از بیماران حین عمل جراحی دچار سکته قلبی میشوند. بالا رفتن بعضی از آنزیم هاي خاص نشان دهنده بروز سته قلبی در مریض, حین عمل جراحی هست. در کسانی که دچار درد شدید قفسه صدری قبل از عمل جراحی میباشند, رگ اصلی یا 3 رگ قلبی درگیر هست و بیماران بانو اکثر مستعد سکته قلبی حین عمل جراحی میباشند.

 

سکته مغزی هنگام عمل جراحی

هنگام عمل جراحی, روی شریان یا رگ آئورت دستکاری هایي انجام میگیرد. به همین علت ممکن هست ذراتی از آترواسکلروز حرکت کند و به مغز برسد. حرکت این ذرات داخل مغز ممکن هست باعث آمبولی شود که منجر به سکته مغزی خواهد شد. گاهی علت این عارضه, پایین آمدن فشار خون مریض در طول عمل جراحی هست, به ویژه کسانی که قبل از عمل جراحی فشار خون بالا داشته اند.

 

ممکن هست چنین بیمارانی به کما بروند و هرگز از کما خارج نشوند. گاهی هم اختلالات در تمرکز و حافظه دیده میشود که کم کم زمان قابل برگشت هست. حدود 2 درصد از چنین بیمارانی عوارض شدیدی پیدا می‌کنند و دچار اضطراب عملکرد بعد از جراحی می‌شوند.

 

فیبریلاسیون دهلیزی

تقریباً 40 درصد از بیمارانی که بعد از جراحی قلب باز دچار فیبریلاسیون دهلیزی در روز دوم تا سوم میشوند, این آریتمی شایع را تجربه میکنند. دهلیزها برای ایجاد تپش قلب باید با هم منقبض شوند و خون داخل سوراخ ها را به فضای بطنی منتقل کنند. گاهی در اثر اضطراب عملکرد و اضطراب

 

در هدایت الکتریکی, در اصطلاح حالتی مثل پرپر زدن رخداد میوفتد که به آن «فیبریلاسیون» گفته می‌شود. در واقع, همه ي قسمت هاي دهلیز با هم منقبض نمی‌شوند و این مسئله باعث میشود خون کافی وارد بطن ها نشود و فیبریلاسیون رخ دهد که فرد را مستعد ایجاد لخته داخل دهلیز میکند. اگر لخته جدا شود ممکن هست به سوی مغز و اندام هاي دیگر حرکت کند و به صورت سکته مغزی یا ایسکمی «کاهش خونرسانی» کلیه و سایر اندام ها بروز کند.

 

عوامل خطری که باعث ایجاد فیبریلاسیون دهلیزی میشوند, فشار خون بالا و نارسایی قلبی قبل از عمل جراحی قلب باز میباشند. گرچه جراح برای کاهش احتمال فیبریلاسیون دهلیزی از داروهایی بهره گیری می‌کند. 80 درصد از بیمارانی که بعد از عمل جراحی قلب باز دچار فیبریلاسیون دهلیزی میشوند, خود به خود و طی 24 ساعت به شرایط عادی بر میگردند.

 

نارسایی کلیه

عارضه بعدی در بیمارانی که تحت عمل جراحی قلب باز قرار گرفته اند, نارسایی کلیه هست. گاهی نارسایی کلیه شدید هست و مریض به دیالیز نیاز دارد. احتمال مرگ و میر در این گروه از افراد بسیار بالاست و عامل خطر در چنین بیمارانی سن بالا, ابتلا به دیابت, اضطراب در سطح کراتینین قبل از عمل جراحی و نارسایی قلبی هست.

 

خونریزی بعد از عمل جراحی

هنگام عمل جراحی درن هایي در ناحیه جراحی قرار داده می‌شود تا ترشحات را خارج کند. اگر ترشحات از یک اندکی اکثر باشد نشان دهنده این هست که از خلال پیوندها نشت خون وجود دارد; یعنی پیوند به خوبی انجام نگرفته هست. چنین بیمارانی نیاز به عمل جراحی مجدد دارند و اینکار احتمال مرگ و میر و عفونت جناغ را افزایش میدهد. زمان بهره گیری از لوله گذاری داخل ریه نیز طولانی تر خواهد بود.

