در حومه جنگلی شهر در حال رانندگی بودم و تقاطعی تاریک و بدون نور در مسیر راهم قرار داشت و من هیچ آشنایی به آن مسیر نداشتم. هیچ نوع علامت یا نشانه گذاری در آن محل وجود نداشت به جز یک چراغ راهنمایی. فقط همین را بگویم که در آن تاریکی، نورهای چراغ ماشین هایی که از روبه رو می آمدند دید چشمانم را از بین برده بودند و قادر به دیدن اطراف نبودم و به جای آنکه از آن نورها فاصله بگیرم به سمتشان کشیده می شدم(تابیدن نور شدید به چشم موجب تنگ شدن مردمک چشم می شود در حالیکه در آن شرایط، چون اطراف تاریک بود مردمک چشم می بایست به طور کامل باز می بود تا عمل دیدن در تاریکی به خوبی صورت بگیرد). باید قدردان عکس العمل سریع خودم، جیغ دخترم، پریدن برادرزاده ام در بغلم و رفتن دستم بر روی بوق باشم که موجب شدند پیش از برخورد با ماشین هایی که از روبه رو می آمدند ماشین را متوقف کنم.

 رانندگی درشب

سپس به نزدیک ترین پارکینگ محل رفتم و کمی در آنجا ماندم تا نفسم بالا بیاید و بعد به سفر خود ادامه دادیم. وقت شام به منزل برادرم رسیدیم. هر سه نفر رنگ به چهره نداشتیم و می لرزیدیم. مدام به این فکر می کردم که مادری بی مسئولیت و قاتل هستم، اما برادرم این طرز فکرم را مسخره کرد و گفت:" فکرشو نکن. این اتفاق چند بار هم برای من رخ داده. خیابون اون ناحیه به خوبی علامت گذاری نشده."
به هرحال، برای من راحت نبود که به راحتی آن ترسی را که در وجودم شکل گرفته بود از بین ببرم. بعد از آن ماجرا، دو سال طول کشید تا بتوانم بر ترسم پیروز بشوم و بعد از غروب خورشید، رانندگی کنم. آن واقعه باعث شد فکر کنم واقعا مشکلی از طرف من وجود دارد.

معاینه پزشکی انجام دهید

معاینه پزشکی برای رانندگی درشب

پیش از آنکه به خاطر شرایط روحی ام نزد روانکاو برم، برای معاینه چشم هایم نزد دکتر چشم پزشکم رفتم. کار بسیار عاقلانه ای کرده بودم چون اگرچه میزان بینایی ام نسبت به معاینه دوره قبل تغییری نکرده بود، وی مرا نزد چندین دکتر فرستاد تا برای تشخیص میگرن مرا معاینه کنند.
مشخص شد رقص نوری که گاهی در خطوط دیدم مشاهده می کردم علائم میگرن بوده است. (و احتمالا همین مورد دلیل از بین رفتن دیدم در آن شب خاص بوده است). دکترم به من توصیه کرد همان عینکی را که برای مطالعه و نوشتن به چشم می زنم، به هنگام رانندگی در شب نیز از آن عینک استفاده کنم. از آن به بعد هر زمان که احساس می کنم آن نقاط نورانی در دیدم ظاهر می شوند بلافاصله دو عدد قرص آسپرین می خورم و هر زمان که به هنگام شب مجبور به رانندگی کردن باشم عینکم را به چشم می زنم.

آمارها تکان دهنده اند!

من تنها کسی نیستم که به هنگام رانندگی در شب با مشکل مواجه می شوم. براساس تحقیقی که در سرتاسر آمریکا صورت گرفت و در آن 515 نفر بالای 18 سال حضور داشتند، مشخص شد تقریبا از هر سه نفر، یک نفر به هنگام رانندگی در شب به طور کامل یا تا حدودی با مشکل دید مواجه می شود. بیش از یک چهارم این جمعیت اعلام کردند به هنگام خواندن علائم یا دیدن خروجی ها با مشکل مواجه می شوند، یک پنجم این جمعیت تصدیق کردند به هنگام رانندگی در شب، به سختی متوجه عابر پیاده و یا حیوانات می شوند و از هر پنج نفر بیش از یک نفر اعلام کردند به هنگام رانندگی در شب درمورد مسافت پیش رویشان به سختی می توانند قضاوت کنند و تشخیص درست بدهند.
چرا بسیاری از ما به هنگام رانندگی در شب با مشکل مواجه می شویم؟ پاسخ این سوال اصلا دشوار نیست! به هنگام رانندگی چشمان شما مدام در حال حرکت هستند، چشم هایتان به ماشین های روبه رو و اطراف نگاه می کنند، در عین حال با چشمهایتان علائم راهنمایی را می خوانید، دائما به آینه های بغل ماشین نگاه می کنید و به طور مداوم توجه خود را از بیرون ماشین به داخل ماشین و سرعت سنج درون ماشین جلب می کنید. به سیستم جهت یابی ماشین نگاه می کنید یا با رادیوی ماشین ور می روید.

