قانون اول: نعمت هایت را بشمار

نعمت هایي راکه در زندگی داری، بشمار. چرا فقط توجهت را بر روی نداشته هایت متمرکز میکنی و فکرهایت را درهم می ریزی؟ این نخستین قانون هست. از الان کاغذ و قلمی بردار و تمام داشته هایت راکه خدای مهربان، تقدیمت کرده هست، بنویس و به خاطر آنها، خدا را شاکر باش، نعمت شنیدن، صحبت کردن، مشاهده و هر چیزی راکه داری. تو چیزهای زیادی داری. نعمت هاي تو از ظرفیتت اکثر هست و تو هرگز به آنها فکر نمیکنی و از آ ها بهره نمی بري. خداوند، این نعمت ها راکه با سخاوت به تو اهدا کرده، در نظرت خیلی عادی و معمولی جلوه کرده هست.

حتی اکنون، تو از نعمت هایي که می‌توانند به تو سربلندی و افتخار ببخشند، برخورداری. اینها گنجینه هایي میباشند که مثل ابزاری برای تولید، میتوانند آینده بهتر تو را پی ریزی کنند. از امروز شروع کن، ضعف هایي که شکست تو را فراهم می آورند، فقط در فکر تو زندگی میکنند.

لیست نعمت هایت را دوباره مرور کن، دارایی هایت را حساب کن. تو خیلی از چیزها را داری که دیگران از آن محروم اند. روی این قانون، مفید فکرکن.

قانون دوم: عالی بودنت را جار بزن

تو خودت را در قبرستان ناکامی ها و فکرهای منفی، دفن کرده اي و همانگونه که دراز کشیده اي، حتی نمی‌توانی شکست هایت را ببخشی و خودت را با تنفر از خویشتن و متهم سازی خود، نابود سازی و خود را در مقابل دیگران، مقصر می داني. حالا از قبرستانی که در آن، جز ناکامی و ناامیدی نیست، بیرون بیا و به خودت هر روز بگو: من گنجینه با ارزشی هستم، چون خدای یکتا من را آفریده و در جهان یکی مثل من خلق نشده هست. بینظیر بودن و نادر بودنت را جار بزن و به آن افتخار کن.

چرا به کسانی که تو را خوار می پندارند، گوش میدهی و از همه ي بدتر، آنان را باور داری؟
من بی نظیرم و به خودم افتخار میکنم. این را با فریاد، هر روز بگو.

قانون سوم: یک کیلومتر، اکثر از انچه باید راه بروی، راه برو

تنها عامل دست یابی به موفقیت، آن هست که خدمتی بهتر و اکثر از انچه از تو انتظار می‌رود، ارائه دهی. مهم نیست که وظیفه تو چیست. مطمئن ترین راه برای اینکه خودت را به حد متوسط بکشانی، این هست که به اندازه وظیفه اي که برایت مشخص شده هست، کار کنی. به این فکر نکن که اگر بیش از دستمزدت کار کنی، به تو اجحاف شده هست زیرا اگر پاداش کار تو، امروز به تو بازنگردد، فردا به طور حتم، بازخواهد گشت.

یک کیلومتر، اضافه راه برو. نگران خودت نباش، لیاقت تو بیش از این هاست، آن را به سوی خود بکش. هر خدمتی که انجام می دهي، بی پاداش نخواهد بود و اگر پاداشت را زود دریافت نکردی، نگران مباش زیرا هرچه دیر آید، خوش آید. تو نمی تواني موفقیت را احضار کنی، تو فقط می تواني لیاقت و شایستگی آن را داشته باشی.

قانون چهارم: از نیروی انتخابت، عاقلانه بهره گیری کن

تو حق گزینش داری، تو می تواني بین شکست و ناامیدی یا شادمانی و کامیابی، یکی را گزینه کنی. گزینه با توست، گزینش، منحصر به فرد توست. تو با قدرت انتخابی که داری، میتوانی در شکلی بالاتر، دوباره متولد شوی. به خودت بنگر، به گزینش هایي فکرکن که تاکنون کرده اي، به لحظه هایي که روی زانو افتاده اي تا فرصت گزینش دوباره به تو داده شود. آنچه قبل، قبل هست.

از قدرت انتخابت، عاقلانه سود ببر.

 

به جای تنفر، عشق، به جای ایستایی، پویایی، به جای تأخیر، عمل و به جای فکرهای منفی، فکرهای مثبت را گزینه کن.

حالا که چهار قانون شادکامی و موفقیت را یاد گرفتی، فراموش نکن که در هر حال آنها را به کار ببری. دیگر به فکر قبل نباش، از امروز، امروز لذت ببر و از فردا، فردا. تو توانایی این را داری که شگفتی هاي عظیمی در زندگی ات به وجود آوری. پتانسیل تو نامحدود هست. خودت را همۀ وقت} باور کن.