نکات مهم درباره سقط جنین و انواع آن 

سقط جنین ممکن هست در دوران ابتدایی بارداری رخ دهد و تعداد زیادی از عوامل از انجام کارهای فیزیکی گرفته تا خوردن بعضی مواد خوراکی می‌توانند در سقط جنین نقش داشته باشند. تجربه‌ وحشتناکی هست سقط کردن بچه‌اي که تا دیروز برایش وسایل اتاق می‌خریدی و امروز دیگر وجود ندارد، طوری که انگار هیچ‌وقت وجود نداشته هست.

اما چیزهایی هست که اين تجربه را تلخ‌تر هم میکند و یکی از این چیزها، «ندانستن» هست. این که ندانی سقط جنین چطوری هست و چه علائمی دارد. در این مقاله تلاش کرده‌ایم آلبوم‌اي از دانسته‌هاي زنان مختلفی که سقط را تجربه کرده‌اند، برایتان بیاوریم.

1. همۀ سقط‌ها شبیه هم نیستند
ممکن هست وقتی عبارت سقط‌ جنین به گوش‌تان میخورد، فکر کنید تمام سقط‌‌هاي جنین شبیه هم میباشند، اما این‌طور نیست. بعضی از سقط‌ها همان ابتدای بارداری اتفاق می‌افتند، در حالی‌که بقیه ممکن هست دیرتر اتفاق بیفتند. بعضی سقط‌ها ممکن هست در سه ماه‌ اول بارداری اتفاق بیفتند

و بعضی‌ها در سه ماه دوم. در بعضی از سقط‌ها خونریزی اتفاق می‌افتد و در بعضی‌هاي دیگر ممکن هست علامتی وجود نداشته باشد و تنها زمان سونوگرافی مشخص شود که بچه از دست رفته هست.

2. رو به رو شدن سخت میشود
یکی از دغدغه‌هاي بعد از سقط، ناراحتی شدید روحی، گریه و تمایل نداشتن برای حاضر شدن در جمع هست. زنانی که این تجربه را از سر گذرانده‌اند، باید بدانند هیچ چیز خجالت‌آوری درمورد‌ این اتفاق وجود ندارد و تعداد زیادی از زنان دیگر هم چنین تجربه‌اي داشته‌اند. از آن جایی که هیچ روش ویژه‌اي برای رفع ناراحتی بعد از سقط وجود ندارد و هر کس به شیوه‌ خودش عزاداری می کند، نسبت به روش عزاداری‌تان سختگیر نباشید

و مرتب به این فکر نکنید که چه کسی چه چیزی درمورد‌تان خواهد گفت. مطمئن باشيد یک روز صبح که از خواب بیدار مي‌شوید، متوجه خواهيد شد خیلی بهتر شده‌اید و کم‌کم به زندگی معمولی‌تان باز مي‌گرديد. اگر هم احساس میکنید حرف زدن درمورد‌ این اتفاق حالتان را بهتر میکند، با افراد صمیمی و نزدیک‌تان صحبت کنید تا آرام شوید.

3. ممکن هست طولانی باشد
صحبت از سقط جنین که می شود، ممکن هست فکر کنید یک اتفاق ناگهانی هست. به این صورت که خانم باردار ناگهان خونریزی می کند و خیلی زود هم فرزندش را از دست می دهد. اما موارد خاصی میباشند که پروسه‌ سقط در آن‌ها طولانی می شود. برای مثال، علائم سقط‌جنین در خانمی برای مدت دو ماه ادامه داشته هست، یعنی دو ماه خونریزی متناوب قبل از سقط نهایی.

4. ممکن هست بچه شکل نگرفته باشد
میدانم که بیان این نکته هم دل‌خراش هست، اما باز هم دانستنش بهتر از ندانستن آن هست. بعضی وقت‌ها جنین شکل نگرفته و چیزی که سقط می شود، تنها یک تخمک هست. یعنی ممکن هست با وجودي كه هورمون‎‌هاي حاملگی در آزمايش خون مشخص شده باشند و کیسه‌ آب هم تشکیل شده باشد،

اما جنین شکل پیدا نکرده باشد. برای بعضی از زنان این مسئله، ناراحتی سقط را کمتر می کند. چون میداند فرزندی نبوده که از دست رفته باشد، اما بعضی‌ها ناراحتی بیشتری را متحمل می شوند، چون انتظار یا امیدشان محقق نمیشود و شاید حتی حس کنند به موجودی که اصلا وجود نداشته، دل بسته بودند.

5. عادت ماهانه شدید می شود
خانم‌هایي که سقط جنین را تجربه میکنند، معمولا نمیدانند عادت ماهانه بعد از این اتفاق شدت پیدا میکند. خونریزی بسیار چندان خواهد بود و نیاز به مراقبت، به تناسب وضعيت جديد اکثر میشود. چه مراقبت جسمی و چه مراقبت روحی.

6. روزهای سخت هم دارید
درست هست که بالاخره روزی از راه میرسد که می توانید به زندگی عادي برگردید، اما تعجب نکنید اگر بعضی از روزهای نقاهت‌تان هم سختی‌هاي خاص خودشان را داشته باشند. ناراحتی ناشی از سقط فرزند ممکن هست هر از گاهی از جاهای ناشناخته‌ ذهن سر در بیاورد؛

مثلا تا مدت‌ها مشاهده یک زن باردار ممکن هست برای کسی که سقط داشته تلخ و گزنده باشد. اما این روند در نهایت طی میشود و حتی قدرت بیشتری به روحیه‌ زنان می دهد.

7. افسردگی پس از زایمان یا سقط؟
زمانی که سقط جنین اتفاق می‌افتد، بسته به نوع از دست رفتن بچه، ممکن هست بدن برای مدتی همچنان هورمون‌هاي حاملگی‌اش را حفظ کند یا ممکن هست به سرعت آن‌ها را از دست بدهد. هر کدام از این دو که اتفاق بیفتند، خانم‌ها باید بدانند که بدنشان دچار تغییر و تحولات زیادی خواهد شد و یکی از این تحولات،

افسردگی پس از زایمان هست. درست هست که بچه از دست رفته، اما اوضاع بدن همچنان حالت حاملگی دارد و این اوضاع ممکن هست منجر به افسردگی شود. حتی در يك تحقیق علمي مشخص شده، زنانی که در قبل سقط را تجربه کرده‌اند، بعد از بارداری مجدد و به جهان آوردن فرزند سالم ممکن هست

با احتمال بیشتری، افسردگی بعد از زایمان را تجربه کنند. این حالت‌ها ممکن هست به صورت نگرانی و تشویش، اضطراب شدید، حملات اضطرابی و وسواس خودشان را نشان بدهند. در صورتی که چنین وضعیتی را تجربه کردید، حتما با دکتر یا روانشناس صحبت کنید و از او کمک بگیرید.