پارس ناز پورتال

پراحساس ترین اس ام اس دوبیتی عاشقانه

پراحساس ترین اس ام اس دوبیتی عاشقانه

پراحساس ترین اس ام اس دوبیتی عاشقانه

تو را می خواهم و دانم که هرگز

به کام دل در آغوشت نگیرم

تویی آن آسمان صاف و روشن

من این کنج قفس مرغی اسیرم

 




 

آن حرف که از دلت غمی بگشاید

در صحبت دل شکستگان می باید

هر شیشه که بشکند ندارد قیمت

جز شیشه دل که قیمتش افزاید !




 

مَردم از ماتم من شاد و من از غم خشنود

شادمانم کن و اندوه مکرر برسان

مرگ یا خواب ؟! چقدر این دو برادر دورند

مژده‌ی وصل برادر به برادر برسان





 

بعد من با یاد من افسوس مى ماند به جا

در میان کلبه ها فانوس مى ماند به جا

میروم تا گم شوم در جاده هاى ناشناس

کس نمی یابد مرا ، افسوس مى ماند بجا




 

شد کوچه به کوچه جستجو عاشق او

شد با شب و گریه رو به رو عاشق او

پایان حکایتم شنیدن دارد

من عاشق او بودم و او عاشق او




 

ﺷﺒﻬﺎ ﮔﺬﺭﺩ ﮐﻪ ﺩﯾﺪﻩ ﻧﺘﻮﺍﻧﻢ ﺑﺴﺖ

ﻣﺮﺩﻡ ﻫﻤﻪ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﺏ ﻭ ﻣﻦ ﺍﺯ ﻓﮑﺮ ﺗﻮ ﻣﺴﺖ

ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺧﻮﯾﺶ ﺧﻮﻧﻢ ﺭﯾﺰﯼ

ﺗﺎ ﺟﺎﻥ ﺑﺪﻫﻢ ﺩﺍﻣﻦ ﻣﻘﺼﻮﺩ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ !




 

لبانت قند مصری ، گونه هایت سیب لبنان را

روایت می کند چشمانت آهوی خراسان را

من از هر جای دنیا هرکه هستم عاشقت هستم

به مهرت بسته ام دل را ، به دستت داده ام جان را

 




 

تا مثل من تو هم بشوی مبتلای تو

باید که از خودت بنویسم برای تو

من شانه ام پر از گسل است و بلا به دور

امشب چه گریه خیز شده شانه های تو ؟!




 

عشق بازی کار فرهاد است و بس

دل به شیرین داد و دیگر هیچکس

مهر امروزی فریبی بیش نیست

مانده ام حیران که اصل عشق چیست ؟




 

موی افشان میکنی رفع خطر کردم عزیز

عقل حیران میکنی رفع خطر کردم عزیز

کشته ها را دیده ام ، زین پس فراری ام ز تو

وَان یکادی خوانده ام رفع خطر کردم عزیز

فراز خراسانی




 

دل زمزمه می‌کرد ، هلاکش کردند

با تیغِ برهنه چاک چاکش کردند

دل ، دهکده ای بود پر از چشمه و گل

از لوث وجود عشق پاکش کردند !




 

ﺑﻪ ﺟﺮﻡ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺩﻟﻢ ﺁﻩ ﻫﺴﺖ ﻭ ﺁﻫﻦ ﻧﯿﺴﺖ

ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﺟﺰ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﺑﺎ ﻣﻦ ﻧﯿﺴﺖ

ﺧﻮﺵ ﺁﻣﺪﯼ ﺑﻨﺸﯿﻦ ، ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺩﻡ ﮐﺮﺩﻡ

ﮐﻪ ﭼﺎﯼ ﺩﻏﺪﻏﻪ ﯼ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﯼ ﻣﻦ ﻧﯿﺴﺖ !




 

اندازه ی یک وقفه ی کوتاه بمان

حتی شده تا نیمه ی این راه بمان

دلتنگ تو بودن به خدا ممکن نیست

نه ، آه نکش ، آه نرو ، آه بمان !




 

لبخند زدی و خنده ات خاطره شد

هر اخم تو فرشی از هزاران گره شد

یک صفحه ی صاف بود ، از آن آغاز

تا دور تو چرخید زمین ، دایره شد !




 

ای ستاره ها مگر شما هم آگهید ؟

از دورویی و جفای ساکنان خاک

کاین چنین به قلبِ آسمان نهان شُدید

ای ستاره ها،  ستاره های خوب و پاک !




 

عشق یعنی حسرت پنهان دل

زندگی در گوشه ویران دل

عشق یعنی سایه در یک خیال

آرزوی سرکش و گاهی محال




 

باز هم از یاد تو ، شعله به پا خواسته

آتش سرخش ز نور ، قلب من آراسته

زردی روی مرا نیک تماشا نما

شمع وجود من از ، دوری تو کاسته !




 

روزهایم عجیب دلگیرند

مثل آن جمعه ای که تب دارد

با دل من کمی مدارا کن

به خدا قلب هم عصب دارد




 

در نوبتی دوباره دلت را مرور کن

از غم به هر بهانه ی ممکن عبور کن

گیرم تمام راه تو مسدود شد ، بگرد

یک آسمان تازه و یک جاده جور کن !




 

چشمان سیاه تو مرا خواهد کشت

افسون نگاه تو مرا خواهد کشت

اینگونه که آه می کشد لب هایت

پس لرزه ی آه تو مرا خواهد کشت




 

چون کنم یاد تو ، نوری با من است

غایبی ، اما حضوری با من است

درد دلها میکنم با “عکس” تو

وه عجب “سنگ صبوری” با من است !




 

تو نباشی لحظه ها بیهوده است

در پس لبخندهایم گریه است

تو نباشی غم اسیرم میکند

دوریت هر لحظه پیرم میکند !




 

هرکه گردد پاک طینت ، محرم دلها شود

هرکه در خون صاف گردد ، قابل مینا شود

از دهان گل شنیدم بر سر بازار گفت

هر که با ناکس نشیند عاقبت رسوا شود !




 

ای نازنین جواب معمای من تویی

تنها چراغ روشن شبهای من تویی

وقتی دلم گرفت از انبوه ابرها

احساس آفتابی دنیای من تویی




 

دلم خون شد غریبانه

عذابم را ندیدی تو

قفس شد سهم من اما

چه خوب آسان پریدی تو ؟