نگاهی به نامگذاری و تاریخچه روز جهانی ماما 

هرسال روز 5 می،بعنوان روز جهانی ماما از این شغل یاد می شود و یاد همه ي پزشکان ماما گرامی داشته می شود. به تاریخ کوتاه برگزاری این روز نگاهی خواهیم داشت. پنجم ماه می ، ازسوی سازمان بهداشت جهانی و کنفدراسیون بین المللی مامایی به نام روز جهانی ماما نام گذاری شده هست . برای اولین بار در سال 1980 این روز بعنوان روز جهانی ماما توصیه و سپس از سال 1992 به صورت رسمی ، به افکار عمومی جهان اعلام شد.

کنفدراسیون بین المللی مامایی هم بیانیه اي را خطاب به کلیه ي سازمانها و نهادهای بین المللی مامایی اعلام کرد و در آن از تمامی ماماها دعوت به همکاری کرد و از آنها خواست تا اکثر از سال هاي دیگر ، مرگ و میرهای ناشی از زایمان را به افکار عمومی مردم خود ، نشان دهند .

در بخشی از این بیانیه آمده هست که : 5 می و مصادف با این روز ، این کنفدراسیون از تمامی اعضای سازمانهای مامایی و حامیان آنها در سراسر جهان خواست تا در روز جهانی مامایی به خیابان‌ها بیایند . این کنفدراسیون از سازمانهای ملی و سرویس هاي محلی خواست تا در انجمن هاي محلی خود ترتیب راهپیمایی پنج کیلومتری را بدهند

و بدین وسیله تعهد خود را در مواجهه با نابرابری هاي جهانی در مرگ و میر نوزادان و مادران نشان دهند و بر دغدغه هاي منطقه شان ، در اجرای مفاد و قوانین سرویس هاي مامایی تاکید ورزند .هرسال 340000 زن در جهان می میرند و میلیونها نفر از عفونتها و ناتوانایی هاي که به دلیل جلوگیری از مادرشدن به وجود می‌آیند رنج میبرند .

کنفدراسیون بین المللی مامایی همراه با نمایندگان سازمان ملل و سازمان بهداشت جهانی و همراه با تعداد وسیعی از دیگر شرکای بین المللی متعهد می شود تا مرگ و میر و امراض ناشی از زایمان مادران را از راه دسترسی به مراقبت هاي لازم مامایی در سراسر جهان نشان دهد به خصوص در کشورهای درحال توسعه که 90 درصد از مرگ و میرهای ناشی از زایمان در انها اتفاق میوفتد .

این راهپیمایی 5 کیلومتری در اولین مرحله اش از جاده ي منتهی به دوربان آغاز می شود که در این منطقه ماماها از سراسر جهان در کنفدراسیون سه سالانه ي کنفدراسیون مامایی گردهم می‌آیند و به کنفدراسیون اطمینان خواهند بخشید که تعهدات جهانی مامایی به شعارهایش وفادار مانده هست .

جمعیت مامایی ایران
با نگاهی به پیشینه شکل گیری جمعیت مامایی ایران آشکار می گردد که این جامعه همواره با مشکلات و نارسایی هایي روبرو بوده هست که آثار ناگواری در چگونگی ارائه خدمات و میزان آگاهی این گروه را فراهم می آورده هست . براین اساس برخی از ماماهای کشور در شهریور 1323 « کانون مامایی » را پایه گذاری نموده و شروع به فعالیت کردند .

این کانون پس از اتخاذ نام هاي گوناگون مثل سندیکای مامایی و جمعیت ماماها در سال 1342 با کانون همکاری ماماها که اعضای آن را پرستار ماماها تشکیل می دادند یکی گردید و بدین ترتیب انجمن تازه اي به نام انجمن ماماهای ایران تشکیل یافت .ولی به نظر می آید که انجمن نامبرده توانایی لازم را برای برطرف کردن نارساییها نداشته

و در اواخر سال 1367 به علت دشواریهای گوناگون حرفه اي ازقبیل نامعین بودن جایگاه مامایی ، منطبق نبودن برنامه هاي آموزشی با شرح وظایف ، عدم وجود شرح وظایف معین و مناسب ، عدم حضور ماماها در سیاستگزاری و تصمیم گیریهای مربوط به رشته ، جذب نشدن ماماهای فازغ التحصیل در محیط هاي کاری ، نداشتن نماینده در سطح وزارت بهداشت ،

درمان و آموزش پزشکی در ابعاد گوناگون و بسیاری دیگر ، گروهی از ماماهای جوان باردیگر برای حل مشکلات و فراهم سازی کمبودها همت گماشتند و پس از بررسی مشکلات موجود اساس را برای تاسیس جمعیت مامایی ایران فراهم آورند و طی دوسال فعالیت و پیگیری در سال 1369 جمعیت پیروز به کسب پروانه فعالیت از وزارت کشور گردید و به ثبت شرکتها رسید .

جمعیت مامایی ایران از سال 1380 عضویت کنفدراسیون بین المللی ماماها را پذیرفته و فعالانه در کنگره این کنفدراسیون که اواخر فروردین ماه در کشور اتریش برگزار گردید شرکت نموده هست . کنفدراسیون بین المللی ماماها در سال 1919 در بلژیک با نام اتحادیه بین المللی ماماها تاسیس گردیده و از سال 1954 در لندن به کنفدراسیون بین المللی

ماماها تغییر نام یافته هست ، درحال حاضر 83 انجمن مامایی از بیش از هفتاد کشور جهان عضویت آن را دارا می باشند . این کنفدراسیون از سال 1957 با سازمان بهداشت جهانی رابطه رسمی داشته و با یونیسف ، بانک جهانی ، فدراسیون بین المللی تنظیم خانواده ، مجمع جمعیت و فدراسیون بین المللی زنان و مامایی همکاری نزدیک دارند

اهم فعالیت هاي کنفدراسیون شامل برگزاری کنگره بین المللی ، کنفرانسها و کارگاههای منطقه اي ، انتشار شرح وظایف بین المللی ، تلاش در راه آغاز یک دوره مادری شالم و بی خطر و همکاری نزدیک با کارگاههای پیش از کنرگره سازمان بهداشت جهانی و یونیسف می باشد .

