پارس ناز پورتال

دانستنی های کفش های طبی

دانستنی های کفش های طبی

یک سری از کفش های طبی نیز برای رفع مشکلاتی مانند کف پای صاف تجویز می شود. کفی این کفش ها به پا قوس مناسب را می دهد.

 

معمولا هنگام خرید کفش اولین ویژگی که در نظر می گیریم، ظاهر زیبای آن است و کمتر به این نکته توجه می کنیم که استفاده از کفش تنگ و نامناسب تأثیر سوئی بر سلامت ما می گذارد و حتی ممکن است مشکلاتی برای ستون مهره ها، کمر و زانو ایجاد کند.

 

در مقابل باید دانست که بسیاری از دردهای استخوانی با تجویز کفش مناسب از سوی پزشک متخصص درمان می شود.

 

به طور کلی کفش های طبی ارتوپدی به کفش هایی اطلاق می شود که برای اصلاح تغییر شکل پا و کمک به راه رفتن بیمار تجویز می شود.  کفش های طبی تجاری که در بازار و بدون نیاز به نسخه پزشک فروخته می شود صرفا کفش های راحتی است که کفی آن نرم تر و قالب آن آزادتر است.

 

کفش های موجود در بازار از جنس چرم و قابل انطباق با پاست. در حالی که کفش های مجلسی چه زنانه و چه مردانه یا بچه گانه با قالب های معمولی ساخته و بیشتر به ظاهر آن توجه می شود. با پوشیدن این کفش ها پا تحت فشار قرار می گیرد.

 

میخچه، درد پا و خستگی زودرس از عوارض استفاده از این نوع کفش هاست. باید گفت امروزه کفش های طبی زیر نظر مهندسان ارتوپد و با تجویز پزشک ساخته می شود. هم چنین برای تهیه کفی طبی، متخصص با مشاهده چگونگی راه رفتن و لمس کف پا کفی طبی مناسب را برای فرد تجویز می کند.

 

نکته ای که یادآوری آن ضروری است این است که بدشکلی پا به هر دلیلی که باشد باعث مشکلاتی برای فرد می شود بنابراین حتی کودکان و نوجوانان نیز برای اصلاح شکل پا و راه رفتن ناچار به استفاده از کفش طبی هستند. بعضی از متخصصان معتقدند که از سنین خردسالی باید پای کودک را با کفش مناسب آشنا کرد تا او اولین گام هایش را بردارد. پای کودک گوشتی است و او نیاز به کفش مناسب دارد تا مچ پایش را بگیرد.با انتخاب کفش مناسب کودک موقع راه رفتن محکم تر قدم برمی دارد.

 

استفاده از کفی طبی نیز در افرادی که تغییر شکل پای آن ها هنوز به صورت ثابت در نیامده است مفید است . از نظر پزشکی کفش باید اندازه مناسب داشته باشد به گونه ای که پاها در آن کاملا راحت و آزاد باشد.برای ساخت کفش طبی که توسط پزشک تجویز می شود، از پای فرد قالب گرفته می شود و هر فرد قالب مخصوص به خود را دارد. این کفش ها بر اساس نیاز افراد توسط پزشک ارتوپد تجویز می شود.

 

یک سری از کفش های طبی نیز برای رفع مشکلاتی مانند کف پای صاف تجویز می شود. کفی این کفش ها به پا قوس مناسب را می دهد. ظاهر این کفش ها در بیرون صاف است ولی داخل آن به گونه ای طراحی شده است که قوس پا را اصلاح کند و فرد احساس راحتی بیشتری کند. البته باید دانست این کفش ها کف پای صاف را اصلاح نمی کند.  بعضی از بیماران که کف پایشان صاف است با پوشیدن کفی های قوس دار احساس ناراحتی می کنند زیرا باید فشار زیادی را در قسمت کف پا تحمل کنند. از این رو این نوع کفش های طبی حتما باید توسط پزشک ارتوپد تجویز شود.

 

افرادی که کف پایشان تغییر شکل مادرزادی دارد، پا چمبری یا در هم پیچیده است و پاها و انگشتان به داخل می چرخد یا تاندون پا کوتاه است حتما باید با تجویز پزشک متخصص کفش مناسب را انتخاب کنند. در برخی موارد اگر کودک با همین حالت پا رشد کند پس از مدتی با پشت پا راه می رود. برای جلوگیری از این مشکل باید کودک درمان شود. در مواردی پزشک پای وی را گچ می گیرد و در بعضی موارد به جراحی نیاز پیدا می کند. به این بیماران، ۳ ماه پس از عمل جراحی استفاده از کفش طبی تجویز می شود تا از عود مجدد نقص پا پیش گیری شود. این کفش ها باید تا ۲ سالگی استفاده شود تا رشد پا و تاندون ها متناسب با هم باشد. به مرور زمان دیگر کودک نیازی به استفاده از کفش های طبی نخواهد داشت.

 

همچنین کودکی که زانوی پرانتزی دارد باید قبل از ۳ سالگی توسط پزشک ارزیابی شود. برای این بیماران کفش طبی تجویز می شود. این کفش ها طوری طراحی شده است که شکل زانو را اصلاح می کند. در این موارد استفاده از کفش های طبی روزانه و شبانه به بیمار تجویز می شود. در کفش هایی که کودک در روز از آن استفاده می کند کفی های مخصوص شبیه کفش شیب دار وجود دارد تا پای کودک در مدت رشد اصلاح شود. کفش های



طبی شبانه نیز طوری به پای کودک بسته می شود که زانو را تحت فشار قرار دهد و مداوم یک نیروی متناسب برای اصلاح زانوها وارد کند. این کفش ها به مرور زمان به شرطی که تشخیص بیماری زیر ۵ – ۴ سالگی باشد زاویه پا را اصلاح می کند. اما در مواردی که بیماری دیر تشخیص داده می شود استفاده از این کفش ها تاثیری ندارد. وی افزود: کفش های طبی موجود در بازار نیز علاوه بر داشتن استاندارد تعریف شده، باید نرم و انعطاف پذیر باشد کفش نباید خیلی نرم یا سفت باشد. باید از نظر اندازه کاملا آزاد باشد، تنگ یا گشاد نباشد. انگشتان پا باید راحت باشد.

 

استفاده از کفش پاشنه دار بیشتر از ۳ یا ۴ سانت توصیه نمی شود. از نظر جنس نیز باید از مواد چرم طبیعی ساخته شده باشد تا قابلیت جذب عرق را داشته باشد و از رشد باکتری نیز جلوگیری کند. کفی کفش هم بهتر است مناسب کف پای فرد باشد به گونه ای که پستی و قوس پا را بگیرد و انعطاف پذیری آن خوب باشد. وی استفاده از کفش های طبی تجاری با ویژگی های مناسب را به تمامی افراد توصیه می کند