آیا شغل کارمندی در استرالیا کفاف زندگی مناسب را برای یک خانواده ۴ نفره میدهد؟

استرالیا مقصدی عالی برای مهاجران محسوب می‌شود، ولی آیا درحال‌حاضر با شغل کارمندی می‌توان در آن از پس مخارج یک خانواده برآمد؟ در اینجا می‌خواهیم به این سوال پاسخ بدهیم.

 

توجه: قیمت‌های درج‌شده در این مقاله در ابتدای دی‌ماه ۱۴۰۲ از سایت Expatistan.com و منابع دیگر دریافت و به‌روز شده است.

 

حداقل هزینه های یک خانواده 4 نفره در استرالیا

 

همان‌طورکه می‌دانید «هزینه زندگی» به مجموع مبلغی گفته می‌شود که برای برآوردن نیازهای اساسی و ضروری لازم است؛ نیازهایی مانند:

 

• غذا
• مسکن
• حمل‌ونقل
• بهداشت و سلامت
• قبوض خدماتی
• مالیات

 

حداقل درآمد یک کارمند در استرالیا

 از ۱ ژوئیه ۲۰۲۳ حداقل دستمزد کشوری در استرالیا، مگر برای شرایط خاص مانند کارآموزی یا سن کمتر از ۲۱ سال، ساعتی ۲۳.۲۳ دلار استرالیا تعیین شده است؛ یعنی تقریبا ۸۸۲ دلار در هفته یا ۳۵۳۰ دلار در ماه.

 

البته این دستمزد که درحال‌حاضر به‌طور غیررسمی به حدود ساعتی ۲۵ دلار رسیده، برای کارگر ساده است و کارمندان، حتی کارمندان دون‌پایه، اغلب درآمد بالاتری دارند. همچنین ایرانی‌هایی که مهاجرت به استرالیا از طریق کار را انتخاب کرده‌اند، باتوجه به تحصیلات و شرایط خود، معمولاً به‌عنوان کارمند صفر در آنجا مشغول نمی‌شوند؛ بنابراین دریافتی آن‌ها بسیار بیشتر است.

 

به‌طور تقریبی، چند نمونه از حداقل درآمد کارمندان در استرالیا عبارت است از:

 

• تکنیسین مهندسی عمران (Civil Engineer technician): میانگین درامد هفتکی 1730 دلار

 

• مهندس عمران (Civil Engineer): میانگین درامد هفتکی 2211 دلار

 

• برنامه نویس نرم افزار (Software Programmer): میانگین درامد هفتکی 2208 دلار

 

• مهندس برق (Electrical Engineer): میانگین درامد هفتکی 2538 دلار

 

• مدیر پروژه ساخت (Construction Project Manager): میانگین درامد هفتکی 3497 دلار

 

بنابراین اگر حداقل درآمد و حداقل مخارج را ملاک قرار دهیم، به‌طور معمول یک کارمند ایرانی در استرالیا قادر است به‌خوبی از پس مخارج شخصی خود بربیاید و پس‌انداز قابل‌توجهی هم داشته باشد.

 

همچنین بعضی تخصص‌ها می‌توانند با حقوق خود یک خانواده چهارنفره را اداره کنند، ولی برای برخی دیگر، باید دستکم دو نفر از اعضای خانواده مشغول به کار باشند یا آنکه خانواده آن‌ها اجاره‌نشین نباشد. دراین‌صورت بسته به شهر و محل زندگی، درآمد کارمندی می‌تواند کافی یا بیش از کافی باشد.

برای یک زندگی سطح متوسط باید چقدر درآمد داشت

 

میانگین حقوق کار تمام‌وقت در استرالیا حدود ۷۰ هزار دلار در سال یا ۶ هزار دلار در ماه است. بنابراین اگر درآمد فردی در همین حدود باشد، می‌تواند برای یک زندگی متوسط کفایت کند. دراین‌بین رقم پایین‌تری مانند ۶۰ هزار دلار در سال برای سکونت خانواده در شهرهای بزرگی مثل ملبورن مناسب نیست، ولی برای مناطق رجینال و بعضی شهرهای کوچک، زیاد هم هست. برای زندگی با خانواده در ملبورن، درآمدی بین ۹ تا ۱۲ هزار دلار مناسب خواهد بود.

