کابین آسانسور اتاقکی فلزی است که مسافر، بار یا هردو را در خود جای داده و حمل میکند. این محفظه در بین فضا ریلها قرار دارد و توسط سیم بکسل که طنابی فولادی است، در مسیری عمودی جابهجا میشود.کابینها انواع مختلفی دارند که شامل نفربر، خودروبر، باربر، برانکاردبر و ویلچربر میباشد.
در این مقاله تمام اطلاعات در مورد کابین آسانسور را بررسی خواهیم کرد.تمامی کابینهای آسانسور دارای یک کف بهمنظور ایستادن مسافران، دیوارهایی برای حفاظت از مسافران یا بار، سقف و معمولا درب هستند که باید در تراز هر طبقه توقف کنند و طی زمان توقف و ورود و خروج مسافر یا بار در آن حد تراز باقی بمانند. کابینها از 3 قسمت عمده تشکیل شدهاند.
* چهارچوب یا اصطلاحا یوک که خود به 3 بخش یوک بالا، ستونهای کناری و یوک پایین تقسیم میشود.
* دیوارها که بهعنوان حفاظ عمل میکنند.
* سکو که مسافرین یا بار باید روی آن قرار بگیرند.
بر اساس استانداردهای اغلب کشورها وجود درب برای کابین الزامی میباشد. زیرا بهعنوان محافظی است که هنگام حرکت کابین از برخورد احتمالی مسافران با دیواره چاه جلوگیری میکند.
در آسانسورهای کششی ممکن است سیم بکسل مستقیما به شاسی وصل شود و یا به دور فلکه هرزگرد بپیچد و روی کابین یا زیر آن که به یوک متصل است با کابین ارتباط یابد.کفشکهای غلتکی یا لغزشی در چهارگوشه کابین و روی یوکها جاگذاری میشوند تا کابین را در طول ریلهای راهنما هدایت کنند.
بنابراین ساختار یوک نه تنها از لحاظ قدرت دارای اهمیت است بلکه قرارگیری آن باید بهگونهای باشد که از انحراف در هنگام استفاده از کفشکهای غلتکی حفاظت شود. انحراف و کج شدن یوکها بعد از ساخت مشکلساز است و رفع آن کار سختی خواهد بود. بنابراین دقیق بودن اجزا نصب یوکها بسیار مهم است.
ابعاد کابین با توجه به سطح مورد نیاز بار یا نفر از جداول استاندارد ساخت پیروی میکند. در آسانسورهایی مثل تختبر، برانکاردبر، ویلچربر یا خودروبر کابین ابعاد خاصی دارد که قبل از ساخت باید ابعاد داخل چاه آسانسور بهدقت بررسی و اندازهگیری شود و سپس ابعاد نهایی کابین محاسبه گردد.
در اندازهگیریها باید حدفاصل بین سطح داخلی دیواره چاه آسانسور و بدنه کابین را حداکثر 5 سانتیمتر و حداقل 2 سانتیمتر در نظر گرفت. وزن کلی کابین که یکی از موارد مهم محسوب میشود نیز باید بر اساس قدرت موتور آسانسور تعیین گردد.
آسانسور از ورقهای گالوانیزه سیاه ساخته میشود که ضخامت این ورقها در قسمت بدنه حداقل 1.5 میلیمتر و برای کف و سقف حداقل 2 میلیمتر میباشد. این ورقها یکپارچه نیستند و به شکل مدولهایی هستند که با پیچ به هم وصل شدهاند. این مدولها معمولا دارای عرض 30 سانتیمتر و طول 2 متر بوده و پیچی که آنها را به هم وصل میکند از نوع M6 یا M8 میباشد.
دکمههای زنگ و توقف اضطراری یکی از اجزا تشکیلدهنده کابین است که در پایینترین دکمه کابین قرار میگیرد. پایینترین دکمه باید در ارتفاع 890 میلیمتری نصب شود و بالاترین دکمه نیز در قسمت بالا باید ارتفاعی 1370 میلیمتری داشته باشد.
داخل کابین باید همواره روشن باشد و نوری معادل 100 لوکس داشته باشد. هواکشی بهمنظور تهویه هوا در داخل کابین تعبیه میشود که باید به ازای هر شخص 15 تا 20 cfm باشد. دستگیرهای که در کابین نصب میشود باید 20 میلیمتر از دیوارها و 900 میلیمتر از کف آسانسور فاصله داشته باشد.
انتخاب جنس کابین به موارد بسیاری از جمله نوع آسانسور، وزن مجاز کابین آسانسور، ظرفیت آسانسور، میزان قدرت موتور آسانسور، روکار بودن یا نبودن آسانسور، در معرض خورشید بودن یا نبودن آن و… وابسته است.
معمولا برای ساخت کابین از استیل ضد خش یا استیل نگیر، فرمیکا، MDF یا ترکیب استیل و ام دی اف استفاده میشود. استیلهای ضد خش جنس بهتری دارند و کمتر خش میافتند. ترکیب آینه و استیل نیز طرفداران زیادی دارد. از استیلهای دکوراتیو رنگی مثل دودی، نقرهای، طلایی، مسی و رزگلد نیز میتوانید برای جنس کابین استفاده کنید.
در نظر داشته باشید که جنس کابین باید استاندارد باشد. بهطور مثال اگر کابینی با جنس امدیاف را انتخاب میکنید باید از نسوز بودن آن مطمئن شوید.یا برای مثال وقتی کابین آسانسور در معرض نور خورشید قرار دارد به دلیل انعکاس نور از کابینهایی به جنس استیل استفاده نمیشود.
برای آسانسورهای باربری نیز استفاده از کابین استیل توصیه نمیشود زیرا وزن آسانسور زیاد خواهد شد. در مواردی نیز از کابینهای شیشهای استفاده میشود که به این نوع کابین، کابین پاناروما میگویند.
انتخاب و خرید کابین آسانسور کاری حساس و بااهمیت است و خروجی نهایی آن در پروژه شما بسیار تاثیرگذار است. بنابراین در هنگام انتخاب نهایت وسواس را به خرج دهید. برای کسب اطلاعات بیشتر و همچنین دریافت مشاوره میتوانید به سایت آموزشی لوازم آسانسور مراجعه فرمایید.