مامایی در ایران
قدمت رشته مامایی در ایران به شکل آموزش بینظیر پس از تحصیلات دبیرستان‌ به 80 سال گذشته بر می گردد.
اولین آموزشگاه مامایی به نام مدرسه قابلگی با 10 نفر شاگرد در سال 1298 در بیمارستان بانوان ‌شهر استان تهران تأسیس شد، پس از گذشت 10 سال، اولین آموزشگاه بینظیر مامایی در سال 1308 و با اعطای مدرک معادل لیسانس بعنوان یکی از شعب مدرسه طب آغاز به کار کرد.

در سال 1313 دانشگاه استان تهران تأسیس شد و سپس دانشکده پزشکی آن نیز افتتاح شد‌، لذا چند سال بعد در سال 1319 بیمارستان زنان به دانشکده پزشکی ملحق شد‌ از این آموزشگاه تا سال 1331 در مجموع 462 نفر فارغ‌التحصیل شدند.از سال 1335 تا 1358 برنامه آموزشی آموزشگاه به برنامه 1.5 ساله پرستاری و مامایی برای لیسانسیه‌هاي پرستاری تغییر یافت.

پس از آن در پی سه سال تعطیلی انقلاب فرهنگی از آغاز سال 1362 با نام «مدرسه فوق العاده مامایی» آغاز به کار کرد و مجددا از ورودی دیپلم به تربیت کاردان و کارشناس مامایی اختصاص یافت.در سال 1365 پس از انتقال آموزش گروه‌هاي پزشکی از آموزش فوق العاده به وزارت بهداشت، دانشکده‌هاي پرستاری و مامایی تأسیس شد و در بهمن 1368 مصوب شد و الان در تربیت دانشجویان کارشناسی و کارشناسی ارشد مامایی ارائه خدمت میکنند.

مشکلات حرفه مامایی
به مخاطره افتادن استقلال حرفه مامایی از مهم ترین مشکلات کنونی جامعه مامایی در ایران هست و این در حالی هست که بنابر تعاریف سازمان بهداشت جهانی و دستورالعمل‌هاي وزارت بهداشت، رشته مامایی کاملا مستقل تعریف شده‌ و می تواند بدون نیاز به سرپرست وظایف خود را انجام دهد.

اموری که در حیطه کاری ماماها قرار دارد، شامل تمام مراقبت‌هاي عادی دوران بارداری، مشاوره‌هاي دوران بلوغ، تشخیص و درمان مریضی‌هاي شایع دستگاه تناسلی و مشکلات دوران پیری می شود.دومین مشکل این صنف، عدم عقد قرارداد دفاتر خصوصی‌، اداری و سازمان‌هاي بیمه با آنها هست.

در تمام جهان خدمت دهنده زیر پوشش بیمه قرار می گیرد چه خدمت از سوی دکتر انجام شود و چه ماما، اما در کشور ما آن گونه نیست.عدم عقد قرارداد سازمان‌هاي بیمه‌گر و پذیرش سونوگرافی در دفترچه بیمه از سوی ماماهای کشور موجب میشود، بیماران نتوانند از بیمه خدمات درمانی و تأمین اجتماعی بهره گیری کنند،

قرارداد نداشتن بیمه‌ها با ماما موجب می شود میل خانواده‌ها که ترجیح میدهند برای کوچک‌ترین مشکلی به دکتر متخصص مراجعه کنند، تشدید شود.این موضوع هم از نظر اقتصادی پرهزینه و هم وقت متخصصان را به امور ساده‌تری که از عهده ماما هم به راحتی بر می آید، اختصاص می دهد، حتی برای سازمان‌هاي بیمه‌گر نیز هزینه‌هاي بیشتری به وجود می‌آورد.

حرفه مامایی استرس‌زا هست
با دقت به شیفت‌هاي شب طولانی و محیط کاری استرس‌زا مامایی باید جزو مشاغل سخت و مضر شناخته شود در حالیکه هنوز از مزایای این قانون برخوردار نشده هست، این نیز جزو مشکلات این شغل هست.و اما اکنون تو اي فرشته مهربان و تو اي کلید سلامت خانواده‌،‌ امروز روز تازه‌اي هست.روزی که سپاس از عمق قلب‌ها بر می‌خیزد و می‌کوشد تا راه خود را بیابد و بر زبان آید.

 به گزارش پارس ناز میخواهم از تو بگویم‌ از تو که فروزنده عشقی از تو که مادر مهری از تو که همواره با راز خلقت آدمی عجین شده‌اي و همواره شکفتن نو غنچه‌هاي امید را نظاره‌گری.‌تو اولین رحمت الهی در نجات انسانی‌، قلب‌هاي پر اضطراب هر مادری با نگاه‌هاي دوست داشتنی‌ات آرام میگیرد و آمدن عزیزترین موجود زندگی را نوید می‌بخشد.

‌درود به تو که هر لحظه از زمان حیاتی را امید می‌بخشی، درود به تو که زیبایی زندگی را نوید می دهی.درود به تو که اولین نفس، اولین نگاه، اولین فریاد، اولین اشک و اولین عشق را میبینی‌، روزت مبارک.