 

اما اصولاً برای آنکه بتوانیم وضعیت خود را نسبت به سایر مردم بسنجیم، باید از شاخص‌های اقتصادی به‌روز کمک بگیریم. دراین‌میان عبارت «استاندارد زندگی» (Standard of living) برای بیان میزان ثروت، رفاه و امکاناتی که براساس وضعیت اقتصادی، محل زندگی و جایگاه اجتماعی افراد در دسترس آن‌ها قرار دارند، به کار می‌رود. درآن‌سو هزینه زندگی (Cost of living) تنها هزینه ملزومات اساسی را در بر می‌گیرد.

 

در تعیین استاندارد زندگی عوامل مختلفی نقش دارند؛ ازجمله:

• امید به زندگی
• نرخ تورم و رشد اقتصاد ملی
• نرخ فقر و شکاف طبقاتی
• زیرساخت‌های موجود
• آزادی‌های سیاسی و اجتماعی
• آب‌وهوا و کیفیت محیط زیست
• سطح درآمدها و فرصت‌های شغلی
• دسترسی به مسکن باکیفیت و مقرون‌به‌صرفه، خدمات بهداشتی و آموزشی

 

دولت استرالیا هزینه زندگی را به‌واسطه چند شاخص عددی اعلام می‌کند که اصلی‌ترین آن‌ها شاخص قیمت مصرف کننده (CPI)، شاخص هزینه زندگی (LCI) و شاخص دستمزد (WPI) هستند. در بحث اقتصاد، «شاخص» یا Index به معنی «تغییر ارزش» است.

 

کاربرد این سه شاخص به این شکل است:

• شاخص CPI تغییر ارزش یا قیمت خدمات و اقلام مصرفی را اندازه‌گیری می‌کند؛ مانند خدمات پزشکی و مواد غذایی.

 

• شاخص LCI برای نشان‌دادن تاثیر تغییر قیمت‌ها روی خانوارهای مختلف، استفاده می‌شود. به‌عبارتی نشان می‌دهد که هر خانوار برای حفظ استاندارد زندگی خود باید چقدر هزینه کند.

 

• شاخص WPI تغییرات بهای نیروی کار یا نوسان درآمد خانوار را در چند حوزه استاندارد بررسی می‌کند.

 

فرض کنیم قیمت غذا بالا برود. این اتفاق افزایش CPI مربوطه را به‌همراه خواهد داشت؛ چراکه ارزش غذا بیشتر شده است. بااین‌حال در سطح جهانی، آثار منفی این افزایش قیمت روی قشر بازنشسته مستمری‌بگیر نسبت به کارمندان جوان بیشتر خواهد بود؛ چراکه حقوق بازنشستگی رقمی ثابت است، اما درآمد جوان جای رشد زیادی دارد.

 

اینجا است که LCI به کار می‌آید و با نمایش افزایش قیمت‌های متفاوت برای بازنشستگان و نیروی کار جوان برای CPI یکسان، تاثیرات روی این اقشار را معادل‌سازی می‌کند. این همان کاری است که کمیسیون کار منصفانه (Fair Work Commission) در استرالیا انجام داده است.

 

این کمیسیون بعد از همه‌گیری کرونا، باتوجه‌به درآمد استاندارد جامعه، بسته‌هایی حمایتی را معرفی کرد؛ مثلاً برای بعضی اقشار، دولت ۹۰ درصد هزینه مهدکودک را متقبل شد تا والدین شاغل، دغدغه فرزندانشان را نداشته باشند.

