پارس ناز پورتال

99% علامت های وسواس داشتن

99% علامت های وسواس داشتن

وسواس یكى از شایع ترین اختلالات و بیمارى‌های روانی در جوامع مختلف است و متخصصان روان پزشكی تعاریف گوناگونى را از این بیمارى ارائه داده‌اند.

 

این بیمارى شامل فكر، احساس یا تصورات عود كننده و مزاحم براى شخص است كه در وی ایجاد اضطراب مى‌كنند در نتیجه تعادل فرد به دنبال این بیمارى به هم مى‌خورد و بیمار در سازگارى با محیط، دچار مشكل مى‌شود.

 

به نوشته مجله آنلاین سایكولوژی تودی، افراد مبتلا به وسواس جبری دو ویژگی بارز و مهم یعنی افکار وسواسی و اعمال وسواسی دارند. البته هر فکر تکراری لزوما وسواس نیست و هنگامی وسواس تلقی می‌شود که برخلاف میل شخص به ذهن او وارد شود. در واقع این فکر، لذت‌بخش نیست و از ذهن خارج نمی‌شود. در این حالت، فرد مزبور این فکر را متعلق به خود نمی‌داند اما از ذهن وی نیز بیرون نمی‌رود و در نتیجه اضطراب شخص را تشدید می‌كند.

 

بسیاری از اختلالات وسواسی به طور نسبی دارای علایم و نشانه‌های زیر هستند:

 

– گیج شدن در بین مفاهیم «هست» و «نیست»؛ بسیاری از بیماران وسواسی در دریایی از باید‌ها و نبایدها، درست و غلط، خوب و بد و مفاهیمی از این قبیل سردرگم می‌شوند.

 

– نظم و ترتیب خشك و با انضباط افراطی؛ این ویژگی جزو خصایص افراد وسواسی نیست بلكه احساس عدم اطمینان نسبت به انجام شدن درست كارها، بیمار را به این سمت سوق می‌دهد. بنابراین بیمار روانی با توجه به احساس مزبور، با هدف ایجاد رضایت فكری و روانی مبادرت به انجام فعالیت‌های افراطی برای نظم بخشیدن به كارها می‌كند.

 

– رفتارهای تكراری؛ افراد مبتلا به وسواس به خاطر حس ناامنی درونی به طرز بیمارگونه‌ای به تكرار یك عمل مبادرت می‌ورزند و گاهی با وجود چندبار تكرار، بازهم به نتیجه دلخواه نمی رسند.

 

– كمال گرایی؛ هر چند كمال گرایی یك ویژگی عادی و طبیعی در بشر است، اما این ویژگی در انواع مختلف اختلالات وسواسی دارای حالتی ناموزون، غیرطبیعی و نابهنجار است به گونه‌ای كه مثلا در وسواس شستشو، فرد بیمار ممكن است برای دست یافتن به نهایت تمیزی و نظافت كه خود نوعی كمال تلقی می شود، مدت‌ها ذهن و فكر خود را مشغول سازد و در نهایت نیز به آرامش و رضایت خاطر دست نیابد.

 

– افكار ناراحت كننده؛ عموما افراد وسواسی انواع مختلفی از افكار و اندیشه‌های آزار دهنده دارند.

 

به گزارش ایسنا، بسیارى از روان شناسان و روان پزشكان براى درمان این بیماران از دو روش «رفتار درمانى» و «دارو درمانى» استفاده مى كنند اما در هر حال مراجعه به متخصص برای كنترل بیماری در این افراد یك الزام است.