 

دشواری های بعد از ترخیص

احتمال اینکه بیماران بعد از ترخیص از بیمارستان دچار دشوار شوند وجود دارد ولی این احتمال با گذشت زمان کمتر می‌شود. بیماران و خانواده ها باید به اصول مراقبتی و پیشنهاد ها توجه کنند.

 

سرفه

یکی از عوارض شایع که ممکن هست مدت زیادی طول بکشد, سرفه هست. حین جراحی ریه ها روی هم می‌خوابد و عمل تبادل هوا با دستگاه انجام میشود. برای اینکه ریه ها بتوانند عملکرد مجدد خود را از سر گیرند, دستگاه هایي برای بهبود تنفس به بیماران داده میشود تا بتوانند

 

عمل دم را با آن انجام دهند. اینکار کمک میکند ریه ها باز شوند. علت زیاد سرفه هاي مکرر مریض باز نشدن ریه هاست. بهره گیری از دستگاه باید در خانه نیز ادامه یابد. اگر سرفه ها کمتر نشوند و به ویژه هنگامی که مریض دراز میکشد, شدت یابند ممکن هست به علت گردهمایی مایع داخل ریه باشد. در این مواقع حتماً باید مریض را به دکتر متخصص ارجاع داد.

 

گردهمایی مایع داخل ریه

طی جراحی قلب باز, قلب را برای مدتی از حرکت نگه می دارند. بعد از آخر جراحی ممکن هست بطن چپ دچار کاهش کارکرد شود. این عمل باعث میشود خون داخل ریه گردهمایی کند و از فضای ریه بیرون بزند. چنین مکانیسمی باعث جمع شدن و روی هم خوابیدن ریه ها می‌شود. گردهمایی مایع داخل ریه را می‌توان با دارو و گاهی هم با کشیدن مایع برطرف کرد.

 

سرفه ناشی از ریفلاکس

بعضی از بیماران بعد از عمل جراحی دچار ریفلاکس می‌شوند. علت آن تجویز داروهای متعدد و جدیدی هست که مریض باید بعد از عمل جراحی مصرف کند. ریفلاکس باعث سرفه میشود و گاهی این سرفه ها با سرفه هاي ناشی از عوارض قلبی و جراحی اشتباه گرفته میشود. گرچه این موارد از جانب دکتر قابل شناسایی هست.

 

درد جناغ و ستون فقرات

در جراحی قلب باز ابزاری بهره گیری می‌شود تا بتوان جناغ سینه را حدود 15-10 سانتی متر باز کرد. این روند یعنی فشار روی جناغ برای باز شدن, اضافه بر استخوان جناغ به ستون فقرات مریض هم فشار وارد می‌کند. بهت همین علت شمار زیادی از بیماران بعد از عمل اضافه بر درد جناغ سینه از درد ستون فقرات نیز شکایت می‌کنند.

 

درد قفسه سینه احتمالا برای مریض نگران کننده باشد. گرچه بیمارانی که جراحی قلب باز می‌شوند با دردهای قلبی آشنایی دارند ولی باز هم باید به انها اطمینان داد که احتمال مجدد گرفتگی عروق کم هست و این درد عمدتا عضلانی و استخوانی هست و با تجویز داروهای مسکن برطرف میشود.

 

ممکن هست درد تا 2-1 سال بعد از عمل جراحی ادامه پیدا کند. اغلب با بهره گیری از داروهای ضد درد تا اندازه ای بهبود حاصل میشود. گاهی گرم کردن محل درد و بهره گیری از فیزیوتراپی و لیزرهایی ه در فیزیوتراپی بهره گیری می‌شود کمک زیادی به کاهش درد مریض میکند.

 

تورم پا

عروق وریدی از پای مریض برداشته می‌شود. این وریدها قبل از عمل جراحی, وظیفه تخلیه خون از پا را بر عهده داشتند. گرچه با برداشتن وریدها, وریدهای جایگزین وجود دارد ولی تا شکل گیری مجدد و قوی تر شدن آن ها برای اینکه بتوانند خون را به خوبی منتقل کنند, ممکن هست در همان پا تورم ایجاد شود.

 

برای برطرف کردن یا کاهش دادن این دشوار بیماران, جوراب هایي تجویز میشود که فشار مثبت ایجاد کند و از گردهمایی خون وریدی داخل پا پیشگیري شود تا وریدهای اخیر شکل بگیرند و قطورتر شوند و بتوانند خون را بدون دشوار منتقل کنند.