 

این تصمیم دقیقا برخلاف تزریق پول و دامن‌زدن به تورم، باعث برقراری هرچه بهتر تعادل شد که به‌نوعی کفه ترازو را به نفع زندگی در مناطق ارزان‌قیمت و میان‌قیمت استرالیا سنگین کرد. درنتیجه آن، بازنشستگان استرالیایی هم به‌طورکلی از وضعیت زندگی راضی‌کننده‌ای برخوردار هستند و افزایش CPI روی زندگی آن‌ها تاثیر آنچنانی نمی‌گذارد.

 

جهش قیمت تا زمانی که دستمزدها هم متناسب با آن بالا بروند، به وضعیت اقتصادی مردم آسیب نمی‌زند. درهمین‌راستا اقتصاددان‌ها روش‌های مختلفی برای اندازه‌گیری تناسب شاخص WPI با CPI دارند که نشان می‌دهند آیا خانواده‌ها می‌توانند از پس تورم بربیایند یا خیر.

 

به‌طور خلاصه با مطالعه و بررسی روابط بین CPI، LCI و WPI می‌توانیم متوجه شویم که کدام اقشار آسیب‌پذیری بالاتری دربرابر افزایش قیمت‌ها دارند و فشار مالی بیشتری را متحمل می‌شوند و این فشارها چطور هزینه زندگی آن‌ها را دستخوش تغییر می‌کند.

 

دراین‌بین شاخص قیمت مصرف‌کننده یا CPI در مورد مناسب بودن قیمت‌ها، تورم و هزینه زندگی، دید خوبی به ما می‌دهد. به‌طورکلی اگر رشد CPI سریع‌تر از آن باشد که خانوارها بتوانند با آن همراهی کنند، به معنای گران بودن هزینه زندگی و حتی خارج بودن این هزینه‌ها از توان مالی بعضی خانواده‌ها است.

 

در استرالیا از سپتامبر ۲۰۲۲ تا سپتامبر ۲۰۲۳، میزان تورم براساس شاخص قیمت مصرف‌کننده (Headline Inflation) برای اقلام غیراختیاری (Non-discretionary) حدود ۶ درصد افزایش داشته است. البته در سه‌ماهه پیش‌ازآن این عدد به ۷ درصد می‌رسید، ولی بازهم این میزان رشد تورم بسیار زیاد است.

 

درهمین‌حال آمارها از رشد تنها ۳.۶ درصدی سطح دستمزدها در بازه زمانی فوق حکایت دارد که نشان‌دهنده عقب ماندن رشد درآمدها از قیمت اجناس است. بااین‌حساب خانواده‌ها بخشی از قدرت خرید خود را از دست داده‌اند.

 

منظور از اقلام غیراختیاری هزینه‌هایی مانند: خواربار و اقلام روزانه، مسکن، آب‌وبرق، حمل‌ونقل، هزینه‌های تحصیلی، مالیات، بدهی‌ها، حق‌بیمه و هزینه‌های پزشکی است. به‌عبارتی هزینه‌های غیراختیاری مخارجی اجباری هستند که اتفاقا خانوارهای کم‌درآمد استرالیایی هم بیشتر درآمد خود را صرف همین موارد می‌کنند.

 

درآن‌سو هزینه‌های اختیاری معمولاً بیانگر خواسته‌های افراد، و نه نیازهای آن‌ها، هستند.البته CPI شاخص بی‌نقصی نیست. مثلاً در استرالیا، در محاسبه CPI فدرال (دولت مرکزی) هزینه‌هایی مانند قیمت‌های خاص مناطق لحاظ نمی‌شود.

 

بنابراین بعضی از هزینه‌هایی که استرالیایی‌ها با آن‌ها دست‌وپنجه نرم می‌کنند در آمار رسمی بازتابی ندارد. بااین‌حال این شاخص همچنان ابزار مهمی برای سنجش تغییرات قیمت است و به مصرف‌کننده در تصمیم‌گیری درمورد پس‌انداز و سایر امور مالی کمک می‌کند.

