روز عدالتخواهی (دانشجو) مبارک

بعد از كودتاى 28 مرداد 1332، رژیم وابسته پهلوى كه توانسته بود با كمك اربابان امریكایى بر اریكه قدرت باز گردد، درصدد برآمد تا پایه هاى حكومت خود را تثبیت كند، اما غافل از اینكه مقاومت مردم بطور كامل از بین نرفته و ایران در اولین فرصت خشم و انزجار خویش را نشان خواهد داد.

نیكسون معاون رئیس جمهور امریكا در سال 1332، راهى ایران گردید. در حقیقت او مى آمد تا نتیجه سرمایه گذارى بیست و یك میلیون دلارى را كه سازمان جاسوسى امریكا سیاه در راه كودتا و سرنگونى دولت مصدق هزینه كرده بود، از نزدیك مشاهده كند. ملت در حال افسردگى و از نفاق و تفرقه اى كه استبداد توانسته بود در میان او ایجاد كند، ناراحت بود.

رهبرى نهضت مقاومت، قصد رساندن صداى اعتراض مردم را به گوش جهانیان داشت و تلاش لندن و واشنگتن را كه مى خواست با مشروع جلوه دادن رژیم كودتا، امتیازات مورد نظر خود را در محیط آرام بدست آورد، خنثى كند. اجراى این برنامه به عهده كمیته هماهنگى دانشگاه تهران واگذار شده بود.

تظاهرات دانشجویان دانشگاه تهران، به عنوان اعتراض به ورود دنیس رایت، كاردار جدید سفارت انگلیس در ایران، از روز 14 آذر 1332، آ‎غاز گردید. دانشجویان دانشكده هاى حقوق و علوم سیاسى، علوم دندان پزشكى، فنى، پزشكى، داروسازى در دانشكده هاى خود تظاهرات پرشورى علیه رژیم كودتا برپا كردند. رژیم پهلوى كه به خوبى از خشم ملت و خصوصا دانشجویان نسبت به خود و اربابان امریكا از پیش آگاه بود، با تمام قوا متوجه دانشگاه شد.
روز 15 آذر تظاهرات به خارج از دانشگاه كشیده شد و ماموران انتظامى، در زد و خورد با دانشجویان، شمارى را مجروح و گروهى را دستگیر و زندانى كردند. صبح روز 16 آذر 1332، گارد تا دندان مسلح رژیم پهلوى براى اولین بار وارد صحن دانشگاه شد تا فریاد مخالفان را در گلو خفه كند.

در یكى از كلاسهاى درس دانشكده فنى، چند تن از دانشجویان در اعتراض به حضور ماموران گارد رژیم شاه در صحن دانشگاه، آنها را به مسخره مى گیرند و همین بهانه كافى بود تا وارد كلاس درس شوند و با ایجاد جو رعب و وحشت، محیط را براى بهره بردارى و گرفتن زهر چشم دانشجویان آماده سازند. ماموران گارد با حمله به دانشجویان بى پناه سه تن از آنان را به شهادت مى رسانند.
حادثه 16 آذر 1332، بعنوان یك روز (مقاومت تاریخى) در تاریخ دانشگاه تهران ثبت شد. از آن پس، همه ساله به رغم كوشش رژیم و ساواك، دانشجویان دانشگاه تهران و دیگر دانشگاههاى سراسر ایران مراسم و تظاهراتى به یاد شهیدان آن روز برپا مى كردند.

شهید چمران در ر ابطه با حادثه 16 آذر مى گوید:

وقایع آن روز چنان در نظرم مجسم است كه گویى همه را به چشم مى بینم، صداى رگبار مسلسل در گوشم طنین مى اندازد، سكوت موحش بعد از رگبار، بدنم را مى لرزاند، آه بلند و ناله جانگداز مجروحین را در میان این سكوت دردناك مى شنوم. دانشكده فنى خون آلود را در آن روز و روزهاى بعد به راى العین مى بینم……..
نیكسون معاون رئیس جمهور امریكا به ایران مى آید تا نتیجه بیست و یك میلیون دلار خرج كودتا را ببیند.)
" خصوصیت بالقوه دانشجویان در این است كه با تحرك گرایش، استنباط و فهم خود فضا را تغییر مى دهند."

شرط اصلى در تضمین امروز و فرداى دانشجو میزان برخوردارى او از معنویات است. فارغ التحصیل دانشگاه ما باید نسبت به كشور و میهن خود وفادار و متعهد باشد. با رافت و عطوفت با انسان ها برخورد كند و تنها در اندیشه پر كردن جیب خود نباشد و براى رسیدن به این هدف، انس با خدا و چشیدن لذات ذكر و دعا و تضرع اجتناب ناپذیر است و این هدیه بزرگ را تشكل ها و انجمن هاى اسلامى باید به دانشجویان تقدیم كنند."