خوابیدن نادرست مشکلات تنفسی، عضلانی و مفصلی ایجاد می کند.

گذشته از موضوع آرامش روانی و نبود استرس در هنگام خواب رعایت مسائل فیزیکی نیز به خوب خوابیدن که در آن عوارضی برای سیستم اسکلتی و عضلانی به وجود نیاید، کمک می کند.

اولین نکته خوابیدن مکان، محل و وسایل خواب است که باید استاندارد باشد. البته ترجیح این است که، خوابیدن روی تخت خواب باشد. البته خوابیدن روی زمین، مشکل خاصی ایجاد نمی کند اما بهتر این است که از تخت خواب استفاده شود تا رعایت اصول فیزیکی خواب انجام شود.

تشک تخت خواب باید قابلیت انعطاف پذیری زیادی نداشته باشد به طوری که با وارد کردن فشار دست روی تشک باید فقط بین 3 تا 4 میلی متر دست روی تشک فرو رود و این انعطاف پذیری هم در تمام طول تشک یکسان باشد. اگر این موضوع رعایت نشود در ستون فقرات عوارضی ایجاد می کند. همچنین نوع، جنس و مارک تشک نیز براساس همین معیار انتخاب می شود.

موضوع بعدی وضعیت مناسب خوابیدن است که قبل از خواب علاوه بر رعایت کم غذا خوردن بهتر است فرد نرمش یک دقیقه ای روی عضلات و کتف انجام دهد و سپس برای قرار گرفتن روی تخت ابتدا پای خود را روی تخت بگذارد و سپس بنشیند و در نهایت دراز بکشد چرا که در این صورت فشار ناگهانی به کمر وارد نمی شود.

بهترین روش خوابیدن روش جنینی است به طوری که فرد به یک پهلو بخوابد و پاهای خود را با زاویه 90 درجه به شکم خود نزدیک کند. البته در طول خواب فرد وضعیت های مختلفی می گیرد که اشکالی نیز ندارد.

وضعیت نامطلوب خوابیدن، به شکم خوابیدن است که موجب می شود علاوه بر ایجاد مسائل گوارشی و مسائل تنفسی به علت قرار گرفتن نقاط استخوانی بدن مانند سر زانوها، نوک پاها، سینه روی زمین این نواحی تحت فشار قرار می گیرند و در این نواحی دردهای به خصوصی ایجاد شود. همچنین قوس نامناسب گردن و کمر نیز ایجاد می کند که منجر به درد عضلات می شود و در نهایت سیستم تنفسی را دچار اختلال می کند.

به پشت خوابیدن بعد از به پهلو خوابیدن در درجه اولویت بعدی قرار دارد. همچنین هنگام برخواستن از خواب باید از وضعیت خوابیده ابتدا بنشیند و سپس بلند شود چرا که یکباره بلند شدن و پریدن از خواب احتمال دردهای کمری را دارد.

وجود بالشت مناسب موجب جلوگیری از دردهای گردنی و کمری و کتف و بروز فتق دیسک گردنی می شود. بالشت مناسب، بالشی است که جنس آن از مواد مصنوعی نباشد. همچنین قطر، حجم و شکل فیزیکی آن نیز مهم است و باید وضعیت به گونه ای باشد که بالشت گودی بین گردن و پشت سر را پر کند.

اگر ارتفاع و قطر بالشت بیشتر از آن باشد موجب خم شدن سر و گردن به جلو و اگر ارتفاع و قطر آن کمتر باشد موجب خم شدن سر و گردن به عقب می شود که در این صورت بروز دیسک های گردنی و دردهای ناحیه گردن را در پی دارد.

بالشت هایی با طراحی خاص در بازار وجود دارد که برآمدگی خاص در جلو و فرورفتگی در پشت سر دارند. استفاده از این بالشت ها به خصوص در افرادی که دردهای گردنی دارند توصیه می شود.