 

حال بیایید ببینیم که تغییرات قیمت در اقلام روزانه چگونه می‌تواند بر وضعیت اقتصادی خانواده در استرالیا تاثیر بگذارد:

 

هزینه مسکن

معمولاً مسکن با اختلاف زیاد، بیشترین سهم را از مخارج خانواده دارد. چه در استرالیا اجاره‌نشین باشید و چه در حال پرداخت وام مسکن یا حتی تسویه قبوض خدماتی، هزینه بالای مسکن عملاً چاره‌ناپذیر است. دراین‌میان اگر کسی بیشتر از ۳۰ درصد درآمد خود را صرف مسکن (اجاره، بازپرداخت وام یا…) کند، اصطلاحا تحت استرس یا فشار مسکن قرار دارد.

 

بعضی از انواع هزینه مسکن که به‌راحتی با CPI دستخوش تغییر می‌شوند عبارتند از:

 

• قبوض خدماتی، مانند: برق، تلفن و اینترنت
• اجاره‌بها
• قیمت خانه
• اقساط وام
• بیمه منازل مسکونی

 

هزینه اتومبیل

استرالیا سیستم حمل‌ونقل عمومی قابل‌قبولی دارد و بنابراین خرید خودرو برای خیلی از خانواده‌ها آن‌قدرها ضروری نیست. اما آن‌هایی که به اتومبیل نیاز دارند، مثل هرجای دیگری از دنیا، باید برای آن حسابی خرج کنند.این‌ها بعضی از مهم‌ترین مخارج خودرو در استرالیا هستند که از تغییر هزینه زندگی تاثیر می‌گیرند:

 

• بنزین
• خرید اتومبیل
• ثبت خودرو (Registration)
• بیمه خودرو

 

مواد غذایی

خرید موادغذایی و اقلام روزانه جزو ضروریات است؛ درنتیجه تغییر قیمت آن‌ها فورا روی همه‌چیز اثر می‌گذارد. حتی یک افزایش ۱۰ سنتی در قیمت شیر می‌تواند در طول زمان، خرج زیادی روی دست مصرف‌کننده بگذارد.

 

اگر مردم به موادغذایی باکیفیت دسترسی نداشته باشند، دچار سوءتغذیه خواهند شد. چنین وضعیتی در درازمدت خطر ابتلا به بیماری‌های مزمن و افت استانداردهای زندگی را به‌همراه دارد.در ادامه برای کاهش هزینه در استرالیا و افزایش میزان پس‌انداز، راهکارهایی را به شما توصیه می‌کنیم:

 

اجاره مسکن

اگر اجاره‌نشین هستید، با کارهای زیر می‌توانید تاثیرات این پیامدها را برای خود به حداقل برسانید:

 

• بودجه‌بندی کنید. با اپ‌ها و سایت‌های حسابداری، می‌توانید جدول مخارج و درآمد برای خود آماده کنید.

 

• برنامه بلندمدت داشته باشید. مزایا و معایب اجاره‌نشینی در مقابل خرید خانه را در درازمدت در نظر بگیرید.

 

• از طرح‌های بانکی مناسب استفاده کنید. برای پس‌انداز خود حساب‌ها و طرح‌های بانک‌ها را مقایسه کنید و به سراغ بهترینشان بروید.

 

وام مسکن

بازار مسکن استرالیا مدتی است که به دلایل مختلف، ثبات سابق را ندارد. برای آنکه کمتر از تلاطم‌های این بازار آسیب ببینید:

 

• خوب تحقیق کنید. مقایسه کاملی بین وام‌های مسکن داشته باشید.

 

• بلندمدت فکر کنید. هنگام تصمیم‌گیری، حتما چشم‌انداز بلندمدت بازار مسکن را در نظر بگیرید.

