پارس ناز پورتال

نکاتی برای والدین درباره جدا خواباندن کودکان

نکاتی برای والدین درباره جدا خواباندن کودکان

نکاتی برای والدین درباره جدا خواباندن کودکان 

اگر می‌خواهید کودکان خود را جداگانه بخوابانید باید اول بدانید که موعد اینکار برای چه سنی مناسب هست و ما در این مقاله به طور مفصل به آن می‌پردازیم. در هر مرحله از زندگی کودک، والدین با چالش‌هایي رو‌به‌رو میباشند که هر کدام آن را به شیوه خود حل می کنند؛ از شیر گرفتن، آموزش دستشویی رفتن و بالاخره جدا خواباندن کودک ، برای تعداد زیادی از پدر و مادرها یک مشکل بزرگ تلقی می شود.

 

به طور کلی نوزاد بهتر هست در سال اول از زندگی خود، در اتاق والدین اما در تخت خواب جداگانه بخوابد. این در حالی هست که برخی از روانشناسان دیگر معتقد میباشند، والدین پس از ۶ ماه اول می‌توانند نوزاد را در اتاق خودش بخوابانند. ۶ ماه و یا ۱ سال اول زندگی زمان بسیار حساسی برای نوزادان هست.

 

این به آن علت هست که نوزادان در نخستین سال از زندگی خود با مسائلی از قبیل مشکلات تنفسی و یا مرگ ناگهانی روبرو میباشند. تعداد زیادی از مادران به علت وابستگی شدید به کودک ترجیح می‌دهند تا کودک خود را سالها در کنار خود بخوابانند. والدین باید بدانند، هرچه جدا خواباندن کودک در سنین پایین تر صورت بگیرد، اینکار راحت تر هست.

 

بعد از یک سال، به خصوص در مورد کودکانی که شیر مادر نمی خورند، بهتر هست جدا خواباندن کودک انجام شود اما در مورد شیرخواران شیر مادرخوار، ممکن هست جداکردن فرزند از مادر هنگام خواب کار راحتی نباشد زیرا مادر مجبور میشود با هر زمان گریه کودک، بلند شود و وی را به تخت خود بیاورد یا در کنار تختش بنشیند و وی را تغذیه کند و دوباره به تخت بازگرداند. اگر مادری بتواند این زحمت را بپذیرد، بهتر هست از پایان سال اول جدا خواباندن کودک را آغاز کند.

 

استثنائا در مورد کودکان شیر مادرخوار، حداکثر زمانی که شیرخوار می تواند در اتاق خواب والدین بخوابد، تا دوسالگی هست اما در این صورت هم باید محل خواب و تختخواب شیرخوار جدا باشد.

 

یک کودک دو ساله به هیچ‌‌وجه نباید اجازه داشته باشد که در تخت یا اتاق والدین بخوابد؟

 

بعد از دو سالگی به طور منطقی و علمی، توجیهی برای خواباندن فرزند در کنار والدین وجود ندارد اما گاهی وابستگی مادر به فرزند شدید هست و نمیتواند وی را از خود جدا کند زیرا در آغوش گرفتن فرزند به او احساس آرامش و اطمینان می دهد و دوست دارد تا سال‌ها فرزندش در کنارش باشد. در این حالت لازم هست

 

با مادر صحبت شود و هر چه سریع‌تر جدایی صورت بگیرد. در اغلب موارد جدایی به علت وابستگی شدید مادر به فرزند انجام نمیشود، ولی به هر حال مادری هم که از لحاظ عاطفی دقت و محبت کافی به فرزندش دارد، میتواند در پایان دو سالگی جدا خواباندن کودک را شروع کند.

 

چه کنیم که کودک خودش خوابیدن را بیاموزد؟
برترین راه این هست که فرزندمان را عادت دهیم خودش در تختش تنها بخوابد. این که وی را بخوابانیم و بعد در تخت بگذاریم، کار صحیحی نیست. باید از ابتدا فرزند را طوری بار بیاوریم که بداند در مورد این مساله جدی و قاطع هستیم. گرچه مادر میتواند تا زمانی که کودک به خواب رود در اتاق او بماند.

