گیاه گاوزبان به عنوان یکی از غنیترین منابع اسیدهای چرب اصلی بشمار میرود بطوریکه از آن به عنوان غنیترین منبع شناختهشده برای (Gamma Linoenic Acid (GLA در نزد بشر معرفی شدهاست. گل گاوزبان یک گیاه علفی یک سالهاست که از اردیبهشت تا شهریور گل میدهد.
نحوه استفاده گل گاوزبان
به صورت دم کرده مصرف میشود و برخی مقداری فندق هم با آن مصرف میکنند.
گاوزبان گیاهی مقاوم به شوری است که قادر به جذب یونهای سدیم، کلر، پتاسیم، کلسیم و منیزیم از خاک میباشد و میتوان از این گیاه برای خارج ساختن این یونها از خاک و اصلاح خاکهای شور و قلیا استفاده کرد.[۲] در ویکیپدیای زبان های دیگر به ترکیبات سمی و آلکالوئیدی این گیاه هم اشاره شده.
خواص داروئی گل گاوزبان
۱) گل گاو زبان و برگهای آن تصفیه کننده خون است.
۲) آرام کننده اعصاب است.
۳) عرق آور است.
۴) ادرار آور است.
۵)کلیهها را تقویت میکند.
۶) سرماخوردگی را برطرف میکند.
۷) برای از بین بردن سرفه از دم کرده گل گاو زبان استفاده کنید.
۸) در درمان برونشیت موثر است.
۹) بی اختیاری دفع ادرار را درمان میکند.
۱۰) التهاب و ورم کلیه را درمان میکند.
۱۱) در درمان بیماری سرخک و مخملک مفید است.
۱۲) ضماد برگهای گاو زبان برای رفع ورم موثر است.
۱۳)برگهای گاوز بان را بپزید و مانند اسفناج از آن استفاده کنید.
۱۴) برگهای تازه گل گاو زبان دارای مقدر زیادی ویتامین C میباشد و در بعضی از کشورها آنرا داخل سالاد میریزند.
۱۵) این گیاه درمان خوبی برای فلاش بک زدنهای متوالی در زندگیست