 

قبوض خدماتی

هزینه قبض‌ها، اعم از آب، برق، گاز، اینترنت و حتی خدمات جمع‌آوری زباله، شاید بیش از حد انتظار، اسباب زحمت‌تان شود. پس:

 

• مبالغ آن‌ها را ثبت و ارزیابی کنید. برای این کار می‌توانید از اپ‌های حسابداری شخصی استفاده کنید.

 

• صرفه‌جویی کنید و سراغ بهترین خدمات‌دهنده‌ها بروید. ضمن استفاده از راهکارهای صرفه‌جویی در انرژی، از بهترین خدمات‌دهنده‌ها و مناسب‌ترین طرح‌های آن‌ها بهره ببرید.

 

• به اقتضای فصل عمل کنید. در فصول سر روی گرم کردن ساکنین خانه، نه خود خانه، تمرکز کنید و در تابستان روی عایق‌سازی و تهویه هوا.

 

پس‌انداز

برای پس‌انداز بهتر:

• دنبال حساب‌های پس‌انداز با بهره بالا باشید. سود حساب‌های پس‌انداز مدتی است که رو به افزایش است.

 

• بودجه‌بندی کنید.

 

موادغذایی

برای آنکه بدون صرف‌نظر از کیفیت تغذیه، در هزینه غذا صرفه‌جویی کنید:

 

• آنلاین خرید کنید. علاوه‌بر خرید حضوری، خرید آنلاین هم انجام بدهید.

 

• از خدمات شرکت‌های Meal Kit استفاده کنید. این شرکت‌ها غذای نیمه‌آماده را برای طبخ در خانه برای شما ارسال می‌کنند.

 

• ریزه‌کاری‌های خرید را رعایت کنید. اجناس را در زمان مناسب بخرید. مثلاً خرید در اواخر روز که قیمت‌ها پایین‌تر است.

 

بنزین

قیمت سوخت در سال‌های اخیر نوسان‌های عجیبی در دنیا داشته است. برای صرفه‌جویی در بنزین:

 

• رفت‌وآمد به محیط کار را کم کنید. از وسایل نقلیه عمومی استفاده کنید.

 

• درصورت امکان دورکاری کنید یا دستکم به مزایا و معایب آن فکر کنید.

 

• مصرف بنزین را کاهش دهید؛ مثلاً با خرید خودروی برقی.

 

• از طرح تشویقی مصرف سوخت Fuel Rewards بهره ببرید.

 

چه اقلامی در استرالیا گران هستند؟

هزینه زندگی در استرالیا نسبت به بیشتر کشورها، ازجمله کشورهای توسعه‌یافته دیگر مانند انگلیس و امریکا، به میزان قابل‌توجهی بالاتر است. دراین‌بین گرانی برای اقلام زیر بیشتر هم هست:

 

• مسکن (اجاره و خرید)
• نوشیدنی‌های الکلی
• دخانیات
• بنزین

 

البته ازآنجاکه استرالیایی‌ها به‌طورکلی سطح درآمد بالایی دارند، این گرانی مانع از داشتن زندگی خوب نمی‌شود.

 

متوسط بودجه غذایی یک خانواده 4 نفره در استرالیا چقدر است؟

 

قیمت موادغذایی در ایالت‌های استرالیا متفاوت است. مثلاً به‌طورکلی در استرالیای غربی و ویکتوریا با میانگین قیمت‌های پایین‌تری نسبت به تاسمانی و استرالیای جنوبی سروکار داریم.

 

براساس آمار اوت ۲۰۲۳، مرداد ۱۴۰۲، یک خانوار تک‌نفره هفته‌ای ۱۰۰ دلار استرالیا و یک خانواده چهارنفره هفته‌ای ۲۰۷ دلار هزینه خوراک خواهد داشت. البته برای بودجه غذایی ماهانه خانواده چهارنفره، حدود ۹۰۰ دلار در ماه یا ۱۰۸۰۰ دلار در سال را مدنظر داشته باشید.