دید در شب

اگر اخیرا متوجه شده اید که دیدتان در شب بدتر شده است، تا زمان معاینه چشمتان و درمان مشکل، دست از رانندگی کردن بکشید.
از آنجایی که در شب، رانندگان نور چراغ بالای ماشین خود را روشن می کنند، برای ماشین هایی که از روبه رو می آیند این تابش شدید نور، رانندگی را با مشکل مواجه می کند. توصیه می شود : راننده ها به هنگام رانندگی در چنین شرایطی، چشمانشان را به سمت نور شدیدی که از روبه رو می آید ثابت نگه ندارند و مدام جهت دیدشان را تغییر بدهند.
نور کم موجب گشاد شدن مردمک چشم می شود که این امر وضعیت افرادی را که مشکل تمرکز دارند تشدید کرده و دیدشان تار تر می شود.
افرادی که مشکل بینایی دارند و هنوز این مشکل را درمان نکرده اند نباید در هنگام شب رانندگی کنند. متخصصان هشدار می دهند:" وقتی چشمانتان دید خوبی ندارند به هنگام رانندگی مجبورید به سمت جلو خم شوید یا آهسته تر رانندگی کنید و اگر در این شرایط برای رسیدن عجله داشته باشید خودتان و سایر سرنشینان را با خطر جدی ای روبه رو می کنید."

آیا لازم است چراغ های جلوی خودرو نیز معاینه فنی شود؟

چراغ جلوی خودرو

دکتر اسنیدر می گوید اگر به هنگام رانندگی در شب با مشکل دید مواجه می شوید به متخصص چشم خود مراجعه کنید. حتی اگر از لنز چشم استفاده می کنید شاید لازم باشد همزمان با آن، از عینک دوربین نیز برای دیدن مسافت دور استفاده کنید. وی همچنین توصیه می کند برای داشتن دیدی واضح تر در شب، از عدسی های با پوشش پلورایز یا ضد انعکاس نور استفاده کنید. استفاده از عینک هایی با شیشه های رنگی برای رانندگی در شب مناسب هستند و همانطور که خودتان هم می دانید به هنگام رانندگی در شب به هیچ عنوان نباید از عینک آفتابی استفاده کرد.
صاحبان خودرو باید به صورت دوره ای برای معاینه چراغ ماشینشان نزد تعمیرکار بروند. به عقیده ما، چراغ های جلوی بیش از نیمی از وسایل نقلیه به درستی کار نمی کنند و تنظیماتشان در حد استاندارد نیست. یک برخورد یا ضربه بسیار جزئی می تواند به چراغ های جلوی ماشین آسیب بزند و تنظیماتش را بهم بزند و برای رانندگان دیگر ایجاد دردسر کند .
حتی اگر به هنگام رانندگی در شب از عینک مناسب استفاده کنید، عادت های رانندگی خود را تغییر دهید یا نور چراغ خودرویتان را تنظیم کنید شاید به اندازه داشتن مهارت و تجربه اهمیت نداشته باشد. چرا که رانندگی در شب نیاز به تمرین دارد . باید مهارت های رانندگی در شب را آموخت و همگی باید به این مورد توجه ویژه ای داشته باشیم.

آیا مادرم درست می گفت؟!

و پرسش آخری که لازم بود از دکتر اسنیدر بپرسیم این بود:" آیا این گفته مادرم که خوردن هویج برای دید چشم ها خوب است، درست است؟" وی پاسخ داد:" خوردن هر نوع سبزیجات تیره رنگ برای چشم ها مفید هستند. خصوصا مصرف غذاهایی حاوی ویتامین D برای خانم ها بسیار با اهمیت است. از سبزیجاتی با رنگ های سبز، نارنجی و قرمز استفاده کنید و البته از هویج!