مکانیزم بدن هنگام پرخوری و زیاده روی

هیچ فکر کرده اید که هنگام پرخوری در غذاها چه تغییراتی در بدن رخ مي دهد؟ باید بدانید که بدن فشار زیادی را در این حالت تحمل مي کند. آیا مي دانید که پرخوری فشار هاي پنهانی روی بدنتان مي آورد که شاید همان لحظه متوجه نشوید؟ مي دانستید این فشار ها در ادامه باعث بروز مریضی مي شود؟ برای آشنایی با این فشارها این مطلب دیدنی را مطالعه کنید.

پانکراس به حالت اوردرایو مي رود

اکثر مردم با قند و کربوهیدرات هاي ساده پرخوری مي کنند، مثل غذاهایی که با آرد سفید ساخت مي شوند. در جواب دریافت سریع و چندان این نوع غذاها، پانکراس انسولین به بدن پمپاژ مي کند، و تلاش مي کند قند اضافی که ناگهان وارد جریان خون شده را خنثی و مدیریت کند.

دوپامین، هورمون لذت مغز جریان پیدا مي کند

در حالی‌که بهره گیری از یک رژیم سالم و متعادل مقدار متوسطی از دوپامین آزاد مي کند، مصرف غذا هاي پرچرب با قند بالا مثل بستنی ممکن هست باعث آزاد شدن مقدار بسیار زیادی دوپامین در مغز شود. اگر بارها و بارها دچار پرخوری شوید، مغز به دوپامین بیشتری برای رسیدن به همان اندازه از لذت نیاز دارد. ممکن هست به غذای اکثر، یا انواع دیگری از غذاها نیاز داشته باشید تا احساس آرامش کنید.

آدرنالین و کورتیزول آزاد مي کنید

فشار فیزیکی پرخوری باعث تحریک این هورمون ها مي شود. همینطور که بدن انتشار انواع هورمون ها را حس مي کند، برای هوموستاز یا تعادل هم تلاش مي کند. در چین حالتی ممکن هست در بدن خود یک هجوم را حس کنید که با افزایش ضربان قلب یا عرق ریختن خود را نشان مي دهد. در ادامه دچار یک سقوط مي شوید که خستگی، افزایش تحریک پذیری، و کندی و خمودی را در پی دارد.

از بین رفتن خودآگاهی

آگاهانه غذا خوردن و پرخوری نمیتوانند در یک زمان رخ بدهند. در طی تحقیقی که توسط انجمن روانشناسی کشور آمریکا انجام شد محققان متوجه شدند افرادی که رو به پرخوری مي آورند اکثر در تلاشند که از خود آگاهی فرار کنند، اینکار در واقع کاملا تدافعی هست.

عملکرد ایمنی آسیب مي بیند

پرخوری یک تجربه آسیب رسان برای ارگان هاي بدن هست. چون بدن بین سطوح بالای گلوکز و انسولین تاب مي خورد، سیستم ایمنی بدن ممکن هست تا بیش از ۲۴ ساعت پس از پرخوری یک شیب رو به پایین را طی کند.

نمیتوانید بگویید که آیا واقعا گرسنه هستید یا خیر

گرلین هورمونی هست که اشتها را افزایش مي دهد، به بدن علامت مي دهد که حالا زمان میان وعده یا یک وعده اصلی هست. لپتین اشتها را کاهش مي دهد، به ما مي گوید چه زمانی سیر مي شویم. تحقیقات نشان داده کسانی که دچار پرخوری مزمن میباشند معمولا سطح گرلین پایینی دارند،

و با واکنش به هر دو هورمون به صورت کلی مشکل دارند، این یعنی وقتی دچار پرخوری مي شوید اصلا نمیدانید گرسنه هستید و نمی فهمید که چه زمانی هم قرار هست سیر شوید.

ممکن هست اکثر از خواب بپرید

پرخوری خواب درست و موثر را دچار مشکل مي کند. این یعنی هم با به خواب رفتن مشکل خواهید داشت و هم ممکن هست در طول شب به دلیل احساس ناراحتی، تشنگی، یا ریفلاکس اسید معده بیدار شوید. ریفلاکس اسید در بین افرادی که برای مدت طولانی پرخوری مي کنند شایع هست.

پس چرا پرخوری مي کنیم؟

پرخوری توسط مغزتان برنامه ریزی مي شود. بر زمینه تحقیقات پرخوری معمولا به علت محروم ماندن از یک غذا و یا رها شدن از یک رژیم سخت گیرانه اتفاق میوفتد. پرخوری تا نقطه اذیت شدن اگر بیش از یک‌بار در هفته یا سه بار در ماه رخ بدهد منجر به بروز مشکلای برایتان مي شود.

روانشناسان به چنین شرایطی اختلال تغذیه اي پرخوری مي گویند. اگر فکر مي کنید نشانه هاي این اختلال تغذیه اي را دارید وصیه مي شود هرچه زودتر با دکتر خودتان مشورت کنید.