لیلا: یادم می‌آید با صدای تلفن از خواب پریدم. وقتی آهنگ احسان پشت تلفن را گوش كردم حسابی احساساتی شدم. البته باید اعتراف كنم من اصلا آدم احساساتی نیستم، همیشه در كنسرت‌ های احسان متعجب می‌شوم كه چرا مردم با صدای او اشك می‌ریزند. من هیچ وقت آنقدر احساساتی نمی‌شوم كه در چنین موقعیتی قرار بگیرم اما آن شب آهنگ احسان به طور عجیب و غریبی به دلم نشست.

لیلا: نقطه قوت احسان را هم در این می‌بینم كه هر كاری را تصمیم بگیرد انجام می‌دهد. اگر بگوید از فردا می‌خواهم عكاسی كنم از فردا خیلی خوب عكس می‌گیرد. اگر بخواهد صدابرداری انجام بدهد به خوبی از عهده آن برمی‌آید.

لیلا: خیلی كم پیش می‌آید كه من و احسان با هم دعوا كنیم اما گاهی به‌‌دلیل غد‌بازی‌هایمان با هم جروبحث داریم، متاسفانه هردوی ما آدم‌های غدی هستیم اما هروقت من آزرده می‌شوم احسان از دلم درمی‌آورد و ماجرا كشدار نمی‌‌شود.

احسان :یكی از اتاق‌های خانه‌ام را تبدیل به استودیو كرده‌ام.