اگرچه بیماری فلج معده باعث مرگ نمی شود و طول عمر را تغییر چندانی نمی دهد، ولی کیفیت زندگی کاهش قابل ملاحظه ای پیدا خواهد کرد. در این بیماری غذا مدت خیلی طولانی در معده باقی می ماند و فرد، احساس سیری و پری معده می کند. این احساس ناخوشایند را همه ما هنگام بیماری های ویروسی سخت تجربه کرده ایم که در بسیاری اوقات همراه با تهوع و استفراغ بوده است؛ البته به دنبال بیماری های ویروسی ایجاد مشکلات گوارشی در کودکان بسیار شایع تر است. خوشبختانه این نوع از فلج معده موقتی و گذراست و شخص، بعد از
فلج معده چه موقتی و به دنبال بیماری های ویروسی شایع یا داروها رخ دهد و چه این که به دنبال بیماری مزمن و دائمی مثل دیابت باشد، باید مدیریت شود. خوردن غذاهایی با حجم کم، خوردن غذاهای آبکی و نرم و پرهیز از خوردن غذاهای چرب که مدت بیشتری در معده باقی می ماند، باعث بهبود نسبی می شود. همچنین بهتر است از خوردن غذاهای دیر هضم و سنگین مثل آنهایی که دارای حبوبات است، پرهیز کرد. تحرک بدنی و پرهیز از
داروی «اریترومایسین» که برای درمان ذات الریه استفاده می شود دارای خاصیت ایجاد حرکات معده است که می توان از شربت یا قرص آن برای درمان کم تحرکی معده استفاده کرد.
داروی «دومپریدون» که در سال های اخیر وارد داروخانه های ایران شده است نیز هم خانواده متوکلوپرامید است و می توان برای درمان این بیماری از آن استفاده کرد.