پارس ناز پورتال

مطالبی جالب و خواندنی درمورد مسابقات نسکار

مطالبی جالب و خواندنی درمورد مسابقات نسکار

مطالبی جالب و خواندنی درمورد مسابقات نسکار,پیشینه رقابت های اتومبیلرانی نسکار در خاک آمریکای شمالی، به سال های دهه 20 و 30 قرن میلادی گذشته باز می گردد.

 

تاریخچه

واژه نسکار (NASCAR) از عبارت (National Association for Stock Car Auto Racing)بر گرفته شده است. پیشینه رقابت های اتومبیلرانی در خاک آمریکای شمالی، به سال های دهه 20 و 30 قرن میلادی گذشته باز می گردد،

 

زمانی که ساحل دیتونا در فلوریدا به محلی برای شکستن رکورد های سرعت زمینی با خودروهای جدید و تغییر شکل یافته مبدل شده بود.

 

براساس قوانین ثبت رکورد سرعت که هم‌چنان به عنوان سنگ معیاری برای سنجش رکورد های حداکثر سرعت فعلی نیز محسوب می شود.

 

مسیر مشخصی به صورت رفت و برگشت با حداکثر سرعت طی می شود و میانگین دو رقم ثبت شده به عنوان حداکثر سرعت رسمی یک خودرو محاسبه و ثبت می شود.مسیر ثبت رکورد سرعت در آن سال ها تنها از دو بخش مستقیم و بسیار طولانی تشکیل شده بود .

 

معضل آمریکایی​ها پیش از جنگ جهانی دوم

پس از آنکه دریاچه نمک بنویل به محل اصلی رکورد شکنی سریع ترین وسایل نقلیه موتوری جهان مبدل شد.

 

دو مسیر مستقیم با طولی مابین 4/2 تا 2/3 کیلومتر رفته رفته به وسیله دو پیچ کم عرض با شیب جانبی به یکدیگر متصل شدند و به‌دین ترتیب ایده ساخت اولین پیست های بیضی شکل سرعت بالا در ذهن فعالین ورزش اتومبیلرانی در آمریکای شمالی شکل گرفت.

 

از سوی دیگر با فراگیر شدن اتومبیل در میان اقشار متوسط جامعه در سال های پیش از جنگ جهانی دوم، مسابقات اتومبیلرانی غیر قانونی و خیابانی به تدریج به معضلی فراگیر در بسیاری از شهر های آمریکا مبدل شده بود.

 

بسیاری از رانندگان بر این عقیده بودند که خودروهای کوچک وسریع ارزان قیمت ، گزینه بهتری برای تقویت و فرار از چنگال پلیس هستند و از این رو تقویت خودروهای دست دوم ارزان قیمت برای شرکت در مسابقات خیابانی و سایر فعالیت‌های غیر قانونی،

 

یکی از تفریحات نه چندان سالم جوانان آمریکایی در سال های قبل از جنگ جهانی دوم محسوب می شد.

 

از این رو به منظور نظم بخشیدن به این رقابت های غیر قانونی و خطرناک، رفته رفته اولین پیست های بیضی شکل در سواحل دیتونا شکل گرفتند و چنین رقابت هایی به سایر شهر های بزرگ نظیر واشنگتن D.C نیز کشیده شد.

 

سر انجام در سال 1948 ، یکی از مکانیک های باتجربه به نام بیل فرانس که سابقه شرکت در برخی از این رقابت ها را در کارنامه داشت، برای نظم بخشیدن و منسجم کردن مسابقات مختلف دست به کار شد و با جلب نظر سایر فعالین مسابقات، قوانین پایه ای رقابت های نسکار را شکل داد.

 

در شرایطی که کمپانی های خودروسازی آمریکا قادر به ساخت محصولات سریع و ارزان قیمت برای شرکت در مسابقات نسکار نبودند،

 

هواداران خواستار حضور سریع ترین خودروهای تقویت شده خیابانی در پیست رسمی شدند و به‌دین ترتیب اولین دوره رقابت های نسکار بدون حضور غول های صنعت خودروسازی در سال 1948 برگزار شد.

 

در آن دوران اعمال تغییرات روی خودروها با هدف افزایش کارایی و ایمنی مجاز بود و به‌دین ترتیب رقابت پایان ناپذیر برای استخراج اسب های بخار از خودروهای مجاز خیابانی آغاز شد، طولی نکشید که محبوبیت نسکار مرزهای جغرافیایی آمریکا را در نوردید و اولین مسابقه برون مرزی نسکار در سال 1952 و در خاک کانادا در مسیری 800 متری در نزدیکی آبشار نیاگارا برگزار شد.

دوام فنی مناسب خودروها از ابتدا به عنوان یکی از مهم‌ترین اصول رقابت های نسکار مطرح بود ، از این رو خودروهای شرکت کننده در فصل 1952 طول پیست را 200 دور می پیمودند تا شرایط برای تفکیک خودروهایی که به روش های اصولی و غیر اصولی تقویت شده بودند فراهم شود.

 

اسپرینت کاپ: SPIRINT CUP

رقابت های نسکار به کلاس های مختلفی دسته بندی می شوند که در میان آن ها دسته SPRINT CUP مشهور ترین و پرطرفدارترین کلاس به حساب می آید.

 

فصل 2012 اسپرینت کاپ در میان علاقه مندان به CUP مشهور است از 36 رقابت شکل گرفته است که در طول 10 ماه سال برگزار می شود.

 

جیمی جانسون در سال های اخیر با کسب 5 عنوان قهرمانی پی در پی (2006 تا 2010) مرد شکست ناپذیر اسپرینت است و افسانه زنده این رقابت ها محسوب می شود.

 

از سال 2004 کمپانی مخابراتی NEXTEL حمایت مالی این رقابت ها را بر عهده گرفته است و بدین ترتیب نام رسمی جام اسپرینت کاپ به جام نکستل (NEXTEL CUP) تغییر یافت.

 

در سال 2011 قوانین مربوط به مرحله تعیین خط هم‌چون سیستم امتیازدهی بر اساس سایر رقابت های نسکار تغییر کردند.

 

در روش جدید به کلیه رانندگان اول تا چهل و سوم به ترتیب چهل و سه امتیاز (برای نفر نخست) تا یک امتیاز (ّنفر چهل و سوم) تعلق می گیرد و امتیازات مجزایی نیز برای رانندگان سریع میدان در نظر گرفته شده است.

 

سایر کلاس ها

Nationwide Series دومین کلاس پر طرفدار زیر مجموعه مسابقات نسکار است.در این رقابت ها که از نظر جوایز مادی و طول مسابقه در سطح پایین تری نسبت به رقابت های اسپرنت کاپ جای می‌گیرد،

 

شماری از رانندگان جوان تر با حضور در این کلاس به کسب تجربه برای حضور در اسپرنت کاپ می پردازند.

 

در سال های گذشته، برخی از ستارگان کاپ نیز به صورت همزمان در هر دو کلاس شرکت می کردند اما چنین حرکتی از ابتدای فصل 2011 توسط برگزار کنندگان ممنوع اعلام شد.

 

برخی از افراد حرفه ای معتقدند، رقابت عادلانه تری بین تیم های حاضر در Nationwide Series نسبت به رقابت های اسپرینت کاپ در جریان است و این مسابقات از هیجان بیشتری نسبت به سایر کلاس های نسکار برخوردارند.

 

رقابت های مخصوص وانت های تقویت شده (Camping World Truck Series) نیز ، سومین دسته پرطرفدار از رقابت های زیر مجوعه نسکار به حساب می آید که در سطح ملی برگزار می شود.سابقه اولین مسابقه این وانت های جذاب به سال 1995 باز می گردد.

 

سایر کلاس های نسکار همچون ،رقابت های کانادایی Canadian Tire Series ، مسابقات اروپایی Racecar Euro Series و …نیز بر اساس قوانین فراگیر مسابقات نسکار در مناطق مختلف برپا می شوند که از اهمیت کمتری نسبت به سه کلاس یاد شده برخوردارند.

 

ویژگی های فنی

فورد و جنرال موتورز دو غول خودروسازی آمریکا سال هاست که پیست های نسکار را به محل جنگ خود برای کسب پیروزی در میادین مسابقه و بازار فروش مبدل ساخته اند.دوج نیز به نمایندگی از سومین قطب خودروسازی آمریکا یعنی کرایسلر در نسکار حضور دارد.

