بربست دهان و دیده بگشاد
وان نور که دیده دید با ماست
.
.
.
.
.
.
.
آمد رمضان به خدمت دل
وان کش که دل آفرید با ماست
.
.
.
.
.
.
.
در روزه اگر پدید شد رنج
گنج دل ناپدید با ماست
.
.
.
.
.
.
.
کردیم ز روزه جان و دل پاک
هر چند تن پلید با ماست
.
.
.
.
.
.
.
روزه به زبان حال گوید
کم شو که همه مرید با ماست
.
.
.
.
.
.
.
چون هست صلاح دین در این جمع
منصور و ابایزید با ماست
.
.
.
.
.
.
.
مولانا