سرپرست این گروه مطالعاتی می گوید: انتظار می رفت که ارتباط بین سکته مردان و جدایی والدین آنها ریشه در سایر عوامل مانند رفتارهای پرخطر یا وضعیت اجتماعی اقتصادی پایین در این مردان داشته باشد، اما در این تحقیق سایر عوامل خطرساز سکته از جمله سن، نژاد، درآمد، تحصیلات، استعمال دخانیات، ورزش، چاقی، مصرف الکل، حمایت اجتماعی، سلامت روان و برخورداری از خدمات بهداشتی نیز مورد مطالعه قرار گرفتند.
نکته مهم این بود که با در نظر گرفتن این عوامل، همچنان جدایی والدین خطر سکته مغزی مردان را تا 3 برابر افزایش می داد. دلیل قطعی این ارتباط تاکنون مشخص نشده است، اما محققان احتمال می دهند که این ارتباط ناشی از تنظیم کورتیزول (هورمون مربوط به استرس) باشد و یا این که تغییرات بیولوژیکی در این افراد ایجاد می شود که واکنش و نحوه برخورد آنها با استرس را در تمام طول زندگی تحت تاثیر قرار می دهد.
نتایج این مطالعه می تواند در نحوه آموزش و پیشگیری از سکته مغزی تغییراتی مثبت ایجاد کند. متخصصان حیطه سلامت بهتر است در برخورد با گروه های در معرض خطر سکته، شرایط خانوادگی و جدایی والدین بیماران را نیز به عنوان یک عامل خطرساز مدنظر قرار دهند.
در سراسر دنیا، سکته مغزی و سایر بیماری های عروق مغزی عامل 10 درصد مرگ و میرها هستند و سکته مغزی دومین دلیل عمده مرگ به شمار می رود.