 

در سال 2006 محبوبیت فوق العاده این مسابقات سرانجام پای خودروسازان غیر آمریکایی را نیز به این مسابقات باز کرد و تویوتا با خودرویی که از ظاهر پر فروش‌ترین سدان خانوادگی در بازار آمریکای شمالی برخوردار بود ،

 

حضور رسمی خود را در نسکار اعلام کرد و به‌دین ترتیب تویوتا کمری نسکار از سال 2006 به جنگ نام های افسانه ای نظیر دوج چارجر،

 

شورولت ایمپالا و فورد موستانگ آمد.بر اساس قوانین دست سازندگان برای اعمال تغییرات ظاهری و رنگ آمیزی خودروهای مسابقه ای بر اساس طراحی مدل های جاده ای باز است

 

اما شاسی و کابین خودروها بر پایه قوانین بسیار سختگیرانه ای شکل می گیرند که رقابت بسیار نزدیک خودروهای مختلف را تضمین می‌کند.

 

پیشرانه های مورد استفاده در 3 کلاس برتر نسکار بر اساس قوانین به صورت هشت سیلندر V شکل (V8) با حجم 358 اینچ مکعب (8/5 لیتر) شکل می گیرند و به صورت انژکتوری تغذیه می شوند.

 

حداکثر قدرت واقعی این پیشرانه ها به طور معمول اعلام نمی شود اما بر اساس پیش‌بینی‌ها قدرت پیشرانه ها در فصل 2012 به حدود 850 اسب بخار بالغ می شود.

 

جالب ترین نکته در مورد ویژگی های فنی خودروهای نسکار ، پای بندی غیر معمول قانون گذاران به حفظ تکنولوژی های قدمی در ساخت مجموعه پیشرانه و گیرباکس است.

 

کاربراتور هنوز زنده است!

علی‌رغم گذشت نزدیک بیش از نیم قرن از شکل‌گیری این مسابقات، همچنان استفاد از گیربکس های چهار دنده با ضریب نهایی 1 به 1 در خودروهای نسکار اجباریست و تا فصل گذشته (2011) تمامی پیشرانه ها همچنان از سامانه سوخت رسانی باستانی کاربراتور بهره می گرفتند.

 

بدین ترتیب می توان استفاده از انژکتور در خودروهای 2012 را یکی از بزرگترین پیشرفت های فنی تاریخ نسکار قلمداد کرد.

 

سامانه تعلیق منحصربه فرد و نامتقارن جنگجویان نسکار نیز در طول سال های اخیر تغییر فنی بزرگی را به خود ندیده اند و به عنوان یکی از شاخصه های کلاسیک خودروهای نسکار از تاریخ این مسابقات ریشه می گیرند.

 

بر اساس قانون حداقل وزن خودروهای شرکت کننده برابر با 1451 کیلوگرم تعیین شده است

 

اما اجزای آیرودینامیکی مختلفی در طول سال های گذشته در راستای افزایش پایداری خودرو در سرعت های بسیار بالا به کار بسته می شوند که شماری از آنان نیز تنها در مواقع بحرانی برای جلوگیری از واژگون شدن خودرو به کار می آیند.

 

هم‌چنین در پی تصادف مرگبار رقابت دیتونا 500 در فصل 2001 ، لزوم بازنگری در مشخصات ایمنی خودروها احساس شد و از سال 2006 ایده تغییر شاسی خودروهای نسکار با هدف افزایش ایمنی موسوم به خودروهای فردا (Car of Tomorrow) یا CoT توسط مهندسان مطرح شد

 

که در نهایت افزایش ارتفاع شاسی، تغییر مشخصات قفس ایمنی و محل قرار گیری راننده و جایگزینی برخی از قطعات آیرودینامیکی را با گونه‌های کارآمد تر در پی داشت.کلیه خودروهای شرکت کننده در فصل 2011 و 2012 بر اساس همین قوانین جدید شکل گرفته اند.

 

از سال 2003 تا کنون، شورولت به حاکم بلامنازع سری مسابقات اسپرینت کاپ مبدل شده است و به لطف رانندگانی چون تونی استوارت (قهرمان فصل گذشته) و جیمی جانسون (قهرمان سال های 2006 تا 2010) امید پیروزی را از تمامی حریفان گرفته است.

 

با این حال در دو کلاس دیگر (Nationwide و Camping World Truck) رقابت هیجان‌انگیزتری بین 3 تیم فورد ، تویوتا و شورولت در جریان است که جام های قهرمانی را بین سه سازنده تقسیم می کند

 

اما پس از جدایی کرایسلر از دایملر ، دوج به نوعی از کورس قهرمانی این رقابت‌ها کنار رفته است و در پی همین نا کامی‌ها مسئولین کرایسلر چندی قبل خبر رسمی عدم حضور این کمپانی پر آوازه در مسابقات سال‌های آینده را اعلام کردند.

 

 

منبع:مجله تخت گاز