 

عادت‌هاي دیگر مثل خواباندن در بغل یا روی پا یا در اختیار گذاشتن قسمتی از مو یا بدن مادر در دست کودک تا زمانی که به خواب برود، صحیح نیست. در مورد کودکی که چنین عادتی پیدا کرده، بهتر هست مادر عروسک پشمالو در اختیارش قرار دهد تا کودک عادت کند عروسک یا بالشش را بغل بگیرد تا به خواب برود. وقتی این عادت از بین رفت، به راحتی با بردن کودک به اتاقش و ماندن مادر در کنار او، به خواب می رود.

 

آیا مادر می تواند کنار فرزندش در اتاق او بخوابد تا به خواب برود؟
خیر. مادر نباید به تخت کودک برود یا در اتاق او روی زمین بخوابد زیرا این کارها هم تفاوتی با خوابیدن کودک در اتاق والدین ندارد. باید کودک حس کند مادر حضور دارد ولی این حضور به معنی خوابیدن کنار او نیست. مادر می تواند برای فرزندش کتاب بخواند یا قصه بگوید تا کودک در حالیکه عروسک به بغل دارد، به خواب برود.

 

اگر مادری کودکش را تا حداکثر دو سالگی از خود جدا نکرد و کودک به خوابیدن کنار مادر عادت داشت، چطور می توان جدا خواباندن کودک را آغاز کرد؟

 

برای جدا خواباندن کودک در مورد کودکان سه سال به بالا خیلی مفید هست که از جدول ستاره بهره گیری کنیم. یعنی به کودکمان بگوییم هر روز صبح که بلند میشوی اگر در تختخوابت بودی، یک برچسب جایزه میگیری و مثلا هر سه برچسب یک جایزه بزرگ‌ دارد. بهره گیری از روش‌هاي تشویقی در جدا خواباندن کودک مؤثر میباشند.

 

مراقب تغییر رفتارها باشید
اگر درخواست‌هاي کودک برای خوابیدن در کنار والدین به صورت مکرر و پشت‌سر هم تکرار شود بدون شک عاملی موجب ناآرامی کودک شده هست. انواع ترس، کابوس و… میتواند میل کودک به برگشتن به اتاق والدین را اکثر کند. همین طور تماشای برخی برنامه‌ها و فیلم‌هایي که برای سن کودکان مناسب نیست،

 

باعث می شود هنگام خواب شبانه دچار نگرانی و پریشانی شوند، به همین علت والدین باید نسبت به بروز هر نشانه‌اي هوشیار باشند و بعد از برطرف شدن عوامل تهدید کننده، از فرزندشان انتظار اطاعت از قانون را داشته باشند.

 

برای جدا خواباندن کودک بالای ۵ سال چه کنیم؟
برای جدا خواباندن کودک ابتدا فاصله وی را از تخت‌تان اکثر کنید و بعد وی را به اتاقش منتقل کنید.وی را تشویق کنید و با هر زمان خوابیدن در اتاقش به او جایزه بدهید. به کودک خود وعده بدهید هر روز صبح که از خواب بلند می شود اگر در تخت خواب خودش باشد یک هدیه دریافت می‌کند.

 

در مقابل اصرار کودک به خوابیدن در اتاق شما باید مقاومت کرده و سعی کنید با سرگرمی‌هاي گوناگون وی را به اتاقش ببرید.اگر قانونی وضع میشود باید در منزل اجرا شود اما پیش از هر چیز دقت کنید که این قانون چه تاثیر روانی روی کودک دارد. در برخی خانواده‌ها سابقه مشکلات روانی وجود دارد و بنابراین احتمال بروز این مشکل درکودک هم هست و با جدا کردن او این حالت در